شفاآنلاین>سلامت>همزمان با ولادت حضرت زینب (س)، در تقویم رسمی کشور روز پرستار نامگذاری شده است، اما این روزها قشر پرستار که بیش از ۱۰ ماه است که بار شیوع کرونا در کشور بر دوش آنها سنگینی می‌کند، توانی برای جشن گرفتن این روز را ندارند.
به گزارش شفاآنلاین: در این مدت و طبق آمار، ایران یکی از بیشترین میزان ابتلا به کرونا را در میان پرستاران داشته است و همان‌طور که مسئولان اعلام کرده‌اند، در ۱۰ ماه گذشته بیش از ۵۰ هزار پرستار به بیماری کرونا مبتلا شده و ۱۰۰ نفر از آنها در خط مقدم مبارزه با کرونا، شهید راه سلامت لقب گرفته‌اند. در این بین، با افزایش شدید فشار کاری که موجب کاهش توان آنها شده، بدقولی و بی‌مهری مسئولین وزارت بهداشت برای پرداخت حقوق و مزایای پرستاران و جذب نیرو‌های ۸۹ روزه پرستاری، باعث ناامیدی سربازان سپیدپوش خط مقدم مبارزه با کرونا شده است. اکنون در هفته پرستار (۲۶ آذر تا ۲ مهر) قرار داریم و وزارت بهداشت نیز برای تکریم این قشر زحمتکش برنامه ها و تمهیداتی در نظر گرفته اما مهمترین خواسته این قشر از جامعه سلامت و درمان کشور عمل به وعده‌های مسئولان به ویژه وزارت بهداشت در جهت اجرایی کردن و عملیاتی کردن وعده‌های مربوط به وضعیت حقوقی و پرداخت معوقات، کارانه و... است.
روز ششم آبان ماه بود که نوبخت، رئيس سازمان برنامه‌وبودجه اعلام کرد که 11 هزار و 500 ميليارد تومان به وزارت بهداشت تخصيص يافت تا تمامي معوقات کارانه کادر درمان پرداخت شود، اما بخش اعظم اين مبلغ به باور مسئولين (حدود 90 درصد آن) هنوز پرداخت نشده است. از سوي ديگر رئيس سازمان نظام پرستاري روز گذشته اعلام کرد: «فوق العاده ويژه پرستاران دي ماه پرداخت مي‌شود.» محمد ميرزابيگي همچنين گفته است که «از حدود 145 هزار پرستار مشغول بر بالين بيماران حدودا 60 هزار نفر به اين بيماري مبتلا شدند و حدود 100 نفر نيز از گروه پرستاري جان باختند. در حال حاضر نيز 6 هزار نفر يا بستري يا در قرنطينه هستند و يا به شکل استعلاجي به مرخصي رفتند تا دوره بيماري را طي کنند.» در اين ميان، کيانوش چهانپور، رئيس مرکز اطلاع‌رساني وزارت بهداشت نيز درخواست کرده است تا در روز شنبه 29 آذرماه، به پاس خدمات و فداکاري‌هاي پرستاران در کارزار مبارزه با کرونا، سوت قطارها، کشتي‌ها، زنگ کارخانجات و صنايع به صدا درآمده و شعار هفته پرستار با عنوان «نبض سلامت جامعه»، «ضربان قلب پرستار»بر برج آزادي و برج ميلاد در پايتخت نقش بندد و در ميادين شهرها از زحمات اين عزيزان تجلي شود.
به‌جاي سوت زدن، حقوق ما را بدهيد!
يکي از پرستاران بيمارستان‌هاي دولتي که در بخش بيماران کرونايي خدمت مي‌کند در اين رابطه مي‌گويد: «قرار شده براي پرستاران سوت کشتي، قطار و... به صدا دربيايد، اما واقعا مطالبات ما فراتر از اين عوامل است. در 10 ماه گذشته که کرونا در کشور شيوع پيدا کرد، مسئولين فقط وعده و وعيد دادند ولي هيچکدام تحقق پيدا نکرد. حالا نيز گفته‌اند که از اول دي‌ماه، طرح فوق‌العاده ويژه پرستاران را اجرا مي‌کنند، ولي هنوز قانون سختي کار و تعرفه‌گذاري پرستاري پس از سال‌ها اجرا نشده است. پرستاران خواهان اجراي اين قوانين و حقوق شان هستند، اگر مسئولين لطف کنند که به جاي سوت کشتي و قطار که آلودگي صوتي ايجاد مي‌کنند، حق و حقوق پرستاران را بدهند و قوانين را اجرا کنند، خستگي آنها کاهش پيدا خواهد کرد. وي که تمايل ندارد نامي از او در اين گزارش قيد شود، مي‌افزايد: در يک سال گذشته کارانه ما که از درآمد بيمارستان‌ها به پرستاران تعلق مي‌گرفت، کاهش شديد داشته است، کارانه‌اي که در سه ماه گذشته به پرستاران داده‌اند، حدود يک و نيم ميليون تومان بوده که در مقايسه با دفعات قبل، تقريبا نصف شده است. حق کرونا و پاداش‌هايي که قرار بود به پرستاران تعلق بگيرد، آنقدري نبود که بتواند موثر باشد. حالا قرار شده در روز پرستار فوق‌العاده ويژه را پرداخت نمايند، که هديه‌اي باشد براي اين روز، اما خيلي وقت است که اين قانون اجرا نشده است.
