دلنوشتهای از دکتر شاهین آخوندزاده، استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران
باید توجه داشته باشیم که هنوز دانش چندانی از ویروس کرونا نداریم و به همین دلیل است که توصیههای سازمان جهانی بهداشت در این دو ماه گذشته مدام تغییر پیدا میکند.
شفاآنلاین>
سلامت>در سن ۱۸ سالگی که با استاد دکتر محمدرضا محمدی و سپس با دکتر احمدعلی نوربالا در بنیاد جانبازان آشنا شدم همواره این دو عزیز را متفاوت از دیگران میدیدم. به یاد دارم که دکتر محمدی هیچوقت فردی محافظهکار نبودند و در شرایط مختلف هیچگاه از ابراز عقیده و طرفداری از حقیقت واهمه نداشتند؛ اگرچه این طرفداری از حق بارها به ضرر ایشان تمام میشد. همچنین دکتر نوربالا همواره پایبند اصول بودند؛ چه این اصول مخالف جناح چپ و یا راست بوده باشد و در این اصول با کسی تعارف نداشته و ندارند. معیار مهم رفتار و واکنش این دو عزیز، همیشه حفظ منافع ملی است.
به یاد دارم دکتر محمدی برای حفظ منافع ملی حتی از آقای احمدینژاد هم دفاع کردهاند و یا در بحبوحه فعلی کرونا دکتر نوربالا که در دولتهای نهم تا دوازدهم از کار اجرایی فاصله گرفته بودند تاکید داشتند که در این بحران همگی باید از دولت و وزارت بهداشت حمایت کنیم. دکتر محمدی نیز که همین شرایط را در ۱۵ سال گذشته داشته است به شدت از عملکرد سیستم خدمات بهداشتی- درمانی کشور در بحران کرونا دفاع میکرد.
باید توجه داشته باشیم که هنوز دانش چندانی از ویروس کرونا نداریم و به همین دلیل است که توصیههای
سازمان جهانی بهداشت در این دو ماه گذشته مدام تغییر پیدا میکند. به یاد داریم وقتی دکتر رضا ملکزاده در شروع این بحران و در کمبود ماسک عنوان کردند توصیه میشود همه افراد جامعه حتی از یک ماسک پارچهای که خود در خانه درست کردهاند در بیرون از خانه استفاده کنند، بسیاری شک و تردید داشتند ولی بعد از مدتی سازمان جهانی بهداشت نیز همین را مورد تاکید قرار داد. وقتی اولین مقام اجرایی در وزارت بهداشت ایران یعنی دکتر ایرج حریرچی مبتلا به کرونا شدند شبکههای تلویزیونی معاند خارجی شروع به تخریب ایران و
وزارت بهداشت کردند. متاسفانه بسیاری از کانالها و سایتهای مخالف دولت به صورت مشخص و حتی صدا و سیما بصورت زیر پوستی با این شبکههای غیر ایرانی همراه و همگام شدند. از آنجا که ما اعتقاد به «و مکروا و مکر اللّه و اللّه خیر الماکرین» داریم بعد از مبتلا شدن مقامات بلند مرتبه اروپا و آمریکا و به خصوص وزیر بهداشت، معاون وزیر بهداشت و نیز نخست وزیر انگلستان همه شبکههای خارجی و همچنین شبکههای داخلی خاموش شدند و سکوت اختیار کردند.
اینجانب بدلیل بزرگ شدن در یک خانواده نظامی همواره یاد گرفتم هروقت خارجیها شاد شدند من باید ناراحت بشوم؛ ولی در این بحران متاسفانه این وضع را در ایران ندیدیم. افراد مختلفی در درجات علمی و اجتماعی متفاوت شروع به ارسال بیانیه سرگشاده بر علیه دولت با همه محدودیتهایی که بخشی از آن را خود درست کرده بودند، نمودند و بدین ترتیب دوباره اهمیت بزرگانی مانند دکتر نوربالا و دکتر محمدی برایم آشکار شد. به یاد این نکته افتادم که این دوستان آیا نمیدانند همگی روی یک شاخه نشستهایم و آن شاخه ایران است که بر سر شاخه نشسته، بُن میبُریم! همواره و در این بحران نیز بطور اخص، ما به دو گروه تقسیم میشویم: آنانی که ایران را وطن خود میدانند و با جان و دل آن را و هموطنانشان را فارغ از جبهههای سیاسی دوست دارند و آنانی که اولویت آنها نه کشورشان که جهتگیریهای سیاسیشان است و به هر بهانهای بر طبل مخالف میکوبند تا جای خود را برای حضور در دولتهای بعدی آماده کنند. بیاییم حداقل در این بحران، ایران و ایرانی بودن خود را در اولویت بگذاریم.
شاهین آخوندزاده
استاد دانشکده پزشکی دانشگاه علوم پزشکی تهران- بیست و یک فروردین ۱۳۹۹