ما موفق به ایجاد داروی بالقوه سرطان شدیم که عملکرد میتوکندری را بدون عوارض جانبی شدید و بدون آسیب رساندن به سلول های سالم هدف قرار دهد.
شفاآنلاین>سلامت>داروهایی که میتوکندری را هدف قرار میدهند، تاکنون بسیار مخرب ظاهر شدهاند و یک داروی جدید با حمله به نیروگاه سلولهای سرطانی به آنها گرسنگی میدهد تا موفق به نابودی آنها شود.
به گزارش شفاآنلاین:میتوکندری اغلب انرژی شیمیایی مورد نیاز برای تأمین انرژی واکنش های بیوشیمیایی سلول را تولید می کند. بنابراین آنها به عنوان نیروگاه سلول ها شناخته می شوند.
در سال های اخیر کشف شده است که سلولهای بنیادی سرطانی به این اندامکها وابستگی زیادی دارند، اما تاکنون داروهایی که عملکردهای میتوکندری را هدف قرار میدادند، بسیار سمی بوده اند.
اکنون یک تیم بینالمللی از محققان موسسه بیولوژی پیری "ماکس پلانک" در کلن آلمان، انستیتوی "کارولینسکا" در استکهلم سوئد و دانشگاه "گوتنبرگ" سوئد راهی مناسب را برای هدف قرار دادن میتوکندری و در واقع، گرسنگی دادن به سلولهای سرطانی پیدا کردهاند.
"نینا بونکمپ" یکی از نویسندگان این مطالعه توضیح داد: ما موفق به ایجاد داروی بالقوه سرطان شدیم که عملکرد میتوکندری را بدون عوارض جانبی شدید و بدون آسیب رساندن به سلول های سالم هدف قرار دهد.
میتوکندری ها دارای مواد ژنتیکی خاص خود موسوم به "mtDNA" هستند که بیان آنها توسط مجموعه ای از پروتئین ها کنترل می شود. یکی از آنها "آنزیم RNA پلیمراز میتوکندریایی"(POLRMT) است. این آنزیم خاص کلید کشف جدید این تیم تحقیقاتی است.
"نیلز گوران لارسون" رئیس این تیم تحقیقاتی گفت: یافته های قبلی گروه ما نشان داده است که سلول های در حال تکثیر سریع، مانند سلول های جنینی، نسبت به مهار بیان mtDNA بسیار حساس هستند. در حالی که بافت های تمایز یافته مانند عضله اسکلتی می توانند این وضعیت را برای مدت زمان شگفت انگیزی تحمل کنند. ما استدلال کردیم که "POLRMT" به عنوان تنظیم کننده کلیدی بیان "mtDNA" ممکن است یک هدف امیدوار کننده را فراهم کند.
این تیم سپس یک ترکیب شیمیایی را مهندسی کرد که "POLRMT" را مهار می کند. مشخص شد که این ترکیب، رشد تومور را در موشها کند میکند و به خوبی در بدن تحمل میشود.
"بونکمپ" افزود: داده های ما نشان میدهد که ما اساساً سلول های سرطانی را با این دارو، بدون عوارض جانبی و سمی بودن برای بدن و حداقل برای مدت زمانی مشخص گرسنگی میدهیم. این یک فرصت بالقوه برای درمان سرطان برای ما فراهم می کند.
محققان می گویند همچنین می توان از این داروی مهار کننده برای درک بیشتر اثرات سلولی اختلال عملکرد میتوکندری استفاده کرد.