سالهاست که اضطراب و استرس در میان عوامل بروز بیماریهای مختلف خودنمایی میکنند. فرقی نمیکند سرما خورده باشی یا به سرطان مبتلا شده باشی، در هر صورت پزشک از مدیریت استرس میگوید و اینکه اگر نتوانی از شر اضطرابها و تنشهای زندگی خلاص شوی بیماریت وخیم ترخواهد شد
شفاآنلاین>سلامت> سالهاست که اضطراب و استرس در میان عوامل بروز بیماریهای مختلف خودنمایی میکنند. فرقی نمیکند سرما خورده باشی یا به سرطان مبتلا شده باشی، در هر صورت پزشک از مدیریت استرس میگوید و اینکه اگر نتوانی از شر اضطرابها و تنشهای زندگی خلاص شوی بیماریت وخیم ترخواهد شد. چراکه این استرس است که سیستم ایمنی بدن را تضعیف میکند و شرایط را برای شدت یافتن بیماریها مهیا میکند.
به گزارش شفاآنلاین، در چنین وضعیتی که انگشت اتهام به سوی استرس ناشی از زندگی ماشینی امروزی نشانه رفته، روانشناسان (Psychologists)معتقدند که میتوان برای فرار از استرس به طبیعت پناه برد و پس از تمدد اعصاب و استراحتی هرچند کوتاه دوباره برای انجام فعالیتهای روزمره آماده شد.
حمیلا بخشی روانشناس بالینی معتقد است، برای کاهش تنش و اضطرابهای ناشی از زندگی پرمشغله شهری باید با طبیعت آشتی کرد. کودکان نیز بهعنوان آیندهسازان و کسانی که در آینده قرار است مسئولیتهای ما را به عهده بگیرند هم باید به گونهای تربیت شوند که طبیعت را دوست بدارند و طبیعتگردی را فرصتی برای تخلیه درست هیجانات و رسیدن به آرامش روحی و روانی بدانند.
وی میگوید: متأسفانه افراد جامعه امروزی بهدلیل شرایط زندگی از طبیعت دورماندهاند. این درحالی است که ثابت شده حضور در طبیعت حتی بهصورت پیادهروی در مکانهای سرسبز مانند پارکها نه تنها ما را از تنشها دور میکند بلکه آرامش و طراوت روح و روان را برایمان به همراه خواهد داشت.
این روانشناس با اشاره به نتایج یک پژوهش اظهار میکند: نتایج پژوهش انجام شده روی تعدادی از داوطلبان که ساعتها در طبیعت حضور داشتند نشان میدهد که میزان تولید هورمون کورتیزول و همچنین ضربان قلب آنها به شکل مناسبی کاهش یافته است و این یعنی برداشتن یک گام به سوی سلامتی.
البته مزایای طبیعتگردی به همین جا ختم نمیشود، بلکه لذت بردن از طبیعت به کاهش و حتی رفع خستگی جسمی و ذهنی نیز کمک میکند به گونهای که فرد بتواند با انرژی بیشتری فعالیتهای خود را از سر بگیرد. افزایش قدرت تمرکز نیز یکی دیگر از مزایای گشت وگذار در طبیعت است. بخشی تأکید میکند: کودکان نیز از این قاعده مستثنی نیستند. حضور در طبیعت نه تنها به رشد روانی کودکان کمک میکند بلکه بسیاری از مهارتهای زندگی را در آنها تقویت میکند. در گذشته کودکان(children) می توانستند در حیاط خانه، پارکها و کوچهها با همسالان خود بازی کنند و در کنار بازی و شادی تجربیات بسیاری بهدست آورند و شیوههای مختلف تعاملات اجتماعی را بیاموزند، اما شرایط فعلی زندگی باعث شده کودکان بیشتر وقت خود را در آپارتمانها بگذرانند، از اینرو والدین باید با برنامهریزی صحیح فرزندانشان را به پارکها یا فضاهای سبز و حتی کوه ببرند تا از نزدیک با طبیعت آشنا شوند و درحالی که از زیباییهای طبیعت لذت میبرند اهمیت رسیدگی به طبیعت را دریابند و با کمترین تنش تعاملات اجتماعی را تمرین کنند.
او معتقد است، آشتی کودکان با طبیعت میتواند مهارتهایی نظیر احساس مسئولیت و اعتماد به نفس را هم در آنها تقویت کند.
وی در ادامه به راهکاری برای علاقهمندی کودکان به طبیعت اشاره میکند و میگوید: تهیه یک گلدان برای کودک و سپردن مسئولیت نگهداری از گیاه به او میتواند راهکاری مؤثر باشد. وقتی کودک مراقبت از یک گیاه را برعهده میگیرد در حالی که صبر و پشتکار را تمرین میکند شاهد رشد و جوانه زدن گیاهی خواهد بود که خود برای نگهداری از آن تلاش کرده و این یعنی درک امید و دستیابی به موفقیت یا حتی درک بهتر معنای شکست برای مواجهه با مشکلاتی که ممکن است در زندگی آینده به وجود آید.
این روانشناس درپایان میگوید: با تشویق کودک و کمک به او، اعتماد به نفس وی را تقویت کنید و علاقهمندیاش را به طبیعت افزایش دهید.ایران