دکتر مهرشاد شبابی می‌گوید: وجه تمایز بحران جهانی کرونا با فجایع یا اتفاقاتی که جان انسانها را در سطح جهانی یا مناطق وسیعی از جهان را به تعداد زیادی به خطر انداخته می‌تواند در «قدرت شیوع و سریع‌الانتقال بودن این ویروس» و «تاثیر انسان و رفتار افراد و نوع سبک زندگی آنها در مهار یا شیوع این بیماری» خلاصه شود. همین موضوع باعث شده که افراد به ناگزیر احساس مسئولیت بیشتری در قبال مقابله با این ویروس داشته باشند و ناخودآگاه بار فشار روانی بر مردم به علت سهم زیادی که در کنترل یا عدم آن دارند، بیشتر باشد.
این استاد دانشگاه ادامه می‌دهد: این استرس و تغییر سبک زندگی و درگیر شدن همه بخش‌ها و دستگاه‌های دولتی و خصوصی و بنگاه‌های اقتصادی و نظامی و سیاسی کشورها، صرفا به خاطر تعداد قربانیان این بیماری نیست، بلکه به علت تعداد بسیار زیاد مبتلایان است؛ چنانچه تا این زمان تعداد قربانیان کرونا بیش از هفتاد هزار نفر در جهان است در حالیکه جهان در یک قرن اخیر، شاهد جنگ‌ها، بحران‌ها و فجایع طبیعی و انسانی مختلفی بوده که تعداد مرگ و میرهای به مراتب بیشتری را داشته و دارد.
شبابی می‌افزاید: از جمله تعداد کشته‌های جنگ جهانی اول بالغ بر 10 میلیون افراد نظامی و بیش از 10 میلیون هم غیر نظامیان را شامل می‌شد و تعداد قربانیان در جنگ جهانی دوم نیز بین 70 تا 85 میلیون انسان بوده است که البته این اراده قدرت‌های سیاسی بود که آتش این جنگ‌ها را برافروخت و بالاخره تصمیم و اراده آنها برای پایانش بود و مردم فقط و فقط قربانیان آن بودند و مردم کشورها نه نقش مستقیمی در مهارش و نه نقشی در استمرار آن داشتند.
به گفته مدرس دانشگاه امام صادق(ع)، طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی فقط در جهان سالانه بین 290 هزار تا 650 هزار نفر از آنفولانزا می‌میرند و در جهان 18 میلیون نفر در سال بر اثر بیماری قلبی جان خود را از دست می دهند و از سوی دیگر تعداد بالای مرگ و میر در اثر تصادفات فقط در ایران در سال گذشته حدود 20 هزار نفر در اثر تصادف در جاده‌ها بوده است که این به غیر از آسیب‌دیدگان جسمی و روحی ناشی از سانحه است.
رییس کلینیک‌های حقوقی زنان و خانواده معتقد است که علیرغم همه تلخی‌ها و فاجعه‌آمیز بودن این حوادث و قربانیانی که در اثر این وقایع وجود داشت، هیچ فاجعه‌ای به اندازه بحران کرونا نتوانست یک عزم ملی و جهانی را جهت مقابله با آن به وجود آورد، نمونه این عزم ملی و جهانی را می‌توان در پروتکل‌های بهداشتی و پزشکی تقریبا مشابه، در همه کشورها و از سوی دیگر در انتقال تجارب مثبت تیم‌های تخصی به هم و به اشتراک گذاشتن آن مشاهده کرد، چراکه همگان می‌دانند آلودگی مردم یک کشور فقط مخصوص آن کشور نیست؛ تا جایی که حتی کشورهایی که معنویت و مسائل عرفانی در آنها جایی نداشته یک روز مشخص را برای مناجات و دعا و توسل جهت کمک گرفتن از خداوند تخصیص داده‌اند و خاخام‌های یهودی از همه یهودیان جهان خواسته‌اند که یک روز واحد را همه به نیت از بین رفتن این بیماری روزه بگیرند.
وی می‌افزاید: پاپ فرانسیس بصورت برخط از سن پترز واتیکان از کاتولیک‌های جهان خواست که هم صدا برای غلبه بر این ویروس دعای هماهنگ بخوانند و از طرفی بنگاه‌ها و اشخاص حقیقی و حقوقی که شرط برداشتن هر قدمی فقط محاسبه سود و کسب منفعت قابل توجه بود، بدون این محاسبات از گرفتن اجاره بهای واحدهای تجاری و یا بعضا مسکونی خود گذشتند و یا تنفس در اخذ وام و اقساط دادند و از همه مهمتر کادر درمان که بدون محاسبه اینکه شیفت کاریشان است یا نه و بدون کوچکترین چشم داشتی، جان بر کف برای مقابله با این ویروس جانفشانی می‌کنند.
