ابداع دریچه مصنوعی قلب که خود را با سن بیمار تطبیق می‌دهد

شفاآنلاین>سلامت>برای کودکانی که با "نقص مادرزادی قلب" (CHD) به دنیا می‌آیند، دریچه‌های مصنوعی که جریان خون را حفظ می‌کنند، یک روش لازم و دشوار به شمار می‌روند. کاشت این ابزار در قلب، نه تنها به جراحی نیاز دارد، بلکه باید هر چند سال یک بار و با رشد بدن کودکان، مراحل پرخطر این روش تکرار شوند.

به گزارش شفاآنلاین، پژوهشگران "بیمارستان کودکان بوستون" (Boston Children's Hospital) برای برطرف کردن این مشکل، نوعی دریچه مصنوعی قلب طراحی کرده‌اند که می‌تواند بدون نیاز به جراحی‌های تهاجمی، تنظیم شود و قطر خود را تغییر دهد.

براساس گزارش "انجمن قلب آمریکا" (AHA)، از هر 1000 نوزاد، 9 نفر با نقص مادرزادی قلب به دنیا می‌آیند. این مشکل می‌تواند به بروز ناهنجاری در دیواره‌های قلب، رگ‌ها و عروق مجاور و یا دریچه‌هایی منجر شود که جریان خون را در این اندام تنظیم می‌کنند.

هنگامی که یک کودک با نقص مادرزادی قلب به دنیا می‌آید، جراحان می‌توانند دریچه‌های مصنوعی را در قلب او بگذارند تا عملکرد درست آن بازگردانده شود اما این دریچه‌ها، قطر ثابتی دارند و به همین دلیل باید هر بار جایگزین و تنظیم شوند. به گفته پژوهشگران بیمارستان کودکان بوستون، کسانی که پیش از دو سالگی، دریچه‌های مصنوعی را دریافت می‌کنند، حداقل پنج بار پیش از رسیدن به بزرگسالی، به جراحی قلب باز نیاز خواهند داشت تا دریچه‌ها جایگزین شوند.

پژوهشگران در این بررسی، دریچه‌های موجود در رگ‌های عمیق پا را مورد بررسی قرار دادند که می‌توانند حتی با انبساط رگ‌ها در واکنش به حجم سنگین خون، جریان خون را حفظ کنند.

"سوفی هافربرث" (Sophie Hofferberth)، سرپرست این پژوهش گفت: رگ‌ها تقریبا 70 درصد حجم خون را با خود حمل می‌کنند. ابعاد رگ می‌تواند با توجه به حالت بدن تغییر کنند و دریچه‌ها نیز کار خود را ادامه می‌دهند. ما با تقلید از این قابلیت دریچه‌های طبیعی قلب انسان، دریچه‌هایی طراحی کرده‌ایم که ابعاد آنها قابل برنامه‌ریزی است تا با رشد بدن سازگار شوند و کنترل جریان خون را از دست ندهند.

این گروه پژوهشی، دریچه‌های مصنوعی خود را در آزمایشگاه و روی مدل‌های حیوانی مورد بررسی قرار دادند و دریافتند که دریچه‌ها می‌توانند براساس فشار و میزان متفاوت جریان خون تنظیم شوند. پژوهشگران باور دارند که این دریچه‌ها در انسان نیز قابلیت تنظیم شدن را دارند و با حداقل تهاجم همراه هستند.

"پدرو دل نیدو" (Pedro del Nido)، از پژوهشگران این پروژه گفت: ما امیدواریم که بتوانیم این ابزار جدید را به سرعت به آزمایش‌های بالینی وارد کنیم. اگر نتایج پیش‌بالینی ما نتیجه خوبی در آزمایش‌های انسانی داشته باشند، تحول قابل توجهی ایجاد خواهند کرد.

این پژوهش، در مجله " Science Translational Medicine" به چاپ رسید.