راستی‌آزمایی یک دارو

علم پزشکی هم همانند دیگر علوم از زمانه اختراع چرخ تا امروز در رشد متداوم و متکامل حرکت کرده و می‌کند. بعضی از توصیه‌کنندگان که دستی به دامان قدرت یا نگاهی از سر لطف از ناحیه مسئولان دارو و درمان را داشتند فضایی پیدا کردند که صدای خود را به‌سادگی به گوش این و آن برسانند؛ یکی به کمک فضای مجازی اعتیاد را مانع بیماری اعلام و بازار مواد مخدر را پررونق نمود و دیگری کشیدن سیگار را مانع بیماری دانست، آن دیگر نسخه جدیدی می‌پیچید. کافی است به فضای مجازی رجوع کنید از توصیه به خوردن سیر و زنجبیل و از بلعیدن چند گرم اسپند و سیاه‌دانه تا دود کردن فضولات حیوانات در خانه و محل کار اما بعضی از صداها یا شنیده نشد یا شنیدن آن را جرم تلقی کردند به یک مورد خاص اشاره می‌کنم.

دوست پزشکی دارم که زمانی‌که ویروس کرونا سروکله‌اش پیدا شد به‌عنوان متخصص بیهوشی دنبال اقدامی بود که بتواند به‌جای درمان، بیماری را پیشگیری کند. در کانال تلگرامی از کشف خود یاد کرد که ماده‌ای تولید کرده که با غر‌غره کردن آن ویروس را در ابتدای ورود به حلق از بین می‌برد. مخالفان و موافقان او در فضای مجازی به جدال پرداختند، دوست پزشکم به مراجع ذی‌ربط صدور مجوز استفاده از داروی به اصطلاح اکتشافی خود مراجعه کرد و همه جا با در بسته روبه‌رو شد. اول از او فرمول داروی تولیدی‌اش را می‌خواستند، بدون اینکه مرجعی قانونی سمت داور را برعهده داشته باشد که اگر داروی ادعایی افاقه کرد و مورد تایید قرار گرفت، حق طبیعی دوست پزشکم که کاشف یا تولیدکننده یا مبدع آن است از بین نرود.

از این مراجع می‌خواست که چند بیمار یا فرد سالم در معرض بیماری کووید 19 را در اختیارش بگذارند و زیر نظر آنها داروی تولیدی خود را که مدعی است کاملا بی‌ضرر بوده و اگر در زمان غرغره کردن هم بلعیده شود ضرری ندارد، اشکالی پیش نمی‌آورد. با او از در ستیز درآمدند و حتی تهدید به شکایت کردند. دو سه ماه قبل در جلسه‌ای که من با حضور یکی از همکاران و همراهان با شخصی که اسناد او را بررسی می‌کردیم حاضر بودم تلفن یکی از اعضای جلسه به صدا درآمد که تست کرونای مادرش که با هم در یک آپارتمان 80متری زندگی مشترک دارند مثبت اعلام شده، بیچاره از ترس به خود می‌لرزید و می‌گفت خودم هیچ شماها را هم گرفتار کردم، این دوست به اضافه یکی از همراهان شرکت‌کننده در آن جلسه کرونا گرفتند و سومی هم به‌تازگی جواب کرونای مثبت‌شده‌اش بعد از قرنطینه منفی شده و به‌اصطلاح واکسینه شده بود، ترس و لرز سراپای وجودم را گرفت و آماده پذیرش ویروس کرونا در سن بالای 60 سالگی شدم که به این دوست زنگ زدم و سه نوبت و هر بار سه دفعه پشت سر هم از داروی رفیق پزشکم غرغره کردم آزمایشم منفی شد، چند نفر دیگر هم که از اقوام و آشنایان آقای دکتر نصراله سورانی (تولیدکننده شربت غرغره) هستند دل به او دادند و از ماده‌ای که بی‌ضرر است برای غرغره استفاده کردند.

پرسش این است مگر پزشکان دیگر کشورها که در گذشته و حال دستی در کشف و تولید دارو داشتند، غیر از مسیر دکتر نصراله سورانی حرکت می‌کنند؟ ایشان یک حرف دارند که در یک مرجع بی‌طرف قانونی اجازه دهید دارویم را با حضور مسئولان آزمایش کنند، اگر مورد تایید قرار گرفت فرمول آن را در اختیارشان می‌گذارم یا هیاتی قانونی تشکیل دهید فرمول دارویم را رسما در اختیار بگذارم که اگر مورد تایید بود به نام من ثبت شود. نمی‌دانم وزارت عریض و طویل بهداشت و درمان که مسئولیت درمان را نیز برعهده دارد، اما راهکاری ندارد تا شربت ابداعی دوست پزشک متخصص بیهوشی من را راستی‌آزمایی کند و خشتی بر بنای درمان بگذارد. نعمت احمدی حقوقدان/ روزنامه آرمان ملی