شفاآنلاین>سلامت>مدیرکل دفتر مدیریت بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت، گفت: سالانه حدود ۱۳۵ هزار مورد سرطان در کشور اتفاق می افتد که متاسفانه با شیب افزایشی مواجه هستیم.به گزارش شفاآنلاین:افشین استوار افزود: از نظر بروز فعلی سرطان در دنیا ایران وضعیت متوسطی دارد ولی به دو دلیل روند افزایشی سرطان در کشور نسبت به کل جهان بیشتر است. دلیل اول این است که جمعیت ما به سرعت در حال پیر شدن است. با رشد جمعیت سالمندی میزان بروز سرطان افزایش می‌یابد، زیرا سرطان بیماری دوران سالمندی است.
وی ادامه داد: از طرفی عوامل خطر سرطان هم در کشور روند افزایشی دارند. اصلی ترین عوامل خطر بروز سرطان آلودگی هوا، مصرف دخانیات، چاقی و کمبود فعالیت بدنی و مصرف الکل هستند.
استوار بیان داشت: با شیوع سبک زندگی شهرنشینی متأسفانه شیوع بعضی از عوامل خطر مثل چاقی در حال افزایش است. میزان مصرف دخانیات در کشور نیز بالاست و باید توجه جدی در این زمینه انجام شود.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر گفت: یکی از عوامل خطری که واقعاً قابل کاهش است مصرف دخانیات است که با مداخلات مناسب از جمله با افزایش مالیات بر سیگار، ممنوعیت تبلیغات و عرض آن و کاهش دسترسی به ویژه دسترسی نوجوانان و جوانان به این مواد، می‌توان تا حدود زیادی از مصرف مواد دخانی جلوگیری کرد.
استوار اصلاح سبک زندگی، فعالیت بدنی و تغذیه سالم را در کاهش بروز سرطان بسیار مؤثر دانست و افزود: در حال حاضر اطلاعات کافی از بروز و توزیع انواع سرطان و عوامل خطر آنها در همه جغرافیای کشور، یعنی در تمام ۳۱ استان کشور داریم و می‌دانیم که در کدام استان‌ها چه سرطان‌هایی بیشتر شایع است و می‌دانیم که در کدام استان‌های کشور بروز سرطان بیشتر است. این گزارش‌ها به تمام دانشگاه‌های علوم پزشکی ارسال شده و آنها مداخلات متناسب با بروز سرطان‌ها را در استان خودشان طراحی و اجرا می‌کنند.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر گفت: برنامه ملی مدیریت سرطان را در کشور که یک برنامه جامع در همه حوزه‌ها است در دست داریم. این برنامه ۴ فرآیند اصلی و ۷ فرآیند پشتیبان دارد و همه سنین را در بر می‌گیرد و یک برنامه ادغام یافته در نظام شبکه بهداشت و درمان کشور است.
وی افزود: این برنامه همه حوزه‌های مراقبت را از پیشگیری تا مراقبت‌های تسکینی در بر می‌گیرد. برنامه ملی سرطان در صورت اجرا می‌تواند معضل بروز سرطان را در کشور تا حدود خیلی زیادی کاهش دهد و ایران را در زمره کشورهای پیشرو در این زمینه قرار دهد.
وی با اشاره به این که حدود ۸۲ درصد علل مرگ در کشور بیماری‌های غیر واگیر است، گفت: اولین عامل مرگ بیماری‌های قلبی با ۴۳ درصد و دومین عامل مرگ سرطان‌ها با ۱۶ درصد هستند. سرطان از نظر هزینه اولین و پرهزینه ترین بیماری در دنیا و در کشور است.
استوار تصریح کرد: به همین جهت توجه به این بیماری خیلی اهمیت دارد زیرا هم بار زیاد و تعداد مرگ و میر زیادی دارد، هم اثرات اجتماعی، اقتصادی بر روی کیفیت زندگی بیماران، افراد و خانواده‌ها دارد و هم اضطراب و مشکلات روانی زیادی به فرد مبتلا و خانواده اش و جامعه وارد می‌کند.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر وزارت بهداشت گفت: رشد سرطان در کشور بالاتر از رشد میانگین جهانی قرار دارد. در حالی که الان میزان بروز سرطان در کشور پایین‌تر از مقیاس جهانی است.
وی برگزاری پویش ملی مبارزه با سرطان را یادآور شد و گفت: امسال هم مثل سال‌های گذشته پویش ملی سرطان از ۸ تا ۱۵ بهمن با شعار «فاصله ها را پر کنیم» برگزار می‌شود.
استوار افزود: در واقع شکاف و فاصله‌ای که در حال حاضر در خصوص خدمات و مراقبت‌های سرطان وجود دارد را باید پر کنیم. ما چهار نوع فاصله داریم که باید پر شود. فاصله اول پوشش جمعیتی است که خدمات مراقبت سرطان را دریافت می‌کنند.
