بیماری کرونا هفت ماه هست که مهمان ناخوانده ایرانی‌ها شده است. طبق آمارهای رسمی در این مدت ۲۴ هزار و ۶۵۶ نفر بر اثر ابتلا به این ویروس جان باخته‌اند که بر اساس آمارهایی که مسوولان از تعداد پرستاران و پزشکان مبتلا ارائه داده‌اند بین ۶ تا ۹ هزار نفر متناقض است و متاسفانه تاکنون ۱۵۰ نفر از آنها جان خود را از دست داده‌اند.
شفاآنلاین>سلامت>بیماری کرونا هفت ماه هست که مهمان ناخوانده ایرانی‌ها شده است. طبق آمارهای رسمی در این مدت ۲۴ هزار و ۶۵۶ نفر بر اثر ابتلا به این ویروس جان باخته‌اند که بر اساس آمارهایی که مسوولان از تعداد پرستاران و پزشکان مبتلا ارائه داده‌اند بین ۶ تا ۹ هزار نفر متناقض است و متاسفانه تاکنون ۱۵۰ نفر از آنها جان خود را از دست داده‌اند. پرستاران ۲۲ درصد، پزشکان عمومی ۲۰درصد، گروه داخلی هشت درصد و گروه زنان با پنج درصد بیشترین شمار مبتلایان به کووید ۱۹ در بیمارستان‌های ایران را تشکیل داده‌اند. به گفته علیرضا سلیمی معاون آموزشی و پژوهشی سازمان نظام پزشکی در ۱۵ مرداد سال جاری با توجه به افزایش موارد ابتلا به ویروس کرونا و بستری شدن بیماران شرایط برای کادر درمان «حادتر» شده و موارد ابتلا در میان آنها بسیار زیاد است.
به گزارش شفاآنلاین:محمد میرزابیگی رییس کل سازمان نظام پرستاری ایران ۲۵ تیر تعداد پرستارانی را که در بیمارستان‌های کشور به کووید ۱۹ مبتلا شده‌اند ۹ هزار نفر اعلام کرد که از آن میان چهار هزار نفر از چرخه خدمت خارج شده‌اند. به همین سبب همزمان با شیوع همه‌گیری ویروس کرونا در ایران بیمارستان‌ها با کمبود پرستار و به ویژه پرستاران ماهر و باتجربه مواجه شده‌اند.
به گفته علیرضا زالی فرمانده ستاد مقابله با کرونا در تهران بر اساس آمارهای دانشگاه‌های علوم پزشکی تهران، شهید بهشتی و بقیه‌الله ۴۴۰۰ نفر از پرسنل بهداشتی درمانی این دانشگاه‌ها در تهران به کووید ۱۹ مبتلا شده‌اند. در همین راستا ستاد مقابله با کرونا یکشنبه دوم شهریور اعلام کرد آمار تطبیقی نشان می‌دهد ایران پس از ایالات متحده آمریکا و روسیه، سومین کشور جهان است که بالاترین میزان ابتلای «قطعی» کادر درمان به ویروس جدید کرونا را دارد.
زالی مهم‌ترین دلیل بالا بودن ابتلا به کووید۱۹ در کادر درمان را فرسودگی کاری «غیرقابل اجتناب» اعلام کرد و گفت: فرآیند خستگی مزمن تیم پزشکی که یک مساله غیرقابل اجتناب است، موجب شده سطح دفاعی و ایمنی افراد کاهش پیدا کند. طبیعتا وقتی افراد خسته‌تر می‌شوند و انگیزه‌هایشان کمرنگ می‌شود از نظر سیستم ایمنی بدن در معرض خطر بیشتری قرار می‌گیرند. سطح بالای خستگی و فرسایشی بودن بیماری کووید ۱۹ موجب شده انگیزه‌های افراد برای استفاده از وسایل حفاظتی کاهش پیدا کند.
