به گزارش شفاآنلاین: فردین علیپور در چهارمین کنگره آنلاین بین المللی و سی و ششمین همایش مددکاری اجتماعی در ایران به مناسبت روزهای ملی و جهانی مددکاری اجتماعی با موضوع مددکاری اجتماعی و ادغام اجتماعی و اهمیت ادغام اجتماعی در سکونتگاههای غیررسمی و بازآفرینی شهری، اظهار کرد: به نظر می رسد که بسیاری از این کلیدواژه ها با مفهوم همبستگی اجتماعی نزدیکی دارند.
وی ادامه داد: در این حوزه بر هویت افراد و دسترسی به فرصت‌ها و همچنین در خصوص مشارکت افراد در اجتماع، تاکید ویژه وجود دارد.
علیپور با بیان اینکه درتوانبخشی اجتماعی بر کارکردهای اجتماعی و بازگشت افراد به جامعه تاکید شده و هدف اصلی در اینجا افزایش مشارکت اجتماعی افراد است، تصریح کرد: مددکاری اجتماعی و توانبخشی اجتماعی در حوزه ادغام اجتماعی فعالیت دارد و مشارکت گروه هدف در این حوزه ها دیده می شود. این در حالیست که پس از هر حادثه و بحران برای تعادل بخشی بین نیازهای روانی اجتماعی کوتاه و بلندمدت دچار چالش هستیم.
عضو گروه مددکاری اجتماعی دانشگاه علوم توانبخشی و سلامت اجتماعی افزود: موضوع توانبخشی مجرمان پس از بازگشت از زندان نیز با مسائل مختفی روبروست که تاکید بر مفهوم سرمایه اجتماعی و محیط و حمایت‌های اجتماعی در این خصوص مطرح است.
وی همچنین این را هم گفت که در افراد ضایعه نخاعی نیز مهم ترین چالش‌ها جامعه ناتوان کننده، محیط های عاری از موانع و ارائه ناکافی خدمات بشمار می‌روند.
علیپور در پایان سخنان خود تاکید کرد: برای توانبخشی اجتماعی راه زیادی در پیش است و در نهایت مددکاری و توانبخشی اجتماعی باید در یک نگاه کل‌گرا درگیر شوند و رفاه و فرصت‌های موجود در جامعه را افزایش دهند.
در بخش دیگر این برنامه محمدعلی طالبی عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری با بیان اینکه تجربیات نشان داده است که اتکاء به بودجه ها، ظرفیت‌ها و داشته‌های محلی در اجرای طرح های مرتبط با ادغام اجتماعی بسیار اثرگذار خواهد بود، اظهار کرد: ادغام سازی اجتماعی سکونتگاههای غیررسمی پیوند مجدد بخشی از پیکره شهر هاست.
طالبی تاکید کرد که در گذشته فقرا و اغنیا در کنار هم زندگی می کردند که عوامل متعددی باعث جداسازی آنها شده است. ادغام اجتماعی در قلب عبارات مختلفی مطرح شده که در مقابل آن واژه‌هایی مانند خشونت های اجتماعی و قشربندی قرار دارد و نتیجه ادغام اجتماعی فرصت های یکسان، افزایش کیفیت زندگی و بسیاری از مواهب دیگر است که نکته اصلی افزایش کیفیت زندگی است.
به گفته وی، مولفه‌های کیفیت زندگی، بسیاری از موارد حوزه رفاه را در بر می‌گیرد. امکانات مختلف و ارائه خدمات اجتماعی و ثمربخشی موسسات و سازمانهای شورایی در حوزه ادغام اجتماعی بسیار اثرگذار خواهد بود.
عضو هیات علمی دانشگاه حکیم سبزواری تصریح کرد: انجمن مددکاران ایران در برنامه چهارم ورود بسیار موثری داشته و شاید یکی از دلایلی که ۲۵ درصد شاخص های کیفیت زندگی در این برنامه دیده شده، همان حضور است. در سالهای گذشته تعداد ۱۰ محله جدید با جمعیت بالای ۱۰۰ هزارنفر در سبزوار بر مبنای بازآفرینی شهری و با حضور فعالانه انجمن مددکاری ایران ایجاد شد.
طالبی در پایان سخنان خود گفت: همچنین جریان سازی یکی دیگر از عوامل این اقدامات بازآفرینی بود که نهایتا این موضوع ادغام سازی در سکونتگاه های غیررسمی موجب شکل گیری درک مشترک، شکل گیری افراد و نهادهای محلی، هویت و شخصیت محله و ارتقاء و توانمندیهای محلی با مشارک مردم شد.
