محمد مهدی ناصحی، مدیرعامل سازمان بیمه سلامت گفت: هدف اصلی حرکت بیمه
سلامت به سوی پوشش همگانی، تلاش در جهت به حداکثر رسان پوشش خدمات درهمه
ابعاد بوده و پیش بینی سازمان جهانی بهداشت این است که در سال ۲۰۲۳ ایران
رتبه اول منطقه از نظر بالاترین پوشش خدمات سلامت منطقه خواهد بود. پوشش
همگانی سلامت در سال ۲۰۱۰ مصادف با ۱۳۸۹ شمسی در دستور کار سازمان جهانی
سلامت قرار گرفته و دارای سه بعد پوشش جمعیت، پوشش هزینه‌ای و پوشش خدمتی
است که بعد چهارم کیفیت هم برآن متصور است.
او افزود: نقش بیمه سلامت به عنوان یکی از اصلی‌ترین روش‌های تامین مالی نظام سلامت، به طورعمده بر هر سه بعد جمیعتی و خدمتی و علی الخصوص پوشش هزینه‌ای یا حفاظت مالی موثر است.
مدیرعامل
سازمان بیمه سلامت با اشاره به رتبه ۴۸ ایران در بین ۱۱۱ کشور از نظر شاخص
کلی پوشش همگانی سلامت در سال جاری میلادی بیان کرد: بنابر پیش بینی
سازمان جهانی بهداشت، با همین شاخص ایران در کنار دو کشور بحرین و قطر
دارای بالاترین پوشش خدمات سلامت منطقه خواهد بود.
ناصحی ادامه داد: در بعد پوشش خدمتی و شاخص پوشش همگانی سلامت نیز ایران در رتبه ۴۲ و در بعد پوشش هزینه‌ای امتیاز شاخص پوشش همگانی سلامت رتبه ۸۷ را در بین ۱۱۱ کشور به خود اختصاص داده است و این موضوع بیانگر آن است که کشورما در بعد حفاظت مالی، در مقایسه با سایر ابعاد پوشش همگانی سلامت، نیاز به توجه بسیار زیاد دارد.
او همچنین با اشاره به گزارش منتشره در سال ۲۰۱۷ که ایران را از نظر
شاخص دسترسی و کیفیت به مراقبت‌های سلامت با سال ۱۹۹۰ و ۲۰۰۰ مقایسه کرده
است و به همین منظور از بهبود وضعیت ایران دراین شاخص گفت: متاسفانه میزان
تغییرات سالانه آن در سال‌های بین ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۶ نسبت به قبل با کاهش ۲.۱
درصدی مواجه شد و از آنجایی که این شاخص دسترسی و کیفیت خدمات سلامت را با
هم مورد بررسی قرار می‌دهد ضرورت توجه به آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
ناصحی
با بیان اینکه هدف اصلی ما در حرکت به سوی پوشش همگانی سلامت، تلاش در
پوشش حداکثری همه جانبه بوده است، تاکید کرد: پوشش هزینه‌ای یا حفاظت مالی
از مردم در برابر هزینه‌های دریافت خدمات سلامت بعنوان یکی از مهمترین
ارکان پوشش همگانی سلامت و یکی از سه اهداف نهایی نظام سلامت ماموریتی است
که در کشور برای سازمان بیمه سلامت تعریف شده است.
مدیرعامل سازمان بیمه سلامت در بخش دیگر سخنانش با نام بردن از پوشش جمعیتی بعنوان بعد دیگر پوشش همگانی سلامت گفت: سه گروه جمعیتی عمده شامل بخش رسمی، بخش غیر رسمیِ غیر فقیر، نیازمند؛ و فقرا و نیازمندان است که بخش رسمی متشکل از کارکنان حقوق‌بگیر و خانواده‌های آن‌ها است، ویژگی کلیدی آن‌ها این است که وضع مالیات بر آن‌ها از طریق مالیات بر دستمزد و یا کسر حق بیمه از دستمزد به نسبت آسان است، اما گروه دوم که بخش غیررسمیِ غیرفقیر و نیازمند هستند شامل کارگران غیرحقوق‌بگیر و خانواده‌های آن‌ها می‌باشد؛ که درآمد آن‌ها از خط آسیب‌پذیری بالاتر است.
ناصحی وضع مالیات بر درآمد ویا کسر حق بیمه این گروه را نسبت به حقوق بگیران دشوارتر دانست و گفت: و در نهایت گروه فقرا و نیازمندان که نمی‌توانند از پس پرداخت هزینه‌های مراقبت سلامت برآیند ودر صورت اجبار پرداخت مخارج هزینه‌های سلامت با ریسک تشدید فقر مواجه می‌شوند. گروه آسیب‌پذیر افرادی هستند که در نزدیک خط فقر قرار دارند؛ اما مخارج مراقبت‌های سلامت می‌تواند آن‌ها را به راحتی به پایین خط فقر بکشاند.