فرسودگی کاری کادر درمان که این مقام مسوول آن را «غیرقابل اجتناب» خوانده، نتیجه کمبود پرستار و به ویژه پرستاران ماهر و باتجربه است. اما دولت و دیگر نهادهای مسوول از جمله بیمارستان‌ها، مسوولیت خود را در بروز این وضعیت برعهده نمی‌گیرند. فرمانده ستاد مقابله با کرونا در کلانشهر تهران مدعی شد حوزه بهداشت و درمان «به خاطر عدم حمایت دولت» با مشکل جذب نیرو مواجه است.
او گفته ۲۵ تا ۳۰ درصد نیروهای شاغل مجموعه بیمارستان‌های تهران کسانی هستند که بودجه دولتی و بند «و» برای آنها ترسیم نشده و بیمارستان‌ها برای رفع نیازهایشان «مجبور شده‌اند» از این نیروها استفاده کنند و تامین درآمد آنها از منابع غیردولتی «فشار مضاعفی را به اقتصاد ضعیف و شکننده بیمارستان‌ها در سال‌های اخیر وارد کرده است».
در همین رابطه گفته‌ها و تجارب متفاوت سه پزشک به نام‌های علی سیفی متخصص جراح عمومی، مجید نصیری متخصص گوش و حلق و بینی و حسن ارگانی متخصص کلیه (نفرولوژی) که به کروناویروس دچار شدند را در متن ذیل بخوانید.
ضعف مدیریت بر کادر درمان
با اینکه وزارت بهداشت بر نظارت کامل بیمارستان‌ها تاکید دارد اما علی سیفی متخصص جراح عمومی که یکی از پزشکان عرصه دفاع مقدس نیز است و به دلیل ابتلا به کرونا مدتی را در یک بیمارستان بستری بود، نظر متفاوتی در این باره دارد و می‌گوید: بنده به دلیل بی‌احتیاطی و نپوشیدن یک‌بار ماسک در مطب به این ویروس دچار شدم و متاسفانه بیماری را به تمام خانواده‌ام از جمله همسرم، پسرم، عروسم و نوه‌ام منتقل کردم. ۱۲ روز سخت و غیرقابل وصف بر من و خانواده‌ام گذشت ولی خوشبختانه همه ما بهبود پیدا کردیم.
وی درباره علائم بیماری اظهار کرد: دو روز اول دچار سردرد، خشکی دهان، عدم توانایی در راه رفتن و سرفه شدم و به مرور وضعیت من و همسرم وخیم شد. بنده ۱۵ درصد و همسرم ۳۵ درصد ریه‌اش درگیر شده بود. هر دو در بیمارستان بستری شدیم. نکته مهم این است که مدیریت درمان در آن بیمارستانی که ما بستری شدیم، البته نامی از آنجا نمی‌خواهم ببرم، ضعیف بود. به همین علت خودم سعی کردم پروتکل‌هایی که برای این مرحله لازم است را به پرستار بگوییم تا درباره من و همسرم اعمال کنند. پروتکل‌های درمانی کرونا همان مورد‌هایی است که ستاد ملی مقابله با کرونا تعیین کرده که در هر مرحله و نوع تهاجم ویروس در بدن فرد پروتکل هم متفاوت است. با توجه به اینکه من دیابت داشتم باید پروتکل ۲ را بر من اعمال می‌کردند اما کادر درمان آن بیمارستان هیچ توجهی به گفته‌های من نداشت و تنها به چشم یک بیمار مبتلا به کرونا به من نگاه می‌کردند. بالاخره بعد از کلی مشاجره توانستم خودم و همسرم را درمان کنم. در این میان پسرم که چند روز میان ما بود هنگامی که به آلمان رفت مشخص شد از من کرونا گرفته است. او چهار روز در بیمارستان بستری بود و در روز پنجم صحیح و سالم او را با آمبولانس به خانه آوردند جالب این است که روش درمان ما و پسرم که در دو کشور متفاوت درمان شدیم یکی بود اما به دلیل ضعف نظارت بر مدیریت کادر درمان و آموزشی بودن آن، درمان در ایران طولانی است و گاه آزمایش درمان‌های متفاوت بر افراد تبعات جدی دارد. کادر درمان باید از اعمال کارهای اضافی بر مریض اجتناب کند زیرا باعث استرس می‌شود. همچنین باید محیط را از نظر روانی برای مبتلایان به کرونا ایمن کنند.
