با توجه به یافته‌های حاصل از بررسی‌های علمی مشخص شده است که مصرف زنجبیل می‌تواند تهوع دوران بارداری، تهوع و استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی و سفر را بهبود ببخشد
شفاآنلاین>سلامت> زنجبیل چه در طب سنتی و چه در مطالعات مختلف امروزی به خواص متنوع و خارق‌العاده آن اشاره شده است، در ادامه به بیان برخی از این خواص می‌پردازیم:
به گزارش شفاآنلاین، با توجه به یافته‌های حاصل از بررسی‌های علمی مشخص شده است که مصرف زنجبیل می‌تواند تهوع دوران بارداری، تهوع و استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی و سفر را بهبود ببخشد.زنجبیل دارای ترکیبات خاصی نظیر جینجرول‌ها و شاگول‌ها است که با مکانیسم‌های متعددی نظیر تسریع تخلیه معده و عملکرد آنتاگونیستی گیرنده‌های سروتونین و عملکرد آنتی‌اکسیدانی می‌توانند در درمان تهوع و استفراغ موثر باشند.علاوه بر این اثر ضد استفراغی و ضد تهوعی زنجبیل از طریق دارا بودن خاصیت آنتی کولینرژیک و ضدهیستامینی آن نیز قابل توجیه است.
کاهش قند خون
احتمالا اثر کاهندگی قند خون و سایر فعالیت‌های دارویی (Medicine)زنجبیل توسط فنول‌ها، ترکیبات پلی فنولی و فلاوونوئیدهای موجود در آن صورت می‌گیرد.به‌نظر می‌رسد که زنجبیل از طریق مهار فعالیت آنزیم‌های دخیل در متابولیسم گلوکز از جمله آنزیم‌های -α گلوکوزیداز و آمیلاز در روده، جذب گلوکز را در بدن کاهش می‌دهد.علاوه بر این زنجبیل با فعالیت آنتاگونیستی خود بر ضد گیرنده‌های سروتونین و بلاک کردن آنها سبب کاهش قند خون می‌شود.همچنین زنجبیل می‌تواند سبب افزایش برداشت گلوکز در بافت‌های محیطی وابسته به انسولین شود.
ضد التهاب
به‌طور کلی زنجبیل می‌تواند به عنوان یک گیاه دارویی در نظر گرفته شود که خواص دارویی آن مشابه با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAIDs) است.بنابراین، زنجبیل می‌تواند مسیرهای بیوشیمیایی را که در التهاب مزمن فعال می‌شوند، تعدیل و تنظیم نماید.مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که زنجبیل اثرات ضدالتهابی دارد و با مهار مسیرهای سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز از متابولیسم آراشیدونیک اسید جلوگیری می‌کند.در نتیجه این امکان وجود دارد که اثرات ضدالتهابی زنجبیل به‌خاطر مهار تولید پروستاگلاندین‌ها و لکوترین‌ها باشد.جینجرول‌ها(Gingerols) از ترکیبات فعال زنجبیل هستند که تولید پروستاگلاندین‌های التهاب‌زا را مهار می‌کنند.
کاهش تری‌گلیسرید
زنجبیل با اثر روی کبد (Liver)باعث کاهش بیوسنتز کلسترول می‌شود و احتمالا تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی را تحریک می‌کند و دفع آن را افزایش می‌دهد.اثر زنجبیل در پایین آوردن تری‌گلیسرید خون ممکن است هم از طریق افزایش میزان و هم فعالیت لیپوپروتئین لیپاز عروقی باشد که باعث می‌شود تری‌گلیسریدهای موجود در عروق خونی تجزیه شده و سبب کاهش تری‌گلیسیریدها در پلاسما گردد.با کاهش تری گلیسرید توسط زنجبیل، میزان VLDL نیز به‌طور معنی‌داری کم می‌شود.از طرفی دیگر نتایج مطالعات مختلف نشان داده‌اند که ترکیب ژمفیبروزیل موجود در زنجبیل می‌تواند سطح تری‌گلیسرید و کلسترول را کاهش داده و سطح HDL را نیز افزایش دهد
افزایش اکسیداسیون LDL سبب القای استرس اکسیداتیو و آسیب‌های ناشی از آن می‌شود. ثابت شده است که زنجبیل به‌طور مستقیم سبب کاهش اکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو می‌شود.افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) سبب غیرفعال شدن واکنش پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش تولید مالون دی آلدهید به‌عنوان یکی از شاخص‌های سهل‌الوصول ارزیابی استرس اکسیداتیو می‌شود.همچنین بر اساس نتایج حاصله از تحقیقات گوناگون ظرفیت آنتی‌اکسیدانی خون متعاقب مصرف زنجبیل افزایش می‌یابد که به‌نظر می‌رسد این افزایش نیز می‌تواند به کاهش رادیکال‌های آزاد کمک کند.علاوه بر مطالب مذکور عصاره ریزوم زنجبیل به‌خصوص عصاره استونی آن در روغن به‌خوبی حل می‌شود و از پایداری حرارتی بالایی برخوردار است و به‌دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی فنولیک و غیر فنولیک قوی توانایی جلوگیری از تشکیل محصولات اولیه و ثانویه اکسیداسیون را دارد، در ضمن خاصیت شل‌کنندگی قوی روی انواع فلز به‌ویژه فلز مس داراست و می‌تواند به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان مطرح شود.