شبابی می‌گوید: همه این اقدامات که تقریبا در همه کشورها و بین همه ملت‌ها کم و بیش دیده می‌شود، مبین این امر است که کرونا درد مشترک بین همه ملت‌ها و دولت‌هاست؛ نه مرز می‌شناسد، نه قدرت تکنولوژی و سرمایه‌داری می‌تواند حق وتویی را در این خصوص برای قطب‌های سرمایه‌داری جهان ایجاد کند.
این مدرس دانشگاه تصریح می‌کند: پول، نژاد، قدرت، منابع انسانی، نظام سیاسی و ... هیچ چیز نمی‌تواند این ویروس 125 نانو میکرونی را به زانو درآورد، مگر یک امر و آن عزم و اراده هماهنگ همه مردم برای رعایت دستورالعمل‌های مربوط به کنترل و مهار این ویروس است که می‌تواند به غلبه بر این بیماری کمک کند و این اصل باید به صورت یک پذیرش عمومی بین مردم نهادینه شود.
وی با تاکید بر اینکه در روانشناسی اجتماعی، ترویج همگانی و هنجار کردن مطالبه‌ای، موجب تسهیل پذیرش و اقناع در خصوص انجام یا ترک یک فعل می‌شود و می‌بایست ایجاد هزینه اجتماعی برای افراد خاطی کند، می‌افزاید: درست است که شاید تعداد کشته شده‌ها به نسبت سایر بحران‌های جهانی تا این لحظه بسیار زیاد نشده باشد، ولی ویژگی این ویروس این است که در صورت عدم رعایت مسائل بهداشتی و ایمنی، به صورت تصاعدی تعداد مبتلایان را بیشتر و بیشتر می‌کند، به گونه‌ای که دیگر امکانات پزشکی کشورها قادر به درمان مبتلایان نخواهد بود.
شبابی معتقد است که این ویروس تهدید جدی است که می‌تواند حیات انسانها، خانواده‌ها، نظام‌های اقتصادی و سیاسی کشورها را در معرض نابودی قرار دهد، در نتیجه مردم می‌بایست با توکل به خدا و عزمی راسخ، به عنوان یک وظیفه انسانی و مسئولیت اجتماعی، محدودیت‌های ابلاغ شده از مراکز ذیصلاح را بپذیرند. چه بسا تب کرونا باعث شود جوامع پوست فرهنگی جدیدی بیندازند و فرهنگ پساکرونایی ایجاب کند که مردم همیشه با رعایت اصول بهداشتی و ایمنی راه را برای ورود این ویروس و ویروس‌های دیگر مسدود کنند.
رییس کلینیک‌های حقوقی زنان و خانواده ادامه می‌دهد: چه بسا فرهنگ پسا کرونایی هوشیاری مسئولان امر را در بروز اولین نشانه‌های خطر بالا ببرد و زودتر از مردم و رسانه‌ها متوجه تهدید و شیوع یک خطر شوند. فرهنگ پسا کرونایی می‌تواند امکانات بوجود آمده توسط دستگاه‌های نظامی و انتظامی را به گونه‌ای سازمان یافته حفظ کند که در صورت هرگونه تهدید احتمالی بیماری یا تهدیدهای طبیعی یا غیره به سرعت بتواند در اختیار آسیب‌دیدگان قرار دهد و فرهنگ پساکرونایی باعث شود که همیشه یادمان باشد کسانی که در بحران‌ها در خط مقدم جنگیدند از رزمندگان دفاع مقدس گرفته تا خط شکنان کادر درمان چه حق بزرگی بر گردن ملتمان دارند.
وی ادامه داد: شاید فرهنگ پسا کرونایی ایجاب کند کشورهایی که حاکمانشان با سلطه‌گری به حقوق کشورهای دیگر تعدی می‌کنند و با استفاده از قدرت خود، فشارها و تحریم‌های ظالمانه را برای کشورها و ملت‌هایی که نمی‌خواهند سر سپرده باشند را اعمال کرده‌اند، مجبور شوند تغییر رویه دهند. چه بسا جهان پس از کرونا جهان متفاوتی باشد.ایسنا
