شفاآنلاین>سلامت>وقتی خودم را جایشان میگذارم میبینم واقعا ترسناک است! فکرش را بکن هر روز به تو بگویند فامیل و آشنایان یا حتی عده زیادی که نمیشناسی، روی تخت بیمارستان هستند و نمیتوانند راحت نفس بکشند و لولههای بزرگی را از طریق دهان وارد بدنشان میکنند، اگر هم بفهمی که مادر دوست یا معلمت دچار این وضعیت شدهاند و جان خود را از دست دادند، ترس و وحشتت بیشتر می شود.
به گزارش شفاآنلاین: برخی از کودکانی که در زلزله بم حاضر بودند و پرپر شدن عزیزانشان را دیدند، هنوز حسرتهایی به دلشان مانده و مدام ترس از دست دادن عزیزانشان را دارند. با رشد ارتباطات و تکنولوژی انتظار میرود در شرایطی مانند شیوع کرونا، آگاهانهترگام بر داریم. شاید فکر کنید فرزندتان شجاع است و اصلا عین خیالش نیست اما ناخودآگاه فرزندتان از شما زرنگتر است و همه چیز را زود تر آنچه فکرش را بکنید میبلعد!
فرزانه تمرچی، مشاور و رواندرمانگر در خصوص اینکه خانوادهها و مدارس چگونه باید عمل کنند، تا ترس از کرونا در کودکان نوآموز و دبستانی ها تبدیل به فوبیا نشود، اظهار کرد: لازم است یکسری نکاتی را رعایت کنیم تا به دلیل پیشگیری از ابتلا به ویروس کرونا بچهها دچار مشکلات روحی و روانی حاد نشوند. فوبیا به معنای ترس مرضی و بیمارگونه است. ما باید به کودکان رعایت شیوهنامههای بهداشتی را آموزش دهیم، ولی این کار نباید به طریقی باشد که برای آنها وحشتزدگی ایجاد کند و به ترس مرضی تبدیل شود.
او ادامه داد: گاهی این ترس مرضی یا فوبیا در کودکان ممکن است به اختلال هراس یا پنیک تبدیل شود و با بالا اضطراب حمله پنیک رخ دهد، باید توجه داشت که این حمله ها در صورت مزمن شدن، در کودک باقی میماند و در بزرگسالی، هر زمانی که دچار اضطراب زیاد شود یا احساس خطر مرگ کند، بروز می کند.
تمرچی بیان کرد: خانوادهها و مدارس در میزان ترس کودکان نقش دارند. بچهها هر چیزی را در رفتار خانواده ببینند از آن تأثیر میپذیرند. وقتی ببینند که والدین یا بزرگترهایشان ضمن با وجود رعایت شیوهنامهها، باز هم مضطرب هستند و فرزند خود را از عاقبت استفاده نکردن از موادضدعفونی و ماسک میترسانند، رعب و وحشت کودک بیشتر می شود.
او افزود: خانواده می توانند به فرزندانشان بگویند ویروس کرونا هم مثل ویروسهای دیگر است، ولی میزان شیوعش بیشتر بوده و حالا جهانی شده است و برای اینکه ما به این ویروس مبتلا نشویم باید بیشتر از همیشه از خود مراقبت کنیم.
این درمانگر با اشاره به اینکه برخی فکر میکنند ترساندن بهترین راه برای کنترل کودکان است، گفت: این کار تاثیر بسیار بدی بر روان کودکان میگذارد و اضطراب را بالا و امید به زندگی را پایین میبرد و حتی ممکن است در دراز مدت موجب افسردگی در کودکان شود؛ بنابراین نحوه آموزش رعایت نکات بهداشتی مهم است و والدین باید مراقب باشند که چه لغاتی را به کار میبرند.
او تاکید: باید به کودک گفت، می توان با رعایت نکات بهداشتی از ابتلا به کرونا پیشگیری کرد، یکی از راهکارها این است که در کودک احساس مسئولیت ایجاد کنید که اگر در شکست کرونا همراهی و با رعایت شیوهنامهها، به رفع آن کمک نکند، ممکن است برخی که بدنشان ضعیفتر است، مبتلا شوند.