به گزارش شفاآنلاین، با توجه به یافته‌های حاصل از بررسی‌های علمی مشخص شده است که مصرف زنجبیل می‌تواند تهوع دوران بارداری، تهوع و استفراغ ناشی از شیمی‌درمانی و سفر را بهبود ببخشد.زنجبیل دارای ترکیبات خاصی نظیر جینجرول‌ها و شاگول‌ها است که با مکانیسم‌های متعددی نظیر تسریع تخلیه معده و عملکرد آنتاگونیستی گیرنده‌های سروتونین و عملکرد آنتی‌اکسیدانی می‌توانند در درمان تهوع و استفراغ موثر باشند.علاوه بر این اثر ضد استفراغی و ضد تهوعی زنجبیل از طریق دارا بودن خاصیت آنتی کولینرژیک و ضدهیستامینی آن نیز قابل توجیه است.
کاهش قند خون
احتمالا اثر کاهندگی قند خون و سایر فعالیت‌های دارویی (Medicine)زنجبیل توسط فنول‌ها، ترکیبات پلی فنولی و فلاوونوئیدهای موجود در آن صورت می‌گیرد.به‌نظر می‌رسد که زنجبیل از طریق مهار فعالیت آنزیم‌های دخیل در متابولیسم گلوکز از جمله آنزیم‌های -α گلوکوزیداز و آمیلاز در روده، جذب گلوکز را در بدن کاهش می‌دهد.علاوه بر این زنجبیل با فعالیت آنتاگونیستی خود بر ضد گیرنده‌های سروتونین و بلاک کردن آنها سبب کاهش قند خون می‌شود.همچنین زنجبیل می‌تواند سبب افزایش برداشت گلوکز در بافت‌های محیطی وابسته به انسولین شود.
ضد التهاب
به‌طور کلی زنجبیل می‌تواند به عنوان یک گیاه دارویی در نظر گرفته شود که خواص دارویی آن مشابه با داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی(NSAIDs) است.بنابراین، زنجبیل می‌تواند مسیرهای بیوشیمیایی را که در التهاب مزمن فعال می‌شوند، تعدیل و تنظیم نماید.مطالعات آزمایشگاهی نشان داده‌اند که زنجبیل اثرات ضدالتهابی دارد و با مهار مسیرهای سیکلواکسیژناز و لیپواکسیژناز از متابولیسم آراشیدونیک اسید جلوگیری می‌کند.در نتیجه این امکان وجود دارد که اثرات ضدالتهابی زنجبیل به‌خاطر مهار تولید پروستاگلاندین‌ها و لکوترین‌ها باشد.جینجرول‌ها(Gingerols) از ترکیبات فعال زنجبیل هستند که تولید پروستاگلاندین‌های التهاب‌زا را مهار می‌کنند.
کاهش تری‌گلیسرید
زنجبیل با اثر روی کبد (Liver)باعث کاهش بیوسنتز کلسترول می‌شود و احتمالا تبدیل کلسترول به اسیدهای صفراوی را تحریک می‌کند و دفع آن را افزایش می‌دهد.اثر زنجبیل در پایین آوردن تری‌گلیسرید خون ممکن است هم از طریق افزایش میزان و هم فعالیت لیپوپروتئین لیپاز عروقی باشد که باعث می‌شود تری‌گلیسریدهای موجود در عروق خونی تجزیه شده و سبب کاهش تری‌گلیسیریدها در پلاسما گردد.با کاهش تری گلیسرید توسط زنجبیل، میزان VLDL نیز به‌طور معنی‌داری کم می‌شود.از طرفی دیگر نتایج مطالعات مختلف نشان داده‌اند که ترکیب ژمفیبروزیل موجود در زنجبیل می‌تواند سطح تری‌گلیسرید و کلسترول را کاهش داده و سطح HDL را نیز افزایش دهد
افزایش اکسیداسیون LDL سبب القای استرس اکسیداتیو و آسیب‌های ناشی از آن می‌شود. ثابت شده است که زنجبیل به‌طور مستقیم سبب کاهش اکسیداسیون لیپیدی و استرس اکسیداتیو می‌شود.افزایش فعالیت گلوتاتیون پراکسیداز(GPX) سبب غیرفعال شدن واکنش پراکسیداسیون لیپیدی و کاهش تولید مالون دی آلدهید به‌عنوان یکی از شاخص‌های سهل‌الوصول ارزیابی استرس اکسیداتیو می‌شود.همچنین بر اساس نتایج حاصله از تحقیقات گوناگون ظرفیت آنتی‌اکسیدانی خون متعاقب مصرف زنجبیل افزایش می‌یابد که به‌نظر می‌رسد این افزایش نیز می‌تواند به کاهش رادیکال‌های آزاد کمک کند.علاوه بر مطالب مذکور عصاره ریزوم زنجبیل به‌خصوص عصاره استونی آن در روغن به‌خوبی حل می‌شود و از پایداری حرارتی بالایی برخوردار است و به‌دلیل داشتن ترکیبات آنتی‌اکسیدانی فنولیک و غیر فنولیک قوی توانایی جلوگیری از تشکیل محصولات اولیه و ثانویه اکسیداسیون را دارد، در ضمن خاصیت شل‌کنندگی قوی روی انواع فلز به‌ویژه فلز مس داراست و می‌تواند به‌عنوان یک آنتی‌اکسیدان مطرح شود.
مطالب مرتبط
نظرشما
آخرین اخبار