کد خبر: ۲۰۸۳۴۹
تاریخ انتشار: ۲۰:۴۵ - ۲۳ شهريور ۱۳۹۷ - 2018September 14
کودک دارای اعتماد به نفس پایین اغلب احساس بی کفایتی می کند ، از امتحان چیز های تازه ترس دارد و به آسانی تسلیم می شود . به ندرت برای خودش هدف تعیین می کند و به ندرت به هدف اش می رسد و اغلب اجازه می دهد که دیگران از او بهره برداری کنند . امکان بروز بدرفتاری یا اضطراب و افسردگی نیز در او بیشتر است
شفا آنلاین>سلامت>ایجاد اعتماد به نفس در کودک ۶ تا ۱۱ ساله توسط مادر یا پرستار کودک ممکن است دشوار به نظر برسد.

به گزارش شفا آنلاین:اما احساس ارزش فردی پایه‌های آینده‌ی کودک را پی ریزی می کند ، زمانی که باید چیزهای تازه را به تنهایی تجربه کند.
 
ایجاد اعتماد به نفس در کودک

در روند رشد ، کودک به تدریج به عنوان یک انسان دیدگاهی در مورد خودش پیدا می کند، این که ارزش فردی اش چقدر است و در انجام کارها چقدر موفق است . برداشت کودک از ارزش فردی خودش ، اعتماد به نفس نامیده می شود .

 یکی از وظایف مهم والدین یا پرستار کودک تشویق کودک برای مطمئن بودن به خود و داشتن اعتماد به نفس سالم است یعنی بتواند ارزیابی درستی از توانایی ها و ضعف های خود داشته باشد. توصیه های زیر می تواند برای افزایش اعتماد به نفس کودک کمک کننده باشد :
 
چرا اعتماد به نفس در کودک مهم است ؟

کودکانی که اعتماد به نفس بالا دارند شاد ، سازگار و در مدرسه موفق هستند