کلوچه درس‌آموز!

قضاوت کردن کاری است که تقریبا همه افراد روزانه انجام می‌دهند. گاه به راحتی و تنها با بررسی اجمالی یک موضوع و گاه با نگاهی موشکافانه. اما اصولا این کار چگونه انجام می‌شود؟ قضاوت کردن به زبان ساده به معنای درست یا غلط نامیدن چیزی و حکم دادن درباره آن است. همان‌طور که از این تعریف برمی‌آید، نوعی قطعیت در قضاوت کردن وجود دارد اما چگونه می‌توان درباره یک موضوع به قطعیت حکم داد و آن را رد یا تایید کرد؟ چنین کاری مستلزم آگاهی از کلیه عوامل و متغیرهایی است که وضعیت موجود را ایجاد کرده اند. به طور کلی قضاوت درست مبتنی بر آگاهی کامل از شرایط است.

در واقع زمانی که به قضاوت فرد یا عملی که او انجام داده است، می‌پردازید تقریبا هرگز به کلیه عوامل و متغیرهایی که رفتار او را شکل داده است آگاهی ندارید. شما تنها می‌توانید بر مبنای پیش‌فرض‌های موجود در ذهن خود به قضاوت دیگران بپردازید زیرا تنها مواردی که به عنوان پیش فرض‌های اولیه برای قضاوت رفتار انسانی در دست دارید تجربیات انسانی و فردی خودتان است. شاید با خود بگویید خیر، من از استدلال و منطق بهره می‌برم اما باید این را هم در نظر بگیرید که رفتار انسانی همواره وابسته به متغیرهای فراوانی است و تعدد این متغیرها و برهمکنش عوامل و شرایط مختلف در شکل گیری برایند رفتاری یک انسان، امکان استفاده از منطق و استدلال خطی را درباره آن به کلی منتفی می‌سازد. به زبان ساده شما همواره چیزی را جا می‌اندازید.

شما تنها می‌توانید قضایا را با توجه به پیش‌فرض‌های محدود انسانی‌تان ارزیابی کنید. این پیش‌فرض‌ها ناقص هستند زیرا وابسته به قالب‌های ذهنی شما، نوع تربیت و ارزش‌های خانوادگی‌تان، فرهنگ و جامعه‌ای که در آن رشد کرده‌اید و عواملی از این دست است. برای مثال همان‌طور که در این کلیپ دیده می‌شود، مرد انگلیسی زبان به ظاهر مرد هندی نگاه کرد و با خود گفت از ظاهرش معلوم است که فقیر است. یک برداشت قالبی و یک قضاوت عجولانه. بنابراین حداقل به این جمع بندی می رسید که شما نمی‌توانید به راحتی قضاوت کنید و تمام!خراسان