کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت معمولاً در هنگام تولد به صورت مادرزادی وجود دارد؛ این وضعیت می‌تواند خفیف یا شدید باشد، البته بسته به میزان تنگی آئورت دارد. ممکن است تا سالیان زیادی این بیماری قلبی تشخیص داده نشود
شفاآنلاین>سلامت>یک متخصص قلب گفت: کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت معمولاً در هنگام تولد (مادرزادی) وجود دارد.
به گزارش شفاآنلاین،هاشم سزاوار، متخصص قلب، درباره کوآرکتاسیون اظهار کرد: کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت در واقع به باریک شدن رگ‌های خونی بزرگی گفته می‌شود که خون<Blood> غنی از اکسیژن را به بدن می‌رساند. هنگامی که این اتفاق می‌افتد، قلب باید به سختی کار کند تا بتواند خون را از قسمت تنگ شده آئورت عبور دهد.
وی در ادامه افزود:کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت معمولاً در هنگام تولد به صورت مادرزادی وجود دارد؛ این وضعیت می‌تواند خفیف یا شدید باشد، البته بسته به میزان تنگی آئورت دارد. ممکن است تا سالیان زیادی این بیماری قلبی تشخیص داده نشود. آئورت اغلب همراه با نقص‌های قلبی دیگر رخ می‌دهد؛ بنابراین درمان این بیماری نیاز به پیگیری جدی دارد.
وی درباره علائم و نشانه‌های این نوع بیماری گفت: نوع خفیف این بیماری، به دلیل نبود علائم ممکن است، حتی در جوانی نیز تشخیص داده نشود.
سزاوار افزود: علائم تنگی آئورت به شدت این بیماری قلبی بستگی دارد، در اکثر بیماران علائمی بروز نمی‌کند. اگرچه در کودکان مبتلا به تنگی آئورت شدید، ممکن است علائم و نشانه‌ها زودتر نشان داده شود.
این متخصص قلب بیان کرد: بیماران مبتلا ممکن است علاوه بر داشتن تنگی آئورت، نقص‌های دیگر قلبی را هم داشته باشند. نوزادان مبتلا به کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت شدید، ممکن است بعد از زایمان<giving birth> علائم خود را نشان دهند.
وی درباره نشانه های این بیماری گفت: فشار خون بالا، سردرد، ضعف عضلانی، گرفتگی پا یا سردی پا‌ها، خونریزی بینی، درد قفسه سینه از نشانه‌های این بیماری است.
سزاوار درباره راه های تشخیص این بیماری در دوران بارداری توضیح داد: اگر آئورت شدید باشد، معمولاً در دوران پس از زایمان تشخیص داده می‌شود. تست برای آئورت قبل از تولد اغلب امکان پذیر نیست اما در سنین بالاتر معمولاً تشخیص بیماری کوآرکتاسیون آئورت یا تنگی آئورت خفیف سخت بوده، زیرا نشانه‌ای ندارد. ممکن است اغلب بیماران تا زمانی که پزشک تشخیص دهد، به ظاهر سالم باشند.
متخصص قلب درباره تنگی آئورت تاکید کرد: راه‌های درمانی کوارکتاسیون آئورت با توجه به سن بچه و شدت کوارکتاسیون متغیر است. نوزادان مبتلا به کوارکتاسیون بحرانی آئورت به انفوزیون وریدی برای باز کردن مجدد مجرای بین دهلیزی نیاز دارند. همچنین ممکن است پزشک برای تثبیت وضعیت نوزاد از طریق دارو‌های اینوتروپیک و حمایت تنفسی نیاز داشته باشد و در لیست عمل ترمیمی اورژانس قرار داده شوند.
وی بیان کرد: بطور سنتی، نقص‌های بچه‌های مبتلا به هیپرتانسیون که علامت دیگری ندارند، در سن ۳ تا ۵ سالگی ترمیم می‌شود. در حال حاضر بسیاری از مراکز بلافاصله بعد از تشخیص، اقدام به ترمیم می‌کنند تا از ریسک‌های باقی‌مانده هیپرتانسیون و عوارض آن پس از جراحی پیشگیری شود.
سزاوار در پایان یادآوری کرد: منظور از ترمیم کوارکتاسیون آئورت، روش‌های متعددی است که برای درمان جراحی این عارضه انجام می‌شود از جمله بریدن تنگی همراه با آناستوموز سر به سر، فلپ زدن تحت ترقوه به صورت آئورتوپلاستی در واقع بریدن و استفاده از شریان تحت ترقوه‌ای برای بزرگتر کردن آئورت، آئورتوپلاستی لکه ای، درج هادی. معمولا تیم جراحی روش مناسب برای هر بچه را با توجه به سن و آناتومی عارضه انتخاب می‌کنند.yjc
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار