شفاآنلاین>سلامت>جنگیدن در نبردی مهلک و نابرابر که پایانش معلوم نیست. این وضعیت امروز هزاران هزار کادر درمان در خط مقدم درمان کرونا است. در شرایطی که قرار بود از مدافعان سلامت مردم در دوران کرونا حمایت شود و وعده‌های حمایتی زیادی هم به جامعه پزشکی داده شد، اما شواهد نشان می‌دهد که بسیاری از این وعده‌ها در حد همان وعده باقی مانده است.
به گزارش شفاآنلاین:حسین کرمانپور، مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی هم با انتقاد از وعده‌های بر زمین مانده به جامعه پزشکی در دوران کرونا، گلایه می‌کند: «بسیاری از پزشکان با مشکلات اقتصادی مواجه شده‌اند و در این شرایط کرونا چون عده کمتری به مطب مراجعه می‌کنند، اگر یک پزشک، سال گذشته ماهی ۲۰ میلیون تومان از مطب درآمد داشت، امروز این درآمد را ندارد. اگر هم فوت کند و شهید شود، خانواده او دچار مشکل می‌شوند. موضوع شهید خدمت نیز هنوز در حد مصوبه است و تا زمانی که خانواده شهدای مدافع سلامت از مزایای این عنوان برخوردار شوند، ماه‌ها طول می‌کشد. خیلی از وعده‌ها و شعارهایی که مسئولان بانک‌ها برای وام دادن به پزشکان می‌دهند نیز عملی نشده است و بیشتر جنبه تبلیغی برای خود بانک‌ها دارد.»
او با اشاره به اینکه روز به روز آمار ابتلای کادر درمان به بیماری کرونا در حال افزایش است، یادآور می‌شود: «۳۶۰ هزار نفر در رشته‌های مختلف شماره نظام پزشکی دارند، اما از این تعداد حدود ۷۵ درصد در حوزه پزشکی فعالیت می‌کنند که حدود ۲۰۰ هزار نفر هستند. از این تعداد ۱۴۵ هزار نفر پزشک عمومی و متخصص هستند که اکثریت آنها در کنار اکثریت جامعه پرستاری درگیر کرونا هستند. بیش از شش هزار نفر از این افراد نیز در ماه‌های گذشته حداقل یکبار به کرونا مبتلا شده‌اند و این آمار روز به روز در حال افزایش است. همچنین تا امروز ۱۶۶ نفر از کادر پزشکی پرستاری در کشور در مبارزه با کرونا جان خود را از دست داده‌اند. ۲۰ درصد این افراد پرستار هستند. حدود 40 درصد پزشک عمومی و 25 درصد نیز پزشک متخصص هستند و متخصصان داخلی، زنان و متخصصان عفونی، طب اورژانس و بیهوشی، بیشترین سهم را در بین گروه‌های متخصص جانباخته دارند و 15 درصد هم از بین سایر حرف پزشکی جان خود را از دست داده‌اند.»
مدیر روابط عمومی سازمان نظام پزشکی با اشاره به انبوه مشکلات جامعه پزشکی در دوران کرونا، تصریح می‌کند: «هم جامعه پزشکی و هم خانواده آنها به شدت درگیر ویروس کرونا هستند و جدا از ترس و واهمه و مشکلات روحی و روانی کرونا که به آنها وارد می‌شود، بسیاری از جامعه پزشکی یکبار به ویروس کرونا مبتلا شده، بهبود یافته‌اند و دوباره به سر کار برگشته‌اند. به جز شهدا و جانباختگان کرونا در جامعه پزشکی، تعداد زیادی هم جانباز داریم. به عنوان مثال در بیمارستان امام حسین، رزیدنت طب اورژانس داریم که مبتلا به دیابت است. این پزشک در ماه آخر دوره دستیاری که می‌خواست تخصص بگیرد به کرونا مبتلا شد و متاسفانه چون دیابت داشت یک چشم او نابینا شد. پزشکان در ماه‌های گذشته، صحنه‌های دلخراش زیادی در بیمارستان‌ها دیده‌اند و کودکان زیادی به کرونا مبتلا شده‌اند. بسیاری از آنها خودشان فرزند دارند و این صحنه‌ها آنان را پریشان می‌کند. بعد هم به خانه می‌آِیند و باید با سختی، لباس‌های خود را دربیاورند و تلاش کنند که خانواده مبتلا نشود.»