بيماران کاهش پيدا کرده‌اند
وي در ادامه مي‌افزايد: ما در يک‌ماه، چهار روز مرخصي داريم، که اين روزها نيز در بيمارستان مي‌گذرد، ما حتي از مرخصي عيد نوروز 99 نيز استفاده نکرده‌ايم. قرار بود مرخصي‌هايي که نمي‌رويم، مبلغ آن را به حقوق‌مان اضافه کنند، که آن را نيز دانشگاه علوم پزشکي اعلام کرده که بودجه آن را نداريم. من فروردين ماه امسال که به کرونا مبتلا شدم، حتي نتوانستم به منزل بروم و در ساعتي که در بيمارستان بودم مشغول کار و کمک به کادر درماني در بخش بيماران کرونايي بودم. ما مي‌دانيم که بودجه هست و نمي‌خواهند پرداخت کنند، ولي حداقل مسئولين ذي‌‌ربط بودجه اين کار را در زمان سخت و دشوار کشور تامين کنند. مگر از بودجه درماني در شرايط فعلي موضوع مهمتري هم داريم؟ وي همچنين با اشاره به محدوديت‌ها در کشور نيز مي‌گويد: از زماني که منع تردد و اصناف از ابتداي آذر ماه امسال اجرا شده، مريض‌هايمان خيلي کمتر شده است.
دو مطالبه اصلي پرستاران
اما براي بررسي اين موضوع عضو شوراي‌عالي نظام پرستاري نيز مي‌گويد: بيماري کرونا با توجه به اينکه درماني ندارد و فقط مراقبت راه درماني اين پاندومي استراحت و مراقبت از بيماران است، بيشترين بار و سنگيني شيوع اين بيماري بر دوش پرستاران است. محمد شريفي مقدم در ادامه مي‌افزايد: 50 هزار پرستار تاکنون به کرونا مبتلا شده‌اند و 100 نفر شهيد سلامت داشته‌ايم و اين آمار نشان مي‌دهد که بيشترين بار کرونا بر دوش پرستاران بوده است. انصافا در يک ماه اخير مردم سنگ تمام گذاشته‌اند و با حمايت، دلجويي و رعايت پروتکل‌هاي بهداشتي از پرستاران حمايت کردند، اما اگر بگوييم که مسئولان در يک سال گذشته براي پرستاران کاري نکرده‌اند، گزاف‌گويي نکرده‌ايم. آنها در برنامه تلويزيوني حاضر مي‌شوند و از اقدامات‌شان براي پرستاران مي‌گويند، اما همه مي‌بينيم که پرستاران و مردم تا چه اندازه به اين صحبت‌ها واکنش نشان مي‌دهند و آنها فقط به نفع خود مصاحبه و صحبت مي‌کنند و اصلا به فکر قشر پرستاران نيستند.