سیفی با اشاره به وجود امکانات و تجهیزات لازم در بیمارستان‌ها بیان کرد: در تمام بیمارستان‌ها به اندازه لازم و کافی امکانات و تجهیزات وجود دارد ولی مدیریت درمان ضعف دارد.
من هر روز در سی‌سی‌یوی بیمارستان مشاهده می‌کردم یک پرستار روزانه باید مدت‌ها وقتش را صرف گزارش‌نویسی می‌کرد در صورتی که امروزه بیمارستان‌های ما مشکل کمبود نیرو دارند. حتی نیرو نبود تا غذای بیماران را به آنها بدهد و به همین دلیل بنده بارها دیدم غذای بسیار باکیفیت و گران‌قیمتی را به درون سطل زباله می‌ریختند.
ستاد مقابله با کرونا باید درمان کرونا را از آموزش جدا کند. در حال حاضر در بیمارستان‌های دولتی برنامه‌ریزی نظارتی قوی وجود ندارد. برخی تنها برای رفع مسوولیت نسخه می‌نویسند. در همان دوران بیماری همسرم پزشک معالج او به من توصیه کرده بود تا با رضایت شخصی همسرم را از بیمارستان به خانه منتقل کنم. در صورتی که این موضوع حق من بود نه توصیه پزشک زیرا کووید وی کنترل شده بود و برای ادامه درمان بهتر بود در خانه از او مراقبت کنم. چه بسا درمان کووید۱۹ نیاز به یک پرستار تمام وقت ویژه دارد.
سیفی با تاکید بر ضعف و خستگی کادر درمان گفت: البته باید در نظر گرفت که هفت ماه است پرستاران ما در خط‌مقدم کرونا هستند؛ آنها نیت خیر دارند اما ضعف و خستگی بر کادر درمان چیره شده است. با توجه به اینکه ماه‌هاست با کاهش عجیب نیروی کادر درمان مواجه هستیم. زیرا برخی از آنها استعفا یا فوت کردند. کادر درمان دیگر شرایط نگهداری از بیماران را ندارد. در همان روزهای عزاداری حسینی و تعطیلات وضعیت بیمارستان‌ها بسیار شلوغ بود زیرا ما هم در آن زمان به کرونا مبتلا شدیم.
این متخصص درباره داروهای مصرفی در این دوران گفت: همسرم به دلیل اینکه بیماری زمینه‌ای داشت درمان او پروتکل بسیار پیشرفته‌ای بود. داروی رمدسیویر ایرانی، ۱۲ تا سینورا و کورتن‌های خیلی قوی زدند. تمام این داروها یک طرف اما ۷۵ درصد پرستاری در درمان بیمار نقش به‌سزایی دارد.
وی در خصوص تنها راهکار مقابله با کرونا افزود: تنها راه پیشگیری از کرونا استفاده از ماسک، رعایت فاصله فیزیکی و عدم تجمع است. مصرف روزانه الکل عوارض پوستی به بار می‌آورد به همین دلیل بهتر است افراد مدام به مدت ۲۰ ثانیه دست‌های خود را با مایع دستشویی بشورند.
