اگر کودکتان در حالت ایستاده، در حینی که انگشتان پایش رو به جلو و مچ پاهایش چسبیده به هم است، زانوهایش با یکدیگر تماس پیدا نمی‌کنند، نشانهٔ پرانتزی بودن پاهاست.
شفاآنلاین>سلامت>متخصص ارتوپدی گفت: پدیده پای پرانتزی یکی از عارضه‌های شایع در سنین نوزادی است که عموما آن را می‌توان در سن یک و نیم سالگی تشخیص داد.
به گزارش شفاآنلاین:بابک صابری در رابطه با پاهای پرانتزی در کودکان، اظهار کرد: نوزادان معمولاً به دلیل وضعیت قرارگیری بدنشان در رحم مادر با پاهایی پرانتزی متولد می‌شوند.
وی افزود: وقتی کودکتان شروع به ایستادن و راه رفتن می‌کند، ممکن است قوس پاهایش آشکارتر شود اما معمولاً پاها به تدریج راست می‌شوند، تا سه سالگی معمولاً بیشتر کودکان دیگر پاپرانتزی به نظر نمی‌رسند و تا هفت یا هشت سالگی، پاهای بیشتر کودکان به زاویه‌ای رسیده است که تا بزرگسالی به همان شکلی که هست باقی می‌ماند.
صابری ادامه داد: اگر کودکتان در حالت ایستاده، در حینی که انگشتان پایش رو به جلو و مچ پاهایش چسبیده به هم است، زانوهایش با یکدیگر تماس پیدا نمی‌کنند، نشانهٔ پرانتزی بودن پاهاست.
این متخصص ارتوپدی عنوان کرد: اگر زانوهای کودک شما با هم تماس پیدا می‌کنند اما مچ پاهایش نه، زانوهایش ضربدری است، داشتن زانوهای ضربدری معمولاً بین سنین سه و شش سالگی آشکارتر است که این وضعیت نیز مثل پاهای پرانتزی، خودبه‌خود اصلاح می‌شود.
وی افزود: پدیده پای پرانتزی یکی‌از عارضه‌های شایع در سنین نوزادی است که عموماً آن‌را می‌توان در سن یک و نیم سالگی مشاهده کرد، این عارضه در این سن طبیعی بوده و به تدریج با رشد نوزاد از بین خواهد رفت.
صابری با بیان اینکه عارضه پای پرانتزی عموماً تا سن ۴ یا ۶ سالگی به حالت خود برمی‌گردد، اظهار کرد: در مواردی ممکن است این پدیده به صورت غیرطبیعی باشد که پزشک با بررسی و معاینات نوزاد را تحت درمان قرار می‌دهد.
این متخصص ارتوپدی افزود: این مشکل ژنتیکی نیست و در مواردی بسیار نادر به صورت غیرطبیعی بروز می‌کند و نیاز به درمان دارد.
وی ادامه داد: کمبود ویتامین D و کم کاری تیروئید ازجمله علل بروز این عارضه است، گاهی اوقات، پرانتزی بودن پاها می‌تواند ناشی از یک نقص اسکلتی یا ناهنجاری یا به خاطر یک مشکل در سلامتی باشد.
نظرشما
آخرین اخبار