چرا دوره رزیدنتی سابقه کار محسوب نمی شود؟

شفاآنلاین>سلامت> یک رزیدنت گفت:« رزیدنت ها در بیمارستان یک نیروی کار ارزان محسوب می شوند و از این نیروی کار برای پوشش هر بخشی استفاده می کنند. تا قبل از شیوع کووید -19 هر رزیدنتی در بخش های مرتبط با رشته خود کار می کرد ولی بعد از آن رزیدنت ها در بخش های کووید-19 علیرغم اینکه رشته آنها مرتبط باشد یا نه باید کار کنند.»

به گزارش شفاآنلاین: وی در ادامه گفت:« به عنوان مثال رشته هایی مثل رشته داخلی،عفونی،بیهوشی،طب اورژانس تا حدودی به مراقبت از بیماران کووید -19 مربوط بودند و در خط اول پوشش بخش ها قرار گرفتند ولی مواقعی که نیرو برای رسیدگی به بیماران کووید-19 کم می آوردند از رشته های دیگری مثل ارتوپدی، پزشکی هسته ای،جراحی مغز و اعصاب صرفا به این دلیل که 7 سال دوره پزشک عمومی را گذرانده اند و حتی رشته جراحی فک و صورت که اصلا پزشکی عمومی را نگذرانده اند، استفاده می شود.»

وی گفت:«در برخی از بیمارستان ها مشکل کمبود نیرو در دوره کووید را با جذب پزشک عمومی حل کردند ولی در برخی از بیمارستان ها این کار را نکردند و گفتند وقتی رزیدنت به عنوان یک نیروی ارزان هست چرا باید هزینه کنیم و پزشک عمومی از خارج از بیمارستان جذب کنیم؟ این باعث شد که هم ساعت کاری رزیدنت ها افزایش پیدا کند و هم فشار کاری بر آنها بالا رود و هم استرس کاری زیادی را متحمل شوند. از طرف دیگر این بیماری کرونا با توجه به مرگ و میر بالایی که داشت باعث شد مشکلات روحی و روانی در رزیدنت ها افزایش پیدا کند.»

وی افزود:« به دلیل اینکه رزیدنت ها باید در بخش های کووید خدمت می کردند آموزش رزیدنتی مربوط به رشته خودشان کاهش پیدا کرد. خدمت رزیدنت ها در بخش های کووید یک کار اجباری است و رزیدنت حق اعتراض ندارد در غیراینصورت هم از سوی سیستم و هم از سوی اساتید و هم از سوی همکاران خود مورد شماتت و فشار قرار می گیرد.»

این رزیدنت سال چهارم خاطرنشان کرد:« غیر از بحث کووید که پاندمی است یکسری از اساتید کارهای غیراز بیمارستان هم از رزیدنت می خواهند به عنوان مثال در یک بیمارستانی که در کل سه چهار رزیدنت بیهوشی دارد اساتید رزیدنت را مجبور می کنند که برای عمل های خارج از بیمارستانشان کار کنند که بعضا تا ساعت 10 شب ممکن است طول بکشد که هم باعث خستگی شدید رزیدنت ها می شود و هم دیگر آنها فرصتی برای یادگیری و مطالعه ندارند.»

وی درباره استاندارد شیفت رزیدنت ها در دنیا گفت:« در امریکا استاندارد ساعت کاری رزیدنت ها 40 تا 80 ساعت در هفته است آن هم به نوع تخصصشان بستگی دارد، رشته هایی که تمرکز و دقت بیشتری نیاز دارند ساعات کاری آنها کمتر است. البته تعیین استاندارد شیفت رزیدنت ها به خاطر فیزیولوژی بدن انسان است طبق مطالعات مشاهده شده شیفت دادن از این میزان ساعت باعث افزایش احتمال خطا می شود و هم برای خود رزیدنت مشکل ایجاد می کند و باعث آسیب های جسمی و روحی می شود و هم برای بیماران مشکل ایجاد می کند. به دلیل اینکه مغز بعد از یک مدتی برای تفکر و تصمیم گیری کم می آورد لذا رزیدنت ها بعد از شیفت 24 ساعته در امریکا حق ندارند دیگر بیماری را ویزیت کنند و فقط می توانند به کار آموزشی بپردازند.»