افزایش نمونه تقلبی رمدسیویر در بازار
دکتر مجید نصیری، متخصص گوش و حلق و بینی درباره ابتلای خود به کروناویروس گفت: با توجه به شرایط کاری‌ام در مطب از یک بیمار این ویروس را گرفتم. با وجود اینکه مدام از ماسک استفاده می‌کردم اما بعد از ابتلا متوجه شدم که ماسک و شیلد صد در صد نمی‌تواند از انتقال این بیماری جلوگیری کند. شروع علائم با بدن درد بود البته درد سینه، تنگی نفس، مشکلات ریوی و تب نداشتم. در ابتدای امر با این ویروس همانند یک سرماخوردگی برخورد کردم اما با وخیم شدن حالم در بیمارستان مهر به مدت ۵ تا ۶ روز برای آزمایش‌های تشخیصی بستری شدم. بعد از آن به مدت سه هفته در خانه قرنطینه شدم. در تمام مدت دارای بدن درد شدید بودم، که مرور این درد به سمت چپ بدنم گسترش پیدا کرد تا حدی که از کمر و پا درد توان راه رفتن برایم نمانده بود. در همان مدت اولیه ام‌آر‌ای دادم اما تنگی کانال و بیرون زدگی دیسک در تصویر‌ها مشاهده نشد. بعد از کلی آزمایش معلوم شد دچار درگیری عصب کمری به خاطر کووید شده‌ام. همان‌طور که می‌دانید کووید عصب را درگیر می‌کند و شایع‌ترین آن عصب چشایی و بویایی است ولی در حالت من توانسته بود عصب نخایی را هم درگیر بکند. در طول بیماری کورتن درمانی کردم با دز بسیار بالا روزی یک گرم استفاده کردم. در حال حاضر دوران نقاهت را می‌گذرانم و طولانی‌مدت نمی‌توان بایستم یا بنشینم. در خانواده تنها پدرم به کرونا مبتلا شد اما او هم تنگی نفس و درگیری ریوی نداشت و هنوز به خاطر کهولت سن و ضعف جسمانی در بیمارستان به سر می‌برند. من چون مشکلات ریوی نداشتم داروی رمدسیویر را مصرف نکردم. چه بسا قیمت‌های این دارو در بازار سیاه سرسام‌آور است و متاسفانه به صورت قرص هم به فروش می‌رسد که مردم باید بدانند این دارو اصلا به صورت قرص نیست و نمونه تقلبی آن در بازار بسیار وجود دارد.
نصیری در پاسخ به اینکه چرا کروناویروس در بدن برخی افراد کشنده‌تر از افراد دیگر است، گفت: اینکه فرد دارای سابقه بیماری داشته باشد یا نه در میزان کشندگی این ویروس بسیار حائزاهمیت است. مساله بعدی این است که متاسفانه تخت خالی و دارو برای تمام مبتلایان وجود ندارد. به همین دلیل زمان زیادی از بروز علائم بیماری کرونا در بدن فرد می‌گذرد که وی راهی بیمارستان می‌شود، که آن زمان دیگر هیچ دارویی تاثیری بر وی ندارد.
هیچ فردی در مقابل این ویروس ایمن نیست
دکتر حسن ارگانی، متخصص کلیه(نفرولوژی) با اشاره به اینکه تفاوتی در استفاده یا عدم استفاده ماسک در محیط‌های بسته وجود ندارد گفت: امیدوارم هیچ فردی به کروناویروس دچار نشود. من علائمی همچون بی‌اشتهایی، ضعف، بی‌حالی، تب، تعریق، دردهای شکم و تنگی‌نفس داشتم. در بیمارستان مسیح دانشوری بستری شدم. نزدیک به ۴۰ درصد ریه من درگیر شده بود که خوشبختانه فقط اکسیژن دریافت کردم. داروهای رمدسیویر، آزیترومایسین، اینترفرون و روش‌های درمانی نوین همچون «IGIV» روی من انجام شد. من هم همانند دیگر همکارانم این ویروس را از بیمارم گرفتم. جالب است بدانید که من به صورت مکرر دست‌هایم را می‌شستم و از ماسک استفاده می‌کردم، ولی به هر حال به این ویروس مبتلا شدم. هیچ ماسکی صددرصد فرد را در مقابل این ویروس ایمن نمی‌کند. حتی ماسک n 95 هم ۵ درصد احتمال خطا دارد. تنها راهکار برای پیشگیری از این ویروس عدم حضور در تجمعات است. حتما باید همگان فاصله فیزیکی را رعایت کنند. مردم نباید تصور کنند با استفاده از ماسک دیگر به این ویروس مبتلا نمی‌شوند. باید در کنار رعایت پروتکل‌های بهداشتی که ستاد عنوان کرده، مردم حدالامکان در خانه بمانند زیرا امکان دارد فرد ناخواسته در محیطی قرار گیرد که چند دقیقه پیش فردی در آنجا عطسه کرده. همه می‌دانیم که ترشحات مدتی در هوا باقی می‌ماند و با تنفس کوتاهی وارد ریه‌های ما می‌شود.
