عشق و نفـرت

به گزارش شفا آنلاين،رهاکردن نفرت و خشم و گرویدن به عشق و مهر، زندگی را تغییر می‌دهد. گذراندن هر روز زندگی بدون داوری، خشم و سرزنش خود یا دیگران دشوار است چون به آن عادت داریم؛ اما اگر تصمیم بگیریم که از جهنم آزاد شویم، ضروری‌ است که در این راه شجاع، استوار و محکم باشیم. زندگی در دستان ماست؛ پس جایز نیست که دیگران را سرزنش کنیم.

 در ذهن و دل، دنبال حس نفرت نگردیم و امروز را با آرامش شروع کنیم؛ امروز را عشق بورزیم و به نخستین کسی که بعد از خواندن این جملات برمی‌خوریم لبخند بزنیم. برای عشق ورزیدن، محبت کردن و ابراز مهر نمودن قرار نیست کارهای خیلی بزرگ کرد.


 یک سینی چای برای افراد خانواده، لبخند زدن به همکاران، چند تلفن کوتاه به افراد فامیل، جواب گرم و صمیمی دادن به ارباب‌ رجوع، یک شاخه گل کوچک برای همسر، یک خسته نباشید، یک خدا قوت، یک احوالپرسی، یک سلام‌ علیک گرم و... کافی است.  برخی از مردم عشق را زیرکوهی از نفرت پنهان کرده‌اند. نفرت ورزیدن بسیار راحت بوده؛ همانگونه که ویران کردن سهل و آسان است. ما انسان‌ها در زندگی می‌توانیم از خیلی چیزها متنفر باشیم و با دست خود عشق را از بین ببریم. هنگامی‌که توانستیم خود را عوض کنیم‌ و دیدمان را نسبت به دنیا تغییر دهیم و همه ‌چیز را جور دیگری ببینیم، نکات مثبت هر موضوع و رویدادی به چشم‌مان جلوه می‌کند؛ به‌جای زباله‌های غلطان در جوی آب، شاخه‌ها و آسمان آبی را خواهیم دید.

اختیار زندگی را به‌دست خواهیم گرفت. شهامت و نیرو خواهیم یافت تا کوشا و هوشیار باشیم. امواج عشق، دوستی، بخشایش و مهربانی را منتشر و هر روز برای آرامش و معرفت و حمایتی که از خدا می‌گیریم، شکرگزاری ‌خواهیم کرد. اگر کمی فکر کنیم خیلی بهتر از این‌ها می‌توانیم به دیگران مهر بورزیم. اگر یاد بگیریم که عشق بورزیم، دیگر سرزنش کردن، نق‌زدن و ایراد گرفتن را - که ریشه در منفی‌بافی و ذهن خراب و بدبختی و خشم دارد - کنار می‌گذاریم.

یاد بگیریم به صدای نفس کشیدن خود گوش بسپاریم. وقتی به این‌کار عادت کردیم، کم‌کم وسوسه می‌شویم به ندای درونی‌مان هم گوش‌ دهیم و آرام‌آرام به دیگران هم با عشق گوش خواهیم سپرد.

باید یاد بگیریم و همیشه به‌ یاد داشته باشیم که بدون خشم و سرزنش‌ کردن به حرف‌های دیگران توجه کنیم. بنیان اصلی تمام روابط مبتنی بر عشق، همین است. فراموش نکنیم که گوش دادن نوعی هنر است. با کلمات، سکوت و نیز با توجه؛ نشان دهیم که به دیگران به اندازه‌ خودمان علاقه‌مند هستیم.

 ایران