چگونه با اختلال غذا خوردن پس از کرونا مبارزه کنیم؟

اختلال در غذا خوردن چیست؟

تعریف اختلال در غذا خوردن چالش برانگیز است زیرا طیف وسیعی از الگوهای غذایی را در بر می گیرد. با این حال، به طور کلی، افرادی که دارای الگوی غذایی نامناسب هستند ممکن است به دلایلی غیر از گرسنگی غذا بخورند. علاوه بر این، آنها همچنین ممکن است الگوهای غذایی خود را در پاسخ به محرک های داخلی یا خارجی، مانند استرس، کسالت، یا اختلالات عاطفی تغییر دهند. همچنین زنان و مردان مبتلا  به این اختلال، تصور غیر واقعی و تحریف شده‌ای از بدن خود دارند.

طی دو سال گذشته اضطراب، پریشانی عاطفی، و تغییرات ایجاد شده در روتین زندگی که مردم در طول همه‌گیری کووید-۱۹ تجربه کردند، باعث تحریک یا تشدید این علائم شده است.

آیا همه گیری کووید-۱۹ بر الگوهای غذایی تأثیر گذاشته است؟

شواهد نشان می‌دهد که قرنطینه‌های مرتبط با بیماری همه‌گیر و پروتکل‌های فاصله‌گذاری اجتماعی در افزایش اختلال غذا خوردن نقش داشته است. به عنوان مثال، بر اساس تجزیه و تحلیل کیفی پست‌های رسانه‌های اجتماعی در میان کاربران Reddit، اکثر کاربران گزارش دادند که همه‌گیری کووید-۱۹ و اقدامات پیشگیرانه بهداشت عمومی مرتبط با آن تأثیر نامطلوبی بر سلامت روان آنها داشته و در افزایش بروز رفتارهای اختلال غذایی نقش داشته است.

تحقیقات دیگری که تأثیر قرنطینه های مرتبط با این بیماری همه گیر را ارزیابی می کند نیز یافته های مشابهی را نشان می دهد. به عنوان مثال، محققان ایتالیایی پرسشنامه‌هایی را از طریق اینترنت برای شرکت‌کنندگان منتخب ارسال کردند تا تأثیر این بیماری همه‌گیر را بر مصرف غذا  تعیین کنند. آنها متوجه شدند که حدود ۴۶.۱٪ از پاسخ دهندگان گزارش دادند که در دوران قرنطینه بیشتر غذا می خورند و ۱۹.۵٪ افزایش وزن را گزارش کردند. علاوه بر این، ۴۲.۷ درصد از پاسخ دهندگان افزایش مصرف غذای خود را به سطوح بالاتر اضطراب نسبت دادند.

چرا همه گیری کووید-۱۹ بر الگوهای غذایی تأثیر منفی گذاشته است؟

تحقیقات نشان می دهد که عوامل متعددی ممکن است در بروز اختلال در غذا خوردن مرتبط با همه گیری کووید-۱۹ نقش داشته باشند. این عوامل عبارتند از: سطوح بالاتر استرس ناشی از افزایش ابتلا به وضعیت های مرتبط با سلامت ناشی از کووید-۱۹، بروز تغییرات در روزمرگی های زندگی، نگرانی در مورد محدودیت غذایی احتمالی به دلیل کاهش دسترسی ، افزایش استفاده از رسانه‌های اجتماعی و قرار گرفتن در معرض پست‌های تحقیرآمیز وزن و تصویر بدن .

همه‌گیری کووید-۱۹ بر مردم تأثیر بسیار زیادی گذاشته است. انزوا، اضطراب و پیام‌های اجتماعی قوی در مورد وزن، ظاهر بدن، غذا خوردن و فعالیت به طور قابل‌توجهی در این مدت تشدید شد و افراد را به سمت رفتارهای اختلال غذا خوردن سوق داد.

علاوه بر این، کارشناسان می گویند که «در اوایل همه‌گیری، استرس و اضطراب ناشی از قرنطینه و فاصله‌گذاری اجتماعی در تشدید علائم اختلال غذا خوردن در افرادی که با این اختلال دست و پنجه نرم می‌کردند، نقش داشته است».

به گفته آنها «اختلالات تغذیه‌ای در انزوا و پنهان رشد می‌کنند، بنابراین همه‌گیری می‌تواند آن را در برخی افراد تشدید کند». در ابتدا، وحشت در مورد کمبود اقلام مختلف غذایی در فروشگاه‌های مواد غذایی یک محرک بالقوه برای افراد مبتلا به  اختلال غذا خوردن و یا در حال بهبودی از این اختلال بود چرا که آنها برای حفظ مسیر بهبودی خود ممکن بود که به غذاهای خاصی تکیه داشته باشند. همچنین ترس و اضطراب ناشی از آلودگی به ویروس کووید-۱۹ در صورت بیرون رفتن از خانه نیز به نگرانی های این افراد اضافه شد. این اضطراب و نگرانی برای فردی که برای اختلال خوردن خود به حمایت حرفه ای نیاز دارد، واقعاً مضر است.