بودجه 11 هزار ميلياردي کجا رفت؟
وي در رابطه با مطالبه اصلي پرستاران مي‌افزايد: اين مطالبات دو بخش است، بخش نخست عدم اجراي قوانين مثل عدم اجراي تعرفه‌گذاري براي پرستاران که 14 سال از اين قانون مي‌گذرد و به‌رغم اينکه در برنامه ششم توسعه، دولت مکلف به اجراي آن است، با توجه به اينکه سال 1400 سال آخر برنامه ششم توسعه است، ولي هيچ بودجه‌اي براي آن دولت درنظر نگرفته و نشان مي‌دهد که در سال آينده نيز پرستاران نبايد منتظر اجراي قانون تعرفه‌گذاري باشند. قانون ديگر در خصوص مشاغل سخت و زيان‌آور است که اين امر در سال‌هاي گذشته نيز مطرح شده و در قانون است، اما پرستاران نمي‌توانند از مزاياي آن (5 تا 10 سال بازنشستگي زودتر) استفاده کنند و بايد با مشکلات اسکلتي، رواني، روحي و جسمي 30 سال را کار کنند. آقاي نوبخت رئيس برنامه و بودجه، يک ماه پيش گفتند که 11 هزار و 500 ميليارد تومان به وزارت بهداشت داده‌ايم که معوقات پرستاران و کادر درماني را پرداخت کنند، اما به کليه کادر درمان که 60 درصد آنها پرستاران هستند، حتي 10 درصد اين مبلغ هم پرداخت نشد و آن 90 درصد کجا رفته، مسئولان مي‌دانند. تا زماني‌که سيستم پزشک سالارانه بر وزارت بهداشت و درمان حاکم باشد، اين مسائل وجود دارد و آنها فقط عوامل پرستاري را با خود همراه مي‌کنند و در برنامه‌هاي تلويزيوني خلاف واقعيت‌ها سخن مي‌گويند، به جرات مي‌گويم که در 10 ماه گذشته فقط شعار شنيديم.آرمان ملی
روز ششم آبان ماه بود که نوبخت، رئيس سازمان برنامه‌وبودجه اعلام کرد که 11 هزار و 500 ميليارد تومان به وزارت بهداشت تخصيص يافت تا تمامي معوقات کارانه کادر درمان پرداخت شود، اما بخش اعظم اين مبلغ به باور مسئولين (حدود 90 درصد آن) هنوز پرداخت نشده است. از سوي ديگر رئيس سازمان نظام پرستاري روز گذشته اعلام کرد: «فوق العاده ويژه پرستاران دي ماه پرداخت مي‌شود.» محمد ميرزابيگي همچنين گفته است که «از حدود 145 هزار پرستار مشغول بر بالين بيماران حدودا 60 هزار نفر به اين بيماري مبتلا شدند و حدود 100 نفر نيز از گروه پرستاري جان باختند. در حال حاضر نيز 6 هزار نفر يا بستري يا در قرنطينه هستند و يا به شکل استعلاجي به مرخصي رفتند تا دوره بيماري را طي کنند.» در اين ميان، کيانوش چهانپور، رئيس مرکز اطلاع‌رساني وزارت بهداشت نيز درخواست کرده است تا در روز شنبه 29 آذرماه، به پاس خدمات و فداکاري‌هاي پرستاران در کارزار مبارزه با کرونا، سوت قطارها، کشتي‌ها، زنگ کارخانجات و صنايع به صدا درآمده و شعار هفته پرستار با عنوان «نبض سلامت جامعه»، «ضربان قلب پرستار»بر برج آزادي و برج ميلاد در پايتخت نقش بندد و در ميادين شهرها از زحمات اين عزيزان تجلي شود.
به‌جاي سوت زدن، حقوق ما را بدهيد!
يکي از پرستاران بيمارستان‌هاي دولتي که در بخش بيماران کرونايي خدمت مي‌کند در اين رابطه مي‌گويد: «قرار شده براي پرستاران سوت کشتي، قطار و... به صدا دربيايد، اما واقعا مطالبات ما فراتر از اين عوامل است. در 10 ماه گذشته که کرونا در کشور شيوع پيدا کرد، مسئولين فقط وعده و وعيد دادند ولي هيچکدام تحقق پيدا نکرد. حالا نيز گفته‌اند که از اول دي‌ماه، طرح فوق‌العاده ويژه پرستاران را اجرا مي‌کنند، ولي هنوز قانون سختي کار و تعرفه‌گذاري پرستاري پس از سال‌ها اجرا نشده است. پرستاران خواهان اجراي اين قوانين و حقوق شان هستند، اگر مسئولين لطف کنند که به جاي سوت کشتي و قطار که آلودگي صوتي ايجاد مي‌کنند، حق و حقوق پرستاران را بدهند و قوانين را اجرا کنند، خستگي آنها کاهش پيدا خواهد کرد. وي که تمايل ندارد نامي از او در اين گزارش قيد شود، مي‌افزايد: در يک سال گذشته کارانه ما که از درآمد بيمارستان‌ها به پرستاران تعلق مي‌گرفت، کاهش شديد داشته است، کارانه‌اي که در سه ماه گذشته به پرستاران داده‌اند، حدود يک و نيم ميليون تومان بوده که در مقايسه با دفعات قبل، تقريبا نصف شده است. حق کرونا و پاداش‌هايي که قرار بود به پرستاران تعلق بگيرد، آنقدري نبود که بتواند موثر باشد. حالا قرار شده در روز پرستار فوق‌العاده ويژه را پرداخت نمايند، که هديه‌اي باشد براي اين روز، اما خيلي وقت است که اين قانون اجرا نشده است.
بيماران کاهش پيدا کرده‌اند
وي در ادامه مي‌افزايد: ما در يک‌ماه، چهار روز مرخصي داريم، که اين روزها نيز در بيمارستان مي‌گذرد، ما حتي از مرخصي عيد نوروز 99 نيز استفاده نکرده‌ايم. قرار بود مرخصي‌هايي که نمي‌رويم، مبلغ آن را به حقوق‌مان اضافه کنند، که آن را نيز دانشگاه علوم پزشکي اعلام کرده که بودجه آن را نداريم. من فروردين ماه امسال که به کرونا مبتلا شدم، حتي نتوانستم به منزل بروم و در ساعتي که در بيمارستان بودم مشغول کار و کمک به کادر درماني در بخش بيماران کرونايي بودم. ما مي‌دانيم که بودجه هست و نمي‌خواهند پرداخت کنند، ولي حداقل مسئولين ذي‌‌ربط بودجه اين کار را در زمان سخت و دشوار کشور تامين کنند. مگر از بودجه درماني در شرايط فعلي موضوع مهمتري هم داريم؟ وي همچنين با اشاره به محدوديت‌ها در کشور نيز مي‌گويد: از زماني که منع تردد و اصناف از ابتداي آذر ماه امسال اجرا شده، مريض‌هايمان خيلي کمتر شده است.
دو مطالبه اصلي پرستاران
اما براي بررسي اين موضوع عضو شوراي‌عالي نظام پرستاري نيز مي‌گويد: بيماري کرونا با توجه به اينکه درماني ندارد و فقط مراقبت راه درماني اين پاندومي استراحت و مراقبت از بيماران است، بيشترين بار و سنگيني شيوع اين بيماري بر دوش پرستاران است. محمد شريفي مقدم در ادامه مي‌افزايد: 50 هزار پرستار تاکنون به کرونا مبتلا شده‌اند و 100 نفر شهيد سلامت داشته‌ايم و اين آمار نشان مي‌دهد که بيشترين بار کرونا بر دوش پرستاران بوده است. انصافا در يک ماه اخير مردم سنگ تمام گذاشته‌اند و با حمايت، دلجويي و رعايت پروتکل‌هاي بهداشتي از پرستاران حمايت کردند، اما اگر بگوييم که مسئولان در يک سال گذشته براي پرستاران کاري نکرده‌اند، گزاف‌گويي نکرده‌ايم. آنها در برنامه تلويزيوني حاضر مي‌شوند و از اقدامات‌شان براي پرستاران مي‌گويند، اما همه مي‌بينيم که پرستاران و مردم تا چه اندازه به اين صحبت‌ها واکنش نشان مي‌دهند و آنها فقط به نفع خود مصاحبه و صحبت مي‌کنند و اصلا به فکر قشر پرستاران نيستند.
بودجه 11 هزار ميلياردي کجا رفت؟
وي در رابطه با مطالبه اصلي پرستاران مي‌افزايد: اين مطالبات دو بخش است، بخش نخست عدم اجراي قوانين مثل عدم اجراي تعرفه‌گذاري براي پرستاران که 14 سال از اين قانون مي‌گذرد و به‌رغم اينکه در برنامه ششم توسعه، دولت مکلف به اجراي آن است، با توجه به اينکه سال 1400 سال آخر برنامه ششم توسعه است، ولي هيچ بودجه‌اي براي آن دولت درنظر نگرفته و نشان مي‌دهد که در سال آينده نيز پرستاران نبايد منتظر اجراي قانون تعرفه‌گذاري باشند. قانون ديگر در خصوص مشاغل سخت و زيان‌آور است که اين امر در سال‌هاي گذشته نيز مطرح شده و در قانون است، اما پرستاران نمي‌توانند از مزاياي آن (5 تا 10 سال بازنشستگي زودتر) استفاده کنند و بايد با مشکلات اسکلتي، رواني، روحي و جسمي 30 سال را کار کنند. آقاي نوبخت رئيس برنامه و بودجه، يک ماه پيش گفتند که 11 هزار و 500 ميليارد تومان به وزارت بهداشت داده‌ايم که معوقات پرستاران و کادر درماني را پرداخت کنند، اما به کليه کادر درمان که 60 درصد آنها پرستاران هستند، حتي 10 درصد اين مبلغ هم پرداخت نشد و آن 90 درصد کجا رفته، مسئولان مي‌دانند. تا زماني‌که سيستم پزشک سالارانه بر وزارت بهداشت و درمان حاکم باشد، اين مسائل وجود دارد و آنها فقط عوامل پرستاري را با خود همراه مي‌کنند و در برنامه‌هاي تلويزيوني خلاف واقعيت‌ها سخن مي‌گويند، به جرات مي‌گويم که در 10 ماه گذشته فقط شعار شنيديم.آرمان ملی