او با تاکید بر ضرورت عملی شدن وعده‌ها به جامعه پزشکی در دوران کرونا، تصریح می‌کند: «از مسئولان می‌خواهیم در این شرایط سخت کرونا، حمایت‌های واقعی از جامعه پزشکی داشته باشند. بیانیه دادن و سخنرانی و آهنگ و سرود خواندن تا حدی رنگ و لعاب دارد. باید سراغ حمایت‌های عملی بیایند تا پزشک رزمنده، خیالش راحت شود که اگر اتفاقی افتاد، حمایت می‌شود. به عنوان مثال، خیلی از وعده‌ها و شعارهایی که مسئولان بانک‌ها برای وام دادن به پزشکان می‌دهند عملی نشده است و بیشتر جنبه تبلیغی برای خود بانک‌ها دارد. پزشکان در شرایط سخت کرونایی هستند و هر هفته چهار مطب پزشک در کشور به علت مشکلات اقتصادی تعطیل می‌شوند و از آنها حمایتی نمی‌شود.»
مطب‌های آسیب دیده در انتظار تحقق وعده‌های حمایتی
با شیوع کرونا و تعطیل شدن چند ماهه مطب‌ها، آمار مراجعه به مطب‌ها نیز بسیار کاهش پیدا کرد. ورشکستگی بسیاری از مطب‌ها موجب شد که بر اساس آمارهای رسمی، روزانه سه درخواست برای تعطیلی مطب ثبت شود.
در شرایطی که قرار بود از مطب‌های آسیب دیده در دوران کرونا حمایت شود، اما این وعده نیز همچنان در حد چند اظهارنظر، باقی مانده است.
علی تاجرنیا، رییس جامعه دندانپزشکان کشور هم با اشاره به عملی نشدن وعده‌های داده شده به جامعه دندانپزشکان، تصریح می‌کند: «در نامه‌هایی که ستاد ملی مقابله با کرونا داشته است، بحث تعلیق اقساط وام دندانپزشکان کشور، استفاده از تسهیلات کم بهره و همچنین استفاده دستیاران و منشی‌های مطب‌های دندانپزشکی از بیمه بیکاری و همچنین در اختیار قرار دادن ماسک و اقلام حفاظتی با ارز دولتی به دندانپزشکان مطرح بوده که به غیر از مورد آخری که به صورت محدود انجام شده، موارد دیگر عملیاتی نشده است.»
او با اشاره به درخواست‌های فعالان عرصه دندانپزشکی کشور از مسئولان برای حمایت از جامعه دندانپزشکی کشور، خاطرنشان می‌کند: «همکاران دندانپزشک ما در حالی همچنان به ارائه خدمت به مردم می‌پردازند که یکسری هزینه‌های اضافی دیگر نیز به آنها تحمیل شده است. یعنی علاوه بر هزینه تامین اقلام حفاظتی در برابر کرونا، تجهیزات و مواد مصرفی دندانپزشکی نیز به شدت تحت تاثیر نوسانات ارز قرار گرفته و هزینه خدمات تمام شده دندانپزشکی، چندین برابر دوره‌های گذشته شده است.»
همچنین حسین قشلاقی، عضو شورای عالی نظام پزشکی کشور هم به وضعیت وخیم مطب‌ها در دوران کرونا اشاره می‌کند و می‌گوید: «اجاره‌بهای بسیاری از مطب‌ها در طول یکسال اخیر بین 70 تا 100 درصد افزایش یافته است. تداوم این وضعیت به بسته شدن بسیاری از مطب‌ها منجر خواهد شد. بسیاری از پزشکان از وضعیت فعلی ناراضی هستند و باید با همکاری دولت، مجلس و نمایندگان جامعه پزشکی، راهکاری برای حل این مشکل پیدا شود. در سه ماهه اول امسال، قراداد اجاره بسیاری از مطب‌ها با افزایش 70 تا 100 درصدی اجاره‌بها تمدید شده است. البته برخی از پزشکان نیز به این میزان افزایش اجاره‌بها، تن نداده‌اند و فرصت چند ماهه خواسته‌اند تا مطب دیگری با اجاره‌بهایی پایین‌تر، پیدا کنند.»
او تاکید می‌کند: «در دوران شیوع کرونا، بسیاری از مطب‌ها تعطیل بود. پس از بازگشایی مطب‌ها نیز میزان مراجعه کنندگان به مطب‌ها با کاهش چشمگیری مواجه بود. بسیاری از مردم به دلیل واهمه‌ای که از کرونا داشتند، به مطب‌ها و درمانگاه‌ها مراجعه نمی‌کردند. به همین دلیل نیز اقتصاد مطب‌ها به شدت آسیب دید. تحقق وعده‌های حمایتی به جامعه پزشکی می‌تواند بخشی از مشکلات اقتصادی مطب‌ها را کاهش دهد.»
عمل به قول و قرارها باید در اولویت باشد
بسیاری از مراکز ارائه خدمات تشخیصی، درمانی و توانبخشی با تشدید مشکلات مالی در دوران کرونا مواجه شده‌اند. بسیاری از این مراکز در انتظار حمایت مسئولان و عمل به وعده‌هایی هستند که تاکنون محقق نشده است.
