آیا افراد بدون علامت سرایت دهنده کووید-۱۹ نیستند

شفاآنلاین>سلامت>اخیرا یک کلیپ ویدیویی در حال انتشار است که در آن خانم ماریا فان  کرخووا Maria Van Kerkhove، از مسئولین ارشد تکنیکال WHO در یک جلسه پرسش و پاسخ اعلام کرد که طبق شواهد و مستندات دانشمندان متقاعد نشده‌اند که افراد بدون علامت (ایشان مبتلایان و غیرمبتلایان را جدا ننمود) می‌توانند بیماری کووید۱۹ را به دیگران سرایت دهند. 

به گزارش شفاآنلاین:اکنون WHO می‌گوید که طبق مستندات قابل اتکا موجود تنها افراد مبتلای دارای علامت دیگران را آلوده نمودند. این در حالی است که تکلیف افراد pre-symptomatic که بعدا علائم را بروز می‌دهند، در مرحله بدون علامتشان چیست؟ از جانب دیگر مشخص نیست که اساسا تعریف فرد بدون علامت Asymptomatic چیست و چه علائمی باید لحاظ شود و یا نشود. 

ایشان به مطالعاتی اشاره کرد که در کشورهایی که tracing شدید مبتلایان را انجام می‌دهند انجام شده و نتوانستند انتقال را از افرار بدون علامت اثبات کنند، هرچند مطالعات متضادی هم وجود دارد که افراد بدون علامت (بخصوص کودکان) را مسول ۵۰٪ از انتقال‌ها می‌دانند. 

در کلیپ ویدیویی حاضر گزارشگر تلویزیون از آقای دکتر داوود صمدی، مدیر سلامت مردان (ارولوژی آنکولوژی) بیمارستان سنت فرانسیس در لانگ آیلند و رییس بخش جراحی رولاتیک بیمارستان لنوکس موضوع را می‌پرسد و ایشان هم که ارتباط رشته تخصصی‌اش با موضوع معلوم نیست ولی رابط خبری شبکه فاکس نیوز است، تایید کردند که افراد بدون علامت ناقل نیستند و سپس گزارشگر نتیجه می‌گیرد که دیگر قرنطینه‌های موجود  برای افراد بدون علامت و یا سختگیری‌های شدید برای مراودات و با اعمال فاصله اجتماعی بی‌معنی خواهد بود. 

نتیجه می‌گیریم که WHO به هر دلیلی از جمله تجمع مستندات و مطالعات متناقض نمی‌تواند در خصوص برخی مسائل کووید-۱۹ نظر قاطع داشته باشد، فلذا نمی‌تواند مرجعیت محکم و متقنی برای سیاستگذاری و تصمیم‌سازی‌های پیشگیرانه و یا درمانی در جهان باشد. 

بهتر است جهان و هر کشوری بر اساس اپیدمیولوژی بیمارهای موجود خود ترجیحا به اصول اولیه علم پزشکی در بیماری‌های عفونی رجوع کند که تقریبا در مورد همه مبتلایان به بیماری عفونی که امکان سرایت انسان به انسان دارد، روش انتقال تعریف را تعریف کرده و علی‌الظاهر برای بیماری‌های عفونی تنفسی در کتب مرجع پزشکی راه‌های انتقال از طریق هوا، قطرات درشت و یا ریز ترشحی تنفسی و یا سطوح آلوده را ذکر می‌نمایند. 

ممکن است فشار دولت‌ها و احتمال فروپاشی‌های اقتصادی عامل بیان چنین نظراتی توسط نهادهای بین‌المللی همچون WHO باشد و بهتر است ملت‌ها کماکان به روش‌های پیشگیری معقول و توصیه شده متوسل باقی ماند. 

در مورد این خبر خاص از همکاران و اساتید و محققین رشته‌های بیماری‌های عفونی، ویروس‌شناسی و اپیدمیولوژی دعوت می‌کنیم که با استناد به مراجع علمی خود اظهار نظر نموده و در فضاهای حقیقی و مجازی روشنگری نمایند.

دکتر حسن رودگری

دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی