اهیت خاموش وپیش رونده این بیماری باعث شده بسیاری از افراد یا حتی برخی از مبتلایان هم این بیماری را به خوبی نشناسند و از کنار نشانههای آن بیتفاوت عبور کنند این درحالی است که متخصصان معتقدند سهل انگاری در درمان میتواند به مرگ بیمار منجر شود
شفاآنلاین>سلامت> «واسکولیت» واژهای ناآشنا و عجیب است که شاید برخی تاکنون آن را نشنیده باشند. واسکولیت اما نام نوعی بیماری خود ایمنی است که به التهاب دیواره عروق خونی بدن منجر میشود.
به گزارش شفاآنلاین، ماهیت خاموش وپیش رونده این بیماری باعث شده بسیاری از افراد یا حتی برخی از مبتلایان هم این بیماری را به خوبی نشناسند و از کنار نشانههای آن بیتفاوت عبور کنند این درحالی است که متخصصان(experts) معتقدند سهل انگاری در درمان میتواند به مرگ بیمار منجر شود.
دکتر محسن سروش میگوید: واسکولیت یک بیماری خودایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن به دیواره عروق خونی حمله کرده باعث ایجاد التهاب، تورم و تخریب سلول های دیواره عروق میشود. در این شرایط نه تنها تورم به باریک شدن عروق و کاهش خونرسانی به بافتها و اندامها منجر میشود، بلکه ممکن است دیواره عروق خونی ملتهب، ضعیف شده و دچار پارگی شود. خطر لخته شدن خون در عروق ملتهب نیز وجود دارد که به بروز سکتههای قلبی و مغزی منجر میشود. دبیر انجمن روماتولوژی ایران، با تأکید بر اینکه واسکولیت در عروق تغذیه کننده ارگانهای حیاتی مانند مغز، قلب، کلیهها و ریه میتواند بسیار خطرناک و تهدید کننده باشد، میافزاید: دسته بندی این بیماری و عوارض آن بر اساس اندازه و محل عروق خونی متفاوت است، چراکه گاهی عروق بزرگ تحت تأثیر قرار میگیرند و گاهی عروق متوسط مانند شریانهای کلیهها، رودهها، مغز یا قلب و در برخی موارد هم عروق کوچک درگیر میشوند.
وی تصریح میکند: نشانههای بیماری با توجه به تعداد و نوع عروق درگیر شده متفاوت است اما میتوان گفت تقریباً همه بیمایهای التهابی در یک دوره زمانی با نشانه و علائم پوستی همراه هستند. از این رو بثورات و تغییرات پوستی اولین نشانههایی هستند که در این بیماری دیده میشود. لکههای قرمزی که مانند کهیر بیدلیل بر روی بدن بیمار نمایان میشود و به راحتی هم بهبود نمییابد یکی از ابتداییترین نشانه هاست.. اگر در بررسیهای انجام شده احتمال بیماری واسکولیت وجود داشته باشد پزشک برای تشخیص قطعی از آنژیوگرافی و بیوپسی استفاده میکند. خستگی، ضعف و بیحالی و همچنین تب بدون دلیل و طول کشنده نیز از دیگر نشانههای ابتلا به این بیماری محسوب میشود. هرچند این بیماری بسیار خطرناک است و میتواند جان فرد مبتلا را به خطر بیندازد اما در صورت تشخیص بموقع قابل کنترل است. البته درمان این بیماری با توجه به شدت و پیشرفت بیماری(Sickness) و سن بیمار در افراد مختلف متفاوت است.
دکتر سروش در پایان میگوید: بیمار باید بداند پیگیری منظم درمان و استفاده درست از داروها طبق تجویز پزشک میتواند در کنترل بیماری و عوارض ناشی از آن بسیار مؤثر باشد.ایران