او ادامه داد: در رعایت نکات بهداشتی نباید بی توجه بود چرا که کودک با الگوبرداری از شما، دست از رعایت شیوهنامهها می کشد، از طرفی اگر بسیار شدید و افراطی به رعایت نکات بهداشتی توجه کنیم، ممکن است کودک زده یا دچار وسواس شست و شو شود.
تمرچی تصریح کرد: آموزش و پرورش موظف است با توجه به رنج سنی دانشآموزان برنامه به کادر مدرسه دهد و چگونگی آموزشِ رعایت شبوهنامهها را به تمام مقاطع نشاندهند. این آموزشها توسط افرادی باشد که آگاهی لازم را داشته باشند و حتی اگر روانشناس نیستند، برای طرز بیان و انتقال مطالب به بچهها، آموزشهای لازم به آنان داده شود. در برخی کشورها از طرق دیگر غیر از تدریس با معلم این کار را میکنند و با روشهایی مثل دیدن کلیپ، برنامهکودک، انیمیشن و فیلم، غیرمستقیم بچهها را آموزش میدهند. در ایران نیز میتوان از هزاران روش این کار را انجام و نتیجه مطلوب را گرفت که به زودی به کمک همه اقشار و همه مردم، این ویروس منحوس را شکست دهیم.
شپهر درودی کارشناس آموزشی و دبیر دوره ابتدایی آموزش و پرورش حوزه آموزش و پرورش درخصوص ویروس کرونا و کرونا اظهار کرد: خیلى بهتر میشود که علاوه بر آموزش رعایت بهداشت به کودکان، آنها از کرونا نترسانیم. اولین راه برای محافظ از فرزندمان این است که روحیه کودکمان را مثبت نگاه داریم. اگر بخواهیم این ویروس را در ذهن کودک مثل یک غول بزرگ کنیم مسلما همین وحشت موجب از بین رفتن روحیه و سلامت بدن میشود.
او تاکید کرد: باید خیلی راحت، با کلام و جملات خوب اطلاعات لازم برای دوری از آلودگی و ویروس کرونا را به او انتقال دهیم تا از این بیماری در امان باشد. من با برخی دانشآموزان مواجه شدم که به هیچ عنوان حاضر به نزدیک شدن به منِ معلم نبودند و باوجود اینکه ماسک و دستکش هم داشتم، از نزدیک شدن همراه با ترس، امتناع میکردند. دلیلشان را که میپرسیدم، میگفتند یک ویروسی هست که میخواهد مارا بخورد و ما را بکشد. برخی دیگر میلرزیدند و حتی نمیگفتند ترسشان از چیست و این حاکی از انتقال اطلاعات منفیِ بیش از اندازه، از تبعات ویروس کرونا به آنهاست.
درودی عنوان کرد: اولین آسیب پذیران از کرونا کودکان هستند. بچههایی که برای حفظ سلامتیشان، لازم است روحیهشان در ابتدا حفظ شود. راهنماییهای نادرست و غیر دقیق، تبعات جبران ناپذیری بر ذهن آنها میگذارد. کابوسهای شبانه و هزیان و فریادهای غیرنرمال و نابجا از دیگر رفتارهاییست که این مدت از دانشآموزانم دیدم. با شادی و خنده و آرامش میتوان بچه را خیلی راحتتر و ایمنتر در برابر ویروس آماده کرد. من و همکارانم سعی کردیم با نشان دادن کارتونها و انیمیشن و حتی بازی، به دانشآموزانمان آموزش دهیم.
او تاکید کرد: یادمان نرود، تصوری شماتیکی که ما بزرگترها از کرونا داریم، خیلی قابل قبولتر از کودکان است. آنها با تجربه اندکاشان از زندگی، هر حرفی که از کلام ما بشنوند را در ناخودآگاه ترسیم میکنند و تصویر ترسناکی در ذهنشان باقی میماند.
او در ادامه گفت: برای آموزش کرونا و راههای پیشگیری از آن به دانشآموزان مقطع ابتدایی میتوان از طریق عروسک بازی وارد عمل شد که البته تاثیر بهتری در ذهنشان خواهد داشت.
باشگاه خبرنگاران جوان