به گزارش شفا آنلاین، با این حساب کشوری رو به پیشرفت قرار دارد که بتواند زمینه‌های ایجاد محیطی را که در آن افراد بتوانند از زندگی طولانی، سالم و خلاق لذت ببرند، فراهم کند.در سال‌های اخیر مولفه‌های اقتصادی بر میزان این شاخص تأثیر گذاشته است. با شروع گرانی‌های سال‌های اخیر بسیاری مجبور به حذف کالاها و محصولات فرهنگی از سبد خانوار شدند.
اما با حذف آن اقلام شرایط اقتصادی خانوارها بهبود پیدا نکرد و بسیاری مجبور به حذف و کاهش مصرف کالاهای اساسی مانند لبنیات و پروتئین و میوه شدند. مصرف این اقلام در سلامت و کیفیت زندگی افراد تأثیر مستقیمی دارد. همان موقع که خبر‌هایی از گرانی چندبرابری اقلامی مانند شیر و گوشت منتشر می‌شد، کارشناسان حوزه سلامت از تأثیر حذف آنها بر سلامت افراد به‌خصوص کودکان هشدار دادند ولی منجر به کاهش قیمت یا تغییر در برنامه‌ریزی‌های کلان نشد. در همان آمارهای اولیه حسین چمنی، مشاور صنایع شیر ایران اعلام کرد که متوسط مصرف لبنیات خانواده‌ها در کشور 6درصد کاهش یافته است.
بانک مرکزی چندی پیش نگران‌کننده‌ترین آمارها را در این زمینه اعلام کرد: در 2 سال نخست اجرای فاز نخست هدفمندی یارانه‌ها مصرف مواد غذایی در کشور معادل 18درصد کاهش یافته است. در بین مواد غذایی بیشترین کاهش مصرف با 42درصد مربوط به لبنیات بوده است. با این حساب کودکانی که در این بازه زمانی به دنیا آمده و سن رشدشان را سپری کرده‌اند با کمبود اقلام اساسی مواجه بوده‌اند.
هشدارها همچنان ادامه دارد، چراکه گرانی اقلام اساسی همچنان این مواد خوراکی را از سبد خانوار گریزان می‌کند.
رئیس
جامعه پزشکان متخصص داخلی ایران دیروز در گفت‌وگو با ایرنا گفت که با
کم‌شدن مصرف لبنیات روزبه‌روز از قد ایرانی‌ها حتی روستاییان کاسته شده این
در حالی است که قد کره‌ای‌ها و ژاپنی‌ها به‌علت مصرف لبنیات افزایش یافته
است.
ایرج خسرونیا مانند بسیاری از کارشناسان حوزه سلامت معتقد است که دولت برای کم‌کردن هزینه‌های درمان به امر پیشگیری بیش از پیش باید توجه داشته باشد و از توزیع شیر در مدارس و دادن یارانه به لبنیات خودداری نکند. در مورد میزان مصرف شیر به‌دلیل تولید‌کنندگان محدود آن می‌توان آمارهای دقیقی به‌دست آورد اما از محروم‌شدگان مصرف گوشت، میوه و سبزی که قیمت آنها نیز پا به پای لبنیات افزایش یافته، کسی آماری منتشر نکرده است. سلامت کودکانی که دوره رشد خود را در این شرایط گرانی و ناچاری سپری می‌کنند، 20سال دیگر باید ارزیابی کرد؛ درست در شرایطی که باید وارد بازار کار شوند و باعث پویایی و توسعه در کشور باشند.
