من بیمارم ، شرور نیستم

شفاآنلاین>سلامت> مدت‌ها خودش را با شخصیت فیلمی که دیده بود، مقایسه می‌کرد و مثل همان شخصیت زود از کوره در می‌رفت. دوست داشت توی دنیای خودش باشد؛ روزها توی تخت دراز بکشد و زل بزند به سفیدی سقف.

به گزارش شفاآنلاین: وقتی آن فیلم سینمایی را با بازی آن بازیگر معروف دید به این نتیجه رسید که او هم مثل قهرمان فیلم اختلال دو قطبی دارد. اگر تا به حال نام این اختلال را نشنیده‌اید، بدانید که یکی از اختلال‌های روانپزشکی جدی است که نیاز به درمان دارد. او تا مدت‌ها در دنیای خودش زندگی می‌کرد و به هرکس که می‌رسید برای بیان حالات  وحال  و احوالش از آن فیلم مثال می‌آورد. می‌گفت: «فلان فیلم را دیده‌ای؟ من هم مثل همان شخصیت هستم، باید با من مدارا کنید!» تا اینکه یکی از اطرافیان از او خواست به یک روانپزشک مراجعه کند و براساس داده‌های یک فیلم، شخصیت خودش را همانندسازی نکند. به پزشک مراجعه کرد و با تشخیص پزشک فهمید اختلالش با آنچه فکر می‌کرده کاملاً متفاوت است. درست است که حالات او مثل قهرمان فیلم بوده اما به بیماری او ربط چندانی نداشته است. او نیاز به درمان دارویی خاصی داشته و نام بیماری‌اش هم با آنچه تصور می‌کرده، متفاوت بوده است.

نمی‌دانم شما چقدر در فیلم و سریال‌های ایرانی با شخصیت‌هایی مواجه شده‌اید که رفتارهایی کاملاً خاص و حتی نوعی اختلال روانپزشکی، عصبی یا ذهنی دارند؟ نمی‌دانم چقدر بین خودتان با آنها همانندسازی کرده‌اید یا این شخصیت‌ها و مشکلات‌شان برایتان باورپذیر بوده است؟ اغلب شخصیت‌هایی که در این فیلم‌ها معرفی می‌شوند در ذهن مخاطب ترس ایجاد می‌کنند تا جایی که کسانی که چنین مشکلاتی دارند سعی می‌کنند آنها را انکار کنند، البته دیدن شخصیت‌های اینچنین شرور و بدجنس با پیشداوری و انگ زیاد به بیماران هم همراه است. جوری که خیلی‌ها فکر می‌کنند هرکس اختلال روانی دارد، یا جنایتکار است یا پرخاشگر؛ تصویری اشتباه از یک بیماری.
وی می‌گوید: «خیلی از مراجعان ما بعد از این فیلم خودشان را با این شخصیت مقایسه  و تصور می‌کردند بیمار دوقطبی هستند، البته مواردی هم هستند که نیاز به مشاوره تخصصی را حس می‌کنند. اخیراً شخصیت یکی از فیلم‌های درحال پخش که مبتلا به بدبینی است با من مشورت کرد. خوشبختانه نیاز به  شناخت جوانب این موضوع توسط فیلمساز و بازیگر احساس شده بود.»
وظیفه‌ رسانه‌ها صرفاً سرگرمی و پرکردن اوقات فراغت جامعه نیست و ترویج دانش و افزایش آگاهی هم بخش مهمی از مسئولیت آنهاست و در این میان فیلم و سریال به دلیل طیف گسترده مخاطبان از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است. خیلی‌ها چشم‌شان به فیلم و سریال‌های تلویزیون و سینماست و از آنها ایده و الگو می‌گیرند، پس کاش در ساخت آنها بیشتر به این موارد توجه کنیم تا به جامعه اطلاعات غلط ندهیم.روزنامه ایران