مقاله‌ی ISI همه چیز نیست

به گزارش شفاآنلاین: نوشتن پایان نامه‌های دانشجویی در هر مقطع و رشته‌ با دوری کوتاه حوالی میدان انقلاب و نقاط مشابه در شهرهای دانشگاهی دیگر در ازای پول به سادگی میسر  است که نه در کوی و برزن و با پچ پچ که در کف خیابان اصلی و بدون خجالت فریاد و تبلیغ  می‌شود.  

بسیاری دانشجویان در این سیستم از نظر آموزش در حالت رهاشدگی، کارگران بی‌جیره و مواجب ترجمه قسمت‌‌های مختلف تقسیم  شده یک کتاب در کلاس که عاقبت قرار است به نام استادی عالیقدر چاپ شوند بوده یا دستیارانی که در بسیاری موارد در حال تولید انبوه مقاله‌های صاحب عنوان مقدس ISI برای هستند ،در کنار استادان خدمتگذاری می‌کنند.

فشار شدید براساتید در مورد این موضوع ،برای بالابردن رنکینگ دانشگاهی از طرف روسای دانشگاه ها و سیستم آموزشی کشور و رد و منکوب کردن هرگونه روش آلترناتیو  دیگر،کمر استادان  را خم کرده و اساتید علاقمند به آموزش و پژوهش متوازن را وادار به تسلیم در برابر این سیستم یا در صورت مقاومت از دور ارتقاء خارج و حاشیه نشین می کند.

آیا دانشجویان آینده ساز کشور با این وضعیت، دانش و مهارت های لازم را در رشته و مقطع خود بدست می‌آورند؟
این سوال مهمی است که وزارتخانه‌های علوم و بهداشت باید پاسخگوی آن باشند.

صدای زنگ خطر بی‌کیفیت شدن آموزش دانشجویان به گوش می‌رسد و تعداد زیاد مقالات تقلبی (که با مدرک و به طور جهانی تایید و به طور مستند اعلام شده)یا تعداد آن در مورد یک فرد، نسبت به زمان حداقل مورد نیاز نوشتن یک مقاله متوسط فرسنگ‌ها فاصله و رنگی از جادو و حضور نیروهای فراانسانی در خود دارد و با هیچ حساب و کتابی جور در نمی آید،مساله ای قابل چشم‌پوشی و کتمان نیست.

در نهایت نویسنده در برابر  مراکز پژوهشی واقعی که با کار علمی صحیح خود،سعی می‌کنند تاوان این نابسامانی‌ها را بدهند، استادان عالمی که آموزش و پژوهش همزمان را مکمل هم می‌دانند و بدان پایبندند و دانشجویان سختکوش علم‌پروری که برای رساله‌های خود وقت گذاشته و تلاش جدی می کنند، تعظیم و تکریم نموده  و وزارتین مربوط را با احترام به الگوگیری از این موارد برای اصلاح ساختار خود در این زمینه دعوت می کند.