زایشگاه متروکه

شفاآنلاین>سلامت> بیش از 6 سال از تعطیلی بیمارستان مریم در خیابان تختی می‌گذرد

به گزارش شفاآنلاین: 6 سال بیشتر است که ساکنان محله قدیمی تختی با نگاه پرحسرت از مقابل بیمارستان و زایشگاه متروکه «مریم» عبور می‌کنند تا دوای درد خود را در بیمارستان‌ها و مراکز درمانی دیگر نقاط تهران جست‌و‌جو کنند. روزگاری این بیمارستان تامین‌اجتماعی برو‌‌بیایی برای خود داشت. از صبح زود مردم جنوب تهران دفترچه در دست، خودشان را به بخش‌های تخصصی اینجا می‌رساندند تا از خدمات درمانی رایگان و دولتی آن استفاده کنند. بسته شدن درهای این بیمارستان  و متروکه شدنش، سرانه بهداشت و درمان ناحیه4منطقه12را به صفر رسانده است. این روزها ساکنان جنوب بازار تهران، درست در همسایگی قلب تجاری پایتخت، دنبال گسترش امکانات و سرانه‌های شهری و اجتماعی خود نیستند، آنها فقط می‌خواهند آنچه از گذشته در اختیار این محله بوده از کف ندهند.

از همان سال‌ها اهالی محله برای بازگشایی مجدد بیمارستان تلاش کردند اما تا امروز هیچ نتیجه‌ای نصیبشان نشده؛ از نامه‌نگاری به سازمان تامین‌اجتماعی گرفته تا درخواست کمک از شورای شهر و... . کلاته می‌گوید:«8هزار خانواری که در این محله ساکن هستند هم‌اکنون هیچ سرانه بهداشت و درمانی ندارند. منظورم دقیقا رقمی برابر صفر است. مالک ساختمان تنها خانه بهداشت محله که نزدیک آگاهی شاپور بود، دستور تخلیه آن را گرفت. به اجبار 2اتاق کوچک در سرای محله به خانه بهداشت اختصاص دادیم اما فضا آنقدر کوچک است که عملا امکان هیچ خدمات‌رسانی  در این خانه بهداشت وجود ندارد. اهالی باید واکسیناسیون نوزادان و غربالگری‌های لازم را در مراکز بهداشت دیگر محلات انجام دهند».

امان از راه دور و رنج بسیار
هرندی، تختی، شوش، نوبهار و... محلاتی بودند که ساکنان آن تا قبل از برچیده شدن بیمارستان مریم، برای دریافت خدمات مختلف پزشکی به آنجا مراجعه می‌کردند. در سال‌های گذشته با برچیده شدن امکانات این بیمارستان، بیماران زیادی از پیگیری روند درمان خود منصرف می‌شوند. مریم هاشمی، از اهالی این محله و از اعضای شورایاری تختی می‌گوید:«شاید پیش خودتان بگویید که مردم با تعطیل شدن بیمارستان مریم، می‌توانند از مراکز درمانی دیگر استفاده کنند اما در واقع اینطور نیست؛ یعنی درآمد بسیاری از اهالی این محله چنین اجازه‌ای به آنها نمی‌دهد. بسیاری از این مردم نه‌تنها توان پرداخت هزینه درمان، بلکه توان پرداخت هزینه رفت‌وآمد چندین و چندباره به مراکز فیزیوتراپی یا دیگر مراکز درمانی را ندارند. طبیعی است که در چنین شرایطی، با دور از دسترس شدن امکانات بهداشتی و درمانی، عده زیادی از درمان به‌موقع بیماری‌های خود منصرف می‌شوند». بماند که متروکه ماندن بیمارستان مریم در خیابان تختی، این خیابان را به یکی از نقاط بی‌دفاع شهری تبدیل کرده و ناامنی‌های زیادی در اطراف آن برای مردم به‌وجود آمده است.

فاکتورهای 100هزار تومانی
در سال‌های اخیر 3خیریه محلی تنها در خیابان تختی تمرکز فعالیت‌های خود را روی تامین هزینه‌های درمانی و نیازهای اولیه خانواده‌های نیازمند این محله گذاشته است؛ خیریه‌هایی که با کمک و فعالیت تعدادی از اهالی محله و همچنین کمک نیکوکاران اداره می‌شود. عضو هیأت‌مدیره یکی از این خیریه‌ها که می‌خواهد نامی از او برده نشود می‌گوید:«بیش از 5سال پیش بیشتر کمک‌های درمانی خیریه، مربوط به افرادی بود که بیماری‌های خاص و صعب العلاجی داشتند و هزینه‌های درمانشان رقم‌های بسیار زیادی بود اما در سال‌های گذشته شرایط بدتر شده است. باورش سخت است اما بسیاری از فاکتورهای ما این روزها مربوط به بیماری‌های ساده است. هزینه درمان همین بیماری‌های فصلی مثل سرماخوردگی به قدری با توان مالی مردم ناسازگار است که برای پرداخت آن از خیریه‌ها کمک می‌گیرند. در شرایط فعلی امکان ندارد برای یک بیماری سرماخوردگی، کمتر از 100هزار تومان
هزینه کنید».
همین را شاهدی برای این ادعا می‌داند که راه‌اندازی بیمارستان تامین‌اجتماعی در منطقه‌ای جنوب شهر و نزدیک محلات کم‌برخورداری مثل هرندی، شوش و راه‌آهن تا چه اندازه می‌تواند باری از دوش نیازهای حوزه سلامت این محدوده بردارد. او می‌گوید:«ما در این محله به‌دنبال افزایش سرانه‌ها نیستیم، فقط می‌خواهیم آنچه بوده را برای اهالی محله حفظ کنیم. تامین نیازهای درمانی و ارائه خدمات بهداشت و درمان بخشی از تعهدات تامین‌اجتماعی است که با ساخت درمانگاه و بیمارستان، به آن عمل می‌کند».