به طور مثال، محمدصادق میرزابابایی، فیزیوتراپیست به مشکلات متعدد مراکز فیزیوتراپی در دوران کرونا اشاره می‌کند و می‌گوید: «آمار مراجعه به مراکز فیزیوتراپی به دلیل بروز کرونا بسیار کاهش یافته است. در این بین، برخی فیزیوتراپیست‌ها نیز ویزیت را در خانه بیمار انجام می‌دهند و بسیاری از بیماران نیز ترجیح می‌دهند که خدمات فیزیوتراپی را در منزل دریافت کنند. البته آمار این نوع ویزیت‌ها در منزل نیز کاهش یافته است، زیرا بسیاری از بیماران مسن یا بیمارانی با بیماری زمینه‌ای از این واهمه دارند که مبادا همان فیزیوتراپیستی که برای درمان به منزل آنها می‌آید، خودش ناقل بیماری کرونا باشد.»
میرزابابایی با اشاره به تبعات افزایش تورم بر خدمات فیزیوتراپی، تصریح می‌کند: «قیمت دستگاه لیزری که تا چند ماه قبل، حدود 40 میلیون تومان بوده است، حالا حدود 220 میلیون تومان قیمت می‌گذارند. در نظر بگیرید فیزیوتراپیستی که می‌خواهد یک مطب شخصی راه‌اندازی کند، باید چندین برابر گذشته هزینه کند که خارج از توان مالی بسیاری از فیزیوتراپیست‌ها است. تعرفه خدمات فیزیوتراپی در برابر هزینه دستگاه‌هایی که خریداری می‌شود، بسیار ناچیز است. یعنی خیلی طول می‌کشد که سرمایه اولیه بازگردد. به همین دلیل فیزیوتراپیست با خودش فکر می‌کند که اگر قرار است مثلا یک میلیارد تومان هزینه کند و یک مطب شخصی راه‌اندازی کند، اگر همین مبلغ را در بانک بگذارد، سود بیشتر و کم دردسرتری دریافت می‌کند.»
همچنین مهران قسمتی‌زاده، رئیس سازمان نظام پزشکی لاهیجان هم از خلف وعده‌ها به جامعه پزشکی انتقاد می‌کند و می‌گوید: «در روزهای بحرانی اسفند و فروردین، مدیران دانشگاه و مسئولان شبکه‌های بهداشتی از نظام پزشکی‌ها کمک خواستند و مبالغ مشخصی را هم به ازای هر شیفت کشیک اعلام کردند، اما در آن شرایط بحرانی، فرصت برای امور دست وپاگیر اداری و انعقاد قرارداد نبود. حتی گاهی همکاران داوطلب اگر در ساعات عصر به منطقه می‌رسیدند، همان شب کشیک می‌‌ماندند تا با عمل به وظیفه خود، فرصت استراحتی برای همکاران بومی فراهم کنند. در آن روزها حتی قرار بود همکاران میهمان برای روزهای حضور خود بیمه شوند، اما متاسفانه پس از مدت‌ها پیگیری برای پرداختی به همکاران، سقف ۱۰۰ ساعت برای ماه اول و حداکثر ۲۰۰ ساعت برای سه ماه قائل شدند، در صورتی که برخی از این عزیزان ایثارگر در ماه اول حتی حدود ۱۷۰ تا ۱۸۰ ساعت کشیک ماندند.»
او با انتقاد از بی‌مهری و خلف وعده در حق جامعه پزشکی، تاکید می‌کند: «مردم در بحران‌های سلامتی به پزشکان خود نیاز دارند و از مسئولان می‌خواهم اعتماد جامعه پزشکی را نشانه نروند. این رسم قدردانی نیست که افرادی در بدترین موقعیت‌ها به کمک شما بیایند و دست شما را بگیرند و بعد از آن که احساس امنیت کردید، مورد بی‌مهری قرار گیرند و رها شوند. همه باید بدانند دنیا به پایان نرسیده است و همیشه بحران‌های دیگری در پیش است و این کشور به افرادی که در قبال مردم خود احساس مسئولیت می‌کنند، نیاز دارد.»
شفاآنلاین را در اینستاگرام هم دنبال کنید
در شرایطی که در دوران کرونا، بسیاری از پزشکان با چالش مالی جدی مواجه شده‌اند، انتظار اخلاقی و منطقی این است که عملی شدن وعده‌ها به جامعه پزشکی در اولویت قرار بگیرد. این روزها جامعه پزشکی، جانشان را در طبق اخلاص گذاشته‌اند تا جان بیماران مبتلا به کرونا را نجات دهند. در این وضعیت وخیم نباید مشکلات مالی و معیشتی هم به دغدغه‌های جامعه پزشکی تحمیل شود.
