دوقلوها دو موجود مستقل با استعدادهاي مستقل از يکديگر مي باشند که تنها از نظر ظاهري به هم شباهت دارند. همان طور که قبلاً نيز اشاره شد، هر چند لازم است آن ها را به يک حد دوست داشت، اما نبايد از آ ن ها توقع يکسان داشت و حتي اگر شخصيت يکي از آن دو را، به هر دليلي به ديگري ترجيح مي دهيد، باز هم نبايد اين نکته را بر زبان آوريد. با اين حال شما مي توانيد رفتارهاي خوب يکي از دوقلوها را مورد تشويق قرار دهيد و با ذکر دليل تشويق، اين رفتار خوب را در فرزند ديگر نيز نهادينه کنيد.لازم است والدين به طور جدي به نحوه اي که نسبت به دوقلوهاي خود ابراز علاقه مي کنند توجه داشته باشند، چرا که اين مسئله در تشکيل هويت مجزاي هر يک از دوقلوها نقش اساسي دارد.
مشکل ديگري که وجود دارد درباره پوشش دوقلوهاست. حتي اگر خود دوقلوها اصرار دارند پوششي يکسان داشته باشند به دلايلي که اشاره شد بهتر است پوشش کودکان دوقلو از ابتدا کاملاً با هم متفاوت باشد. شايد زماني که کودکان بزرگ تر مي شوند روي طرح لباس اصرار داشته باشند که يکي باشد اما حتماً با متمايز کردن رنگ لباس آن ها را از يکديگر تفکيک کنيد. حتي بهتر است که طرح لباس ها نيز متفاوت باشد. در خيلي از موارد ديده مي شود وقتي والدين نظر کودکان دوقلو را مي خواهند از دوم شخص جمع استفاده مي کنند در حالي که بايد آن ها را جداگانه و دوم شخص مفرد مخاطب قرار دهند.
درباره حضور کودکان دوقلو در مهدکودک يا مدرسه تا حد امکان تا جايي که مقدور است به خصوص در مدرسه بايد کلاس هايشان با هم متفاوت باشد. به دليل اين که کودکان دوقلو ناخواسته به جاي اين که نيازهاي عاطفي شان را از همسالان خود بگيرند از قل ديگر دريافت مي کنند و اين مسئله باعث مي شود به جاي اين که پيوند عاطفي آن ها بسيار قوي باشد در مهد کودک و به خصوص در مدرسه کودکاني منزوي شوند و تمام مدت زنگ تفريح را با هم بگذرانند و از ارتباط با ديگر بچه ها خودداري کنند در حالي که اگر کلاس هايشان با هم متفاوت باشد مجبور مي شوند هر کدام شبکه اجتماعي خود را داشته باشند و دوستان جديدي پيدا کنند. همچنين يکي از مشکلاتي که با حضور کودکان دوقلو در يک کلاس ايجاد مي شود، اين است که معلمان نيز آن ها را با هم مقايسه مي کنند. در حالي که همان طور که گفته شد بر اساس ويژگي ها و تفاوت هاي فردي کودکان دوقلو مي توانند از لحاظ هوش و ويژگي رفتاري با هم متفاوت باشند. اين مقايسه ها مي تواند سرخوردگي و منزوي شدن کودکي که هوش کمتري دارد را در پي داشته باشد.
ابراز علاقه به دو کودک در آن واحد، تأثير بسزايي در تربيت صحيح تر فرزندان دوقلو دارد. به طور کلي آن چه بقاي جسماني و عاطفي فرزندانتان را تضمين مي کند، همين دلبستگي ماندگار شما به آنان است. اين مسئله همچنين تضمين کننده امنيت خاطر فرزند شماست. اين که دلبستگي شما به فرزندان دوقلويتان بتواند احساس امنيت را براي آن ها ايجاد کند، هدف اصلي است. از طرفي اگر اين امنيت به درستي شکل نگيرد، شکل گيري ارتباط اجتماعي يا به عبارتي فرآيند اجتماعي شدن دوقلوها مختل مي شود.ارتباط صميمي در عين حال که همبستگي و همدلي را تقويت مي کند، امنيت خاطر، صداقت و رشد ذهني را نيز در پي دارد که همگي در کنار هم باعث مي شود فرزندان دوقلويي داشته باشيد که در آينده با احتمال کمتري درگير مشکلات عاطفي، روحي و هيجاني شوند.
توصيه مي شود هنگامي که کودکان دوقلو با هم دعوا مي کنند پدر و مادر تا حد امکان در دعواي آن ها دخالت نکنند و اگر مجبور به دخالت شدند حتما خودشان را ملزم کنند که قضاوت نکنند و نگويند که تقصير با چه کسي است. به دليل اين که هميشه متهم مي شوند که عدالت را رعايت نکرده اند. بنابراين براي اين که متهم نشويد بهتر است قضاوتي نداشته باشيد و اگر ناچاريد دوقلوها را از هم جدا کنيد – به دليل صدمات احتمالي که ممکن است به هم وارد کنند – فقط وظيفه جداکردن و آرام کردن محيط خانه را برعهده داشته باشيد و تا حد امکان قضاوت نکنيد. اما اگر مجبور به قضاوت شديد حتما هميشه حق را به حق دار بدهيد نه به کودکي که مثلاً در دعوا کتک بيشتري خورده است!
خراسان