با افزایش طول مدت این همه گیری، عدم اطمینان و سردرگمی نیز افزایش یافت و این موضوع برای افرادی که بیشتر مستعد خلق و خوی مضطرب هستند، موجب بروز اختلال در غذا خوردن شد.

چگونه علائم اختلال غذا خوردن را تشخیص دهیم

تغییر در سطح غذا خوردن یا فعالیت ،تغییرات خلق و خوی ،گوشه گیری یا تنهایی غذا خوردن، تقاضا برای مصرف غذاهای خاص یا اجتناب از مصرف برخی غذاها، ابراز نگرانی در مورد تصویر یا وزن بدن از علائم بروز اختلال در غذا خوردن هستند. همچنین استفاده از  قوانین، قضاوت‌ها و محدودیت‌های غذایی و گروه‌های غذایی از دیگر علائم اختلال در خوردن هستند.

نکاتی برای مقابله با اختلال غذا خوردن

افراد مبتلا به اختلال غذا خوردن ممکن است متوجه شوند که انجام موارد زیر به آنها در مدیریت وضعیت خود در طول همه گیری کووید-۱۹ کمک می کند. هنگامی که فردی مبتلا به اختلال غذا خوردن یک محرک را تجربه می کند، چندین تکنیک وجود دارد که می توانند از آنها برای به حداقل رساندن احتمال انجام رفتارهای مضر استفاده کنند.

یک ایده این است که بر اساس میزان پریشانی یک برنامه عملی تهیه کنید. به عنوان مثال، اگر میزان ناراحتی ۳ از ۱۰ باشد، فرد می تواند برای گفتگو با دوست خود تماس بگیرد، حمام کند.

اگر ناراحتی ۶ یا ۷ از ۱۰ است، فرد می تواند از مشاورین تغذیه، متخصص مراقبت های بهداشتی یا روانشناسان مورد اعتماد یا اعضای نزدیک خانواده درخواست کمک کند.

مدیریت اختلال خوردن

افراد دارای الگوهای غذایی نامنظم می توانند یاد بگیرند که با موفقیت به این الگوها رسیدگی کنند. با این حال، اگر فردی نگران این است که ممکن است اختلال خوردن داشته باشد، بهتر است برای تشخیص و درمان احتمالی با یک متخصص بهداشت مشورت کند. .

یادگیری مدیریت اختلال در غذا خوردن تنها به معنای یادگیری تغذیه سالم و متعادل نیست، بلکه به معنای شناخت و مدیریت احساسات است. برای این منظور قوانین سفت و سختی برای مصرف مواد غذایی برای خود وضع نکنید. همچنین از جستجو و گردش در سایت های نامعتبر اجتماعی که الگوهای غذایی نامعتبری را تبلیغ می کنند، بپرهیزید. این سایت ها همچنین ممکن است تصورات نادرستی را در مورد وزن و تصویر بدن در شما القا کنند که موجب تشدید اختلال در غذا خوردن می شود. بنابراین تنها به سایت های معتبر اجتماعی و از توصیه کارشناسان معتبر پیروی کنید.

ارتباط برقرار کردن

افراد مبتلا به اختلال در غذا خوردن بهتر است احساسات خود را با دوستان و اعضای خانواده  به اشتراک بگذارند و این خطوط ارتباطی را در طول اقدامات قرنطینه ادامه دهند. تماس های ویدئویی و تلفنی، و همچنین رسانه های اجتماعی، همه راه های عالی برای برقراری ارتباط هستند.

بسیاری از افراد مبتلا به اختلال غذا خوردن همچنین از صحبت با درمانگر سود می برند. درمانگران و سایر متخصصان سلامت روان می توانند تماس های ویدئویی یا قرارهای تلفنی ارائه دهند.

تنظیم روال عادی و منظم زندگی

برخورداری از یک برنامه معمول، که شامل یک برنامه غذایی منظم، برنامه ورزش و تعیین زمان برای کار و سرگرمی باشد، می تواند به افراد مبتلا به اختلال در غذا خوردن کمک شایانی بکند.

نوشتن اهداف

برخی افراد نوشتن فهرستی از دلایلی را که می خواهند در بهبودی بمانند، مفید می دانند. آنها می توانند این فهرست را بر روی کاغذ بنویسند و آن را در جایی که به راحتی قابل مشاهده است مانند یک تابلوی اعلانات یا درب یخچال نگه دارند.

یافتن روش هایی برای به آرامش رسیدن

روش های به آرامش رسیدن در افراد مختلف متفاوت است. اما گوش دادن به موسیقی،حمام گرم گرفتن، صحبت با یک دوست، محدود کردن  استفاده از رسانه های اجتماعی، پیاده روی و کتاب خواندن می توانند در این زمینه مفید باشد.