وی ادامه داد: این پوشش هم اکنون معادل جمعیت کل کشور و متناسب با بزرگی مساله سرطان و هزینه‌ای که سرطان به سلامت خانواده، به اقتصاد نظام سلامت و به اقتصاد کشور تحمیل می‌کند نیست. در نتیجه اولین فاصله‌ای که باید پر شود، فاصله پوشش جمعیتی است.
وی اظهار داشت: دومین فاصله‌ای که باید پر شود تعداد و تنوع خدماتی است که در حوزه سرطان ارائه و توسط نظام سلامت پوشش داده می‌شود. عمده هزینه‌ای که ما در نظام سلامت می‌کنیم مرتبط با هزینه‌های درمان بیماران سرطانی است. در حالی که هزینه‌های پیشگیرانه بسیار اثربخش تر است.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر گفت: ما باید خدمات مرتبط با سرطان را به سمت خدمات پیشگیری و تشخیص زودهنگام توسعه دهیم. خدمات پیشگیری در حوزه عوامل خطر بیماری سرطان است و خدمات تشخیص زودهنگام باعث می‌شود سرطان در مراحل اولیه تشخیص داده شده و بسیاری از سرطان‌ها در این مرحله قابل درمان هستند و میزان بقای بیماران مبتلا به سرطان افزایش می‌یابد.
وی افزود: بنابراین در نظام سلامت باید این نوع خدمات که هزینه بسیار کمتر و اثربخشی بسیار بیشتری دارند را ارائه و به خصوص این خدمات را در نظام شبکه بهداشت و درمان ادغام کنیم.
استوار ادامه داد: از آن طرف مراقبت‌های تسکینی هم تا حدودی مغفول مانده است. بیماران سرطانی که در مراحل آخر سرطان قرار دارند باید حمایت شوند که کیفیت زندگی مناسبی با حداقل درد و رنج داشته باشند. این خدمات هم به اندازه کافی در کشور توسعه پیدا نکرده است.
وی تصریح کرد: سومین شکاف مربوط به کیفیت خدمت است. کیفیت خدمات و مراقبت‌های مرتبط با سلامت چه در سطح پیشگیری، چه در سطح درمان و چه در سطح خدمات مراقبت‌های تسکینی همگی نیاز به بهبود دارند.
استوار گفت: برای این کار مهم‌ترین اقدام تدوین و اجرای راهنماهای بالینی درمان سرطان و راهنمای میدانی حوزه پیشگیری برای خدمات تشخیص زودهنگام و مراقبت‌های تسکینی است.
وی افزود: همچنین تجهیزات لازم برای تشخیص و درمان سرطان و داروهای لازم بر اساس راهنماهای بالینی مورد تأیید وزارت بهداشت به اندازه کافی و به میزان قابل قبول باید تأمین شده و به طور عادلانه در کل کشور در دسترس بیماران قرار گیرد. بنابراین آموزش پزشکان و کادر درمان هم برای بهبود کیفیت خدمات، در این دسته قرار می‌گیرد.
مدیرکل دفتر مدیریت بیماری‌های غیر واگیر گفت: اما همه این خدمات باید در فضایی ارائه شود که بیماران استطاعت دریافت این خدمات را داشته باشند. به قولی هم دسترسی باید فراهم شود و هم این خدمات با قیمتی باید ارائه شوند که برای بیماران قابل تأمین باشد.
وی ادامه داد: کاهش پرداخت از جیب مردم و تأمین مالی خدمات مرتبط با پیشگیری، درمان و مراقبت‌های تسکینی هم به عنوان چهارمین شکاف از اهمیت بسیار ویژه ای برخوردارند. در صورت پر شدن این چهار مورد شکاف پوشش همگانی سلامت تأمین خواهد شد. در ایران با تقویت نظام شبکه بهداشت و درمان می‌توان به بسیاری از این اهداف دست پیدا کرد و این شکاف‌های عمیقی که وجود دارد را پر کرد.
وی افزود: بنابراین شعار پویش ملی سرطان امسال که کم کردن فاصله‌ها است، با برنامه ریزی مناسب قابل تحقق است.
استوار در پایان خاطرنشان کرد: امیدواریم که با پویش ملی سرطان، امسال بتوانیم در همه سطوح حمایت طلبی کنیم. از مردم حمایت طلبی کنیم که با خود مراقبتی و بهبود سبک زندگی شأن از خود در مقابل سرطان محافظت کنند. از سیاستگذاران نیز برای تأمین منابع مورد نیز برای اجرای کامل و جامع برنامه ملی مدیریت در کشور حمایت طلبی کنیم.