وی افزود:« اما در ایران رزیدنت سال یک اگر کشیک اضافه نخورد ساعت کاری اش در هفته حداقل در رشته های سبک 100 ساعت است. روزهایی که کشیک است با توجه به اینکه فردای آن روز هم باید در بیمارستان بماند حدود حداقل 32 ساعت مداوم بیمار می بیند و کار بیماران را پیگیری می کند تا وقتی که اساتید برای استراحت اجازه دهند که در برخی از رشته ها در برخی از بیمارستان ها این اتفاق بیشتر می افتد به عنوان مثال رزیدنت رشته ای مثل جراحی 24 ساعت کشیک بوده فردای آن روز هم اتاق عمل است و ممکن است عملش تا ساعت 9 شب هم طول بکشد و این رزیدنت تا 9 شب فردای کشیکش باید در بیمارستان حضور داشته باشد.»


وی گفت:« دوره رزیدنتی به عنوان سابقه کار محسوب نمی شود در صورتی که تمام کارهای بیمارستان بر روی دوش رزیدنت ها است. رزیدنت کارهای اولیه بیمار را می کند و استاد می آید یکسری نظر می دهد و کارهای تشخیصی از رزیدنت می خواهد که باید آن را پیگیری کند استاد می رود و بقیه کار بیمار و پیگیری ها همه بر عهده رزیدنت است ولی از آن طرف دوره رزیدنتی نه سابقه کار محسوب می شود و نه برای رزیدنت ها بیمه برایش رد می شود. در مواقعی که بحث حقوق و بیمه مطرح است رزیدنت دانشجو محسوب می شود ولی وقتی که بحث پوشش بیمارستان است رزیدنت به عنوان نیروی کار محسوب می شود و به عنوان پزشک باید خدمت کند.»

وی افزود:« پولی که به رزیدنت پرداخت می کنند اسم حقوق و حق الزحمه ندارد به این معنی که این پول را به عنوان کمک هزینه به رزیدنت پرداخت می کنند و چون اسم حقوق ندارد قانون کار هم برای رزیدنت ها اجرا نمی شود یعنی مشمول بیمه و دریافت حداقل حقوق نمی شوند و اگر هم دانشگاهی دوست نداشته باشد می تواند کمک هزینه رزیدنت را قطع کند و اگر رزیدنت اعتراضی کند می گوید قانونی وجود ندارد و به عنوان کمک هزینه پول به شما پرداخت می شود و الان در توانمان نیست و این کمک هزینه را پرداخت نمی کنیم به همین راحتی!»


وی در ادامه گفت:« رزیدنت حق کار در خارج از بیمارستان را هم ندارد و این کار جرم تلقی می شود ولی پولی که به عنوان کمک هزینه به رزیدنت ها پرداخت می کنند خیلی پایین است فکر می کنم برای برای رزیدنت سال یک که متاهل است دو میلیون پرداخت می شود و برای رزیدنت سال چهارم اگر مجرد باشد نزدیک به سه میلیون و به متاهل ها سه میلیون و 300 پرداخت می کنند.»


وی گفت:«به عنوان رزیدنت سال چهارم آنچه که دغدغه من است طرح رزیدنتی است که باید بگذرانیم در دوره پزشک عمومی دو سال بعدش یک طرحی داشتیم که گذراندیم الان در دوره دستیار تخصصی مجددا یک طرح اجباری داریم که هرجا خودشان بخواهند ما را می فرستند و اگر این طرح را نگذرانیم اجازه کار به صورت قانونی نخواهیم داشت.»

وی در ادامه گفت:« برای طرح دوره عمومی خیلی از پزشکان ازدواج نکرده بودند و گذراندن طرح مشکل چندانی ایجاد نمی کرد ولی کسی که رزیدنتی را شروع می کند چون سن فرد بالا رفته یا متاهل است یا در دوره رزیدنتی ازدواج می کند. یک پزشک عمومی اگر به موقع کنکور پزشکی قبول شده باشد بعد از اتمام دوره 25 سال سن دارد دو سال طرح عمومی را باید بگذراند که سنش به 27 سال می رسد و اگر بخواهد برای رزیدنتی بخواند تقریبا با 30 سال سن وارد دوره رزیدنتی می شود خوب در این سن خیلی ها ازدواج کرده و متاهل هستند یکسری هم در دوره چهارساله رزیدنتی ازدواج می کنند که وقتی بعد از رزیدنتی می خواهند طرح خود را بگذرانند به مشکل برخورد می کنند.»

وی افزود:« چون این طرح دوسال است و ممکن است همسر وی نتواند در کنارش باشد یکسری مشکلاتی را ایجاد می کند که حتی در مواردی داشتیم که به خاطر گذراندن طرح زندگی رزیدنت ها از هم پاشیده شده است. ما درخواست می کنیم این طرح را از حالت اجباری در بیاورند و آن را اختیاری کنند اما امتیازاتی برای آن در نظر بگیرند و شرایط را به خوبی فراهم کنند تا پزشک در مناطق محروم ماندگار شوند و زندگیشان هم دچار مشکل نشود.»