من از اسفند سال 98 و همزمان با شیوع کرونا، فعالیت‌های اجتماعی‌ام را برای کنترل این بیماری شروع کردم
شفاآنلاین>سلامت> در روزهای اول شیوع کرونا در کشور و بعد از فوت چند هموطن، ترس عجیبی بین مردم از این ویروس شکل گرفته بود. کرونا بسیار ناشناخته‌تر از امروز بود و حتی بعضی راننده‌های لودر از نزدیک شدن به قبر برای ریختن خاک روی قبر نگرانی‌های زیادی داشتند و می‌ترسیدند که به این بیماری مبتلا شوند و جان‌شان را از دست بدهند.
به گزارش شفاآنلاین: در آن شرایط، هیچ فردی در شهرستان ممسنی از استان فارس حاضر نبود که میت‌های کرونایی را غسل دهد و سپس دفن کند تا این‌که حاج مصطفی گودرزی با همراهی همسر و دخترش، تصمیم گرفتند فی سبیل‌ا... در کنار مردم باشند و اموات کرونایی را غسل دهندوکفن و خاک سپاری کنند. به بهانه پربازدید شدن عکسی در شبکه‌های اجتماعی از حاج مصطفی در حال تجهیز خود و همسرش برای تغسیل و تدفین اموات کرونایی، گفت‌و‌گویی با او داشتیم که در ادامه خواهید خواند. در خور ذکر است که او به تازگی به عنوان مدیر نمونه حوزه‌های علمیه کشور هم معرفی شده است.
مدیر حوزه علمیه شهرستان ممسنی در استان فارس درباره شروع این فعالیتش می‌گوید: «من از اسفند سال 98 و همزمان با شیوع کرونا، فعالیت‌های اجتماعی‌ام را برای کنترل این بیماری شروع کردم. ابتدای کار مشغول گندزدایی معابر و ضدعفونی کردن شهر شدم تا این‌که بحث اموات کرونایی پیش آمد. هم تغسیل و هم تدفین این اموات به خصوص در ابتدا، بدون تعارف باید بگویم که ترسناک بود. بیماری خیلی مرموز و ناشناخته بود، امکانات مثل لباس مخصوص و... نبود. در این بین، اولین مورد فوتی که در شهرستان ما اتفاق افتاد، هیچ فردی حاضر به غسل و دفن او نشد. به من زنگ زدند و گفتند موضوع این است. من هم تصمیم گرفتم در حد توانم به مردم شهرم خدمت کنم و خیلی زود خودم را به غسالخانه شهرستان رساندم».
از او درباره حضور همسرش در این عکس می‌پرسم که می‌گوید: «خانم من طلبه است. هم خانمم و هم دختر 14 ساله‌ام در تغسیل و تدفین فوتی‌های کرونایی خانم کمک می‌کنند. از همان ابتدای شیوع کرونا که بحث فوت خانم‌ها پیش آمد، همسرم هم به خواسته و اصرار خودش به این ماجرا ورود کرد. بعضی‌ها می‌گویند که با اصرار من بوده اما من اصلا چیزی به او نگفتم. خودش پیشنهاد داد. این را هم بگویم که غسل دادن برای خانمم خیلی طاقت‌فرساست، گاهی چندین تغسیل را باید پشت سرهم انجام بدهد اما می‌گوید به خاطر رضای خدا و خدمت به بندگان، چاره دیگری نداریم».
«من و همسرم تصمیم گرفتیم که هم غسل دادن و هم دفن میت‌های کرونایی را در شهرستان خودمان برعهده بگیریم، من فوتی‌های مرد و همسرم با دخترم، فوتی‌های خانم». آقای گودرزی ادامه می‌دهد: «تا امروز، من و همسرم در همین شهرستان ممسنی استان فارس هم کار غسل و هم تدفین حدود 300 نفر از همشهری‌هایم را که به خاطر کرونا فوت کردند، انجام دادیم. بین آن‌ها از بچه 15 ماهه بوده تا آدم 105 ساله. در ضمن به دور افتاده‌ترین نقاط شهرستان‌مان هم می‌رویم. گاهی 70 تا 80 کیلومتر با همین لباس‌های بسیار گرم که مخصوص دفن و غسل میت است، به نقاط دیگر رفتیم و کار دفن را انجام دادیم. این را هم بگویم که یکی از سخت‌ترین ایام کار ما در روزهای ماه مبارک رمضان بود که هر روز چهار یا پنج فوتی داشتیم که باید با زبان روزه، تغسیل و تدفین را انجام می‌دادیم.
از او می‌پرسم که آیا خودش یا خانواده‌اش تا امروز به کرونا مبتلا شده اند یا نه که می‌گوید: «من سه فرزند دارم. خدا را شکر، نه من، نه همسرم و نه فرزندانم تا امروز به کرونا مبتلا نشده ایم. البته من همان روز اول که تصمیم به این کار گرفتم، از خداوند خواستم که این بیماری را از ما دور کند تا بتوانیم به مردم خدمت کنیم.»
او درباره تاثیرات این تصمیم روی زندگی‌شان هم می‌گوید: «این روزها، خانواده ما آرامش خاصی دارد. نشاط بچه‌هایم بیشتر از قبل شده است. غسل دادن در میزان دنیاطلبی افراد، تاثیر چشمگیری دارد. خیلی از مشکلات امروز ما مربوط به همین چشم و هم‌چشمی‌هاست که اگر آن را کنار بگذاریم، شادی و آرامشی را خواهیم چشید که قابل توصیف نیست. خدا را شاکرم که چنین توفیقی به من و همسرم داده است».
«من معمولا شب‌ها، کارهای غسل فوتی‌های کرونایی را انجام می‌دهم و صبح‌ها هم تدفین را». گودرزی با این مقدمه ادامه می‌دهد: «بعضی از آشنایان و دوستانم همان اوایل می‌گفتند که این کار خیلی خطرناک است و ادامه‌اش ندهم اما من تصمیمم را گرفته بودم. الان عموم مردم خیلی از ما تشکر می‌کنند. خانواده داغدیده با آن حال‌شان بعد از دفن می‌آیند پیش من، گریه می‌کنند و می‌گویند که ما چه کاری می‌توانیم برای شما انجام دهیم؟ شماره کارت بدهید، هر قدر بفرمایید ما در خدمتیم و... . اما من به همه‌شان گفتم که این یک کار فی سبیل‌ا... است، فقط شما دعا کنید که این بیماری از بین مردم کشور عزیزمان برود. این تنها خواسته من از خانواده‌های داغدار بوده و هنوز هم هست». او که به تازگی به عنوان مدیر نمونه حوزه‌های علمیه کشور هم معرفی شده، در این باره می‌گوید: «بله، به من گفتند نخبه جهادی. من در همین ایام کرونا، مثلا سی‌سخت که زلزله آمد در سه نوبت، نزدیک 30 روز با تعداد دیگری از طلبه‌ها به آن‌جا برای کمک به مردم رفتیم. در اطعام نیازمندان، کمک‌های مومنانه، کارهای عمرانی و سازندگی در مناطق محروم و... هم قدم‌هایی برداشته‌ام که امیدوارم بتوانم همین مسیر را ادامه دهم».
نظرشما
آخرین اخبار