برخی منابع آمار مهاجران ایرانی به دیگر کشورها را حدود چهارمیلیون نفر اعلام میکنند، میگویند سیصد هزار نفر آنها ظرف سه سال اخیر ترک وطن کردهاند که رقمی بسیار بزرگ ونگرانکننده است.
شفاآنلاین>سلامت> برخی منابع آمار مهاجران ایرانی به دیگر کشورها را حدود چهارمیلیون نفر اعلام میکنند، میگویند سیصد هزار نفر آنها ظرف سه سال اخیر ترک وطن کردهاند که رقمی بسیار بزرگ ونگرانکننده است.
وقتی به مهاجرت در داخل کشور نگاه میکنیم، دلایل مهاجرت از مناطق کمتر توسعهیافته کشور به مناطق برخوردار را نبودن شرایط اشتغال، تحصیل، بهداشت ودرمان وکمبود امکانات رفاهی در مناطق محروم دانسته واین مهاجرتها را طبیعی میدانند وکسی را سرزنش نمیکنند بلکه دولتها را بهخاطر بیتوجهی به توسعه متوازن کشوروعدم تامین امکانات ضروری درمناطق محروم مورد بازخواست قرار میدهند، اگرچه بهخاطر این مهاجرتها روستاها وشهرهای کوچک از جمعیت جوان تحصیلکرده خالی شده وشهرهای بزرگ تبدیل به ابرشهر میشوند که خود چالشهای بزرگی را به همراه دارد.
در سالهای اخیر مهاجرتهای داخلی تبدیل به
مهاجرت به کشورهای پیشرفته شده است، نگرانی اصلی دراین است که نخبگان وتحصیلکردگان دانشگاهی در صف اول مهاجران به دیگر کشورها هستند بهطوری که گفته میشود پنجاه وشش درصد دارندگان مدالهای المپیک که تعدادشان بسیار محدود است وهفتادوهشت درصد رتبههای بالای کنکورکه برای تحصیلشان میلیونها تومان هزینه شده است، از کشور خارج شدهاند.اینها جوانانی هستند که کشور به وجودشان بسیار نیازدارد ولی این متخصصان را ما به رایگان برای کشورهای دیگر تربیت کردهایم.ارزشهای نخبگان وتحصیلکردگان تا بدان حد است که کشورهای پیشرفته برای جذب آنان برنامهریزی میکنند وپیشنهادات بسیار جالبی به آنها میدهند، درحقیقت آنها را شکار میکنند .البته تعدادی از این مهاجران به خارج از کشور از کسانی هستند که برای کسب دانش وتحصیل در دانشگاه به خارج رفتهاند وجذب امکانات فراوان وشرایط بهتر زندگی وامکان رشد در دیگر کشورها شدهاند.مساله مهاجرت نخبگان وتحصیلکردگان آنقدراهمیت دارد که نیازمند بررسی آن بهعنوان یک مساله وچالش ملی است.
وقتی در کشور برای تحصیلکردگان امکان اشتغال وجود ندارد به طوری که به ناچار تعداد زیادی از آنان به پذیرش مشاغل بسیار سطح پایین وبه دور ازتخصص ودانششان وبا درآمد محدود وادار میشوند چه انتظاری برای عدم مهاجرت آنان داریم؟ وقتی رسانههای کشورخبر میدهند که افرادی بدون داشتن تخصص کافی وتوان علمی لازم از طریق وابستگی فامیلی وخویشاوندی با برخی از مسئولان به سمتهای بالایی منصوب شدهاند، فلان مقام اداری دیگر مرتکب اختلاس شده یا رشوه گرفته است، برای راهاندازی هرنوع کسب وکاری صدها شرط گذاشتهاند، حقوق کارمندان وهزینههای زندگی با نرخ تورم وافزایش قیمتها هیچ نسبتی ندارد همه اینها باعث میشود، امید به آینده ورسیدن به موفقیت به حداقل خود کاهش یابد،درچنین شرایطی کافی است پیشنهادی برای داشتن کار وشغل از طریق دنیای مجازی توجه فارغالتحصیلی را جلب کند تا چرخه ورود به مهاجرت فعال شود .اینکه با ایجاد محدودیت وگذاشتن شرایط برای خروج از کشور وحتی تعیین مالیات برای مهاجرت که اخیرا در روزنامه دولت منعکس شده بتوان جلوی مهاجرت نخبگان وتحصیلکردگان را گرفت جای سوال است .
اکنون وظیفه دولت است که به مهاجرت نخبگان وتحصیلکردگان وپیآمدهای آن به عنوان موضوعی استراتژیک نگاه کند وبا ارائه برنامه پنج، ده وبیستساله برای توسعه متوازن ورشد واقعی کشورگامی اساسی بردارد و امید به آیندهای مناسب برای جوانان ترسیم کند وبه شکل قاطعی جلوی سوءاستفادهکنندگان از قدرت را بگیرد. شاید پدیده مهاجرت اصلاح و حتی برعکس شود.نبیاله عشقیثانی فعال اجتماعی/ روزنامه آرمان ملی