به گزارش شفاآنلاین:علیرضا استقامتی، در مراسم راهاندازی برنامه جهانی دیپ (DEEP) در ایران با اشاره به اینکه باید بتوانیم صدای بیماران را به سیاستگذاران برسانیم، افزود: در آمریکا بیش از ۱.۵ میلیون انجمن وجود دارد. در دنیا هم دهها میلیون انجمن در حال فعالیت هستند و طبق برخی آمار ۱.۴ میلیارد نفر در جهان به سازمانهای مردمنهاد کمک مالی میکنند. برخی از سازمانهای مردمنهاد مانند سازمان پزشکان بدون مرز نقش عملیاتی دارند و برخی دیگر از این سازمانها هم نقشهای حمایتی و اطلاعرسانی دارند که از این سازمانها، انجمن گابریک در ایران است.
رئیس هیات مدیره انجمن اطلاعرسانی دیابت گابریک، افزود: با توجه به افزایش روز افزون بیماریهای غیر واگیر و بیماریهای مزمن و هزینههای سرسامآور ناشی از آنها و عدم توان دولتها در تامین نیازها در این حوزه، سازمانهای مردم نهاد شکل گرفتهاند تا بتوانند با استفاده از توان مردمی، بخشی از این نیازهای تامین نشده را برآورده کنند.
وی ادامه داد: سمن ها بخشی از جامعه مدنی هستند و در ایران هم صدها سمن داریم. انجمن دیابت از حدود سه دهه قبل شکل گرفته و انجمن اطلاعرسانی گابریک هم حدود یک دهه است که فعالیت میکند. در حوزههای اماس، آلزایمر، تالاسمی، هموفیلی، سرطان و…، نیز انجمنهای مردمنهاد در حال فعالیت هستند که از من، ما تولید میکنند و یک صدا را به صداهای تجمیعیافته تبدیل میکنند.
استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران تاکید کرد: انجمنها هم میتوانند یک فرصت باشند، هم یک تهدید. کم نیستند انجمنهایی که با حمایت ظاهری از بیماران فعالیت خود را شروع میکنند، اما فقط میخواهند مشکلات خودشان را حل کنند ولی اکثر انجمنها یک فرصت هستند و میخواهند به مردم خدمت کنند و بر مبنای نیازها و خواستههای بیماران، صداهای آنها را به جامعه و مسئولان برسانند و باعث جلب حساسیتها برای حل مشکلات آن قشر شوند. در این سازمانها یک نفر تصمیمگیرنده نیست و خرد جمعی به تصمیمگیری کمک میکند.
وی افزود: در انجمن دیابت ایران و انجمن اطلاعرسانی گابریک هم از ابتدا درباره مسئله توزیع دارو وارد موضوع شدیم و درخواست کردیم که توزیع داروهای دیابت در شرایط بیماری کرونا تسهیل شود. به علت تحریم و کم شدن دارو و انسولین تلاشهای زیادی کردیم و حتی با شخص رئیسجمهور هم مکاتبه داشتیم و تلاش کردیم صدای بیماران باشیم و این صدا را به مسئولان برسانیم. به نظر میآید نهایت تلاش خود را در این زمینه کردهایم و تا جایی که برای ما مقدور بود با مسئولان ارتباط برقرار کردیم. هنوز فاصله زیادی با رسیدن به نقطه مطلوب داریم. شناخت دقیق اهداف مهم است و باید مسیر راه را درست بشناسیم و به دور از جار و جنجال و پرهیز از مسائل سیاسی به هدف اصلی خود برسیم. پروژه دیپ هم در همین مسیر حرکت میکند و صداها را میشنود و به اشتراک میگذارد.
برنامه دیپ که یک پروژه جهانی است تلاش میکند تا افراد درگیر بیماریهای مزمن مانند دیابت یا چاق طی آن امکان انتقال تجربیات خود به مردم، مسئولان و تصمیمسازان و متخصصان مربوطه را داشتهباشند. در ایران نیز اعضای دیپ توسط انجمنهای فعال در حوزه آن بیماری معرفی میشوند. در برنامه deep talk که ۲۷ آبان ۹۹ طی یک گردهمایی مجازی برگزار شد، تعدادی از افراد دیابتی نوع یک که به پروژه دیپ ایران ملحق شدهاند، تجربیات خود را در خصوص افت قند خون به اشتراک گذاشتند.