ارگانی در خصوص امکانات و تجهیزات بیمارستان گفت: در اوایل شیوع کرونا من مبتلا شدم و در آن زمان هنوز کووید۱۹ به این صورت گسترش پیدا نکرده بود. بنابراین امکانات و تجهیزات به وفور وجود داشت. ولی در حال حاضر بیمارستان‌ها با کمبود امکانات روبه‌رو هستند. هنگامی که در بیمارستان بستری بودم افراد زیادی فوت کردند. درمان‌ها و تجویز داروها یکسان است اما واکنش بدن هر فردی در مواجهه با ویروس متفاوت است.
این متخصص درباره تفاوت میزان کشندگی کرونا در هر بدن اظهار کرد: دو فاکتور اصلی در این خصوص وجود دارد: یک فاکتور بدنی حرکتی است. هر فردی امکان دارد بدنش در مواجهه با این ویروس واکنش متفاوتی از خود نشان دهد. به طور مثال فردی که دارای نقص ایمنی از جهت بیماری دیابت یا نارسایی کلیوی است در مقابله با افراد عادی واکنش کشنده‌تری از خود نشان می‌دهد. دیگری مقدار و نوع ویروسی است که وارد بدن فرد می‌شود. این دو فاکتور در تقابل با همدیگر موجب تشدید یا ضعف بیماری می‌شود.
استاد بازنشسته دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی در خصوص فوت ورزشکاران به دلیل کرونا نیزگفت: شما یک فولاد را در نظر بگیرید، اگر چندین سال بر آن سمباده بکشید قاعدتا بعد از مدتی از بین می‌رود.
به همین جهت فوت بیمار بستگی به میزان مقدار و نوع کرونا دارد. اینکه مردم تصور می‌کنند بدن یک جوان قوی در برابر این ویروس ایمن است بسیار غلط است زیرا ممکن است شدت بیماری آن‌قدر زیاد شود که بدن ضعیف و قوی را نشناسد. البته شرایط بیماری زمینه‌ای فرد نقش بسزایی دارد ولی گاهی زور ویروس از سیستم دفاعی فرد بیشتر است. در بیشتر مواقع افرادی که در طول زندگی از کورتون استفاده کردند طبعا دارای سیستم ایمنی ضعیف‌تری نسبت به دیگران هستند.
بنابراین ممکن است این افراد به راحتی به کرونا مبتلا شوند اما میزان کشندگی در این افراد کمتر است. به همین دلیل هنگامی که یک فرد با سیستم ایمنی زیاد به کرونا مبتلا می‌شود به آن کورتون تزریق می‌کنیم تا از طوفان جلوگیری کنیم. بنابراین بدن بیمار از دو طریق ضربه می‌خورد؛ یکی از تهاجم خود ویروس و دیگری از تدافع شدیدتر از معمولی که در بدن اتفاق می‌افتد.
جهان صنعت
نظرشما
آخرین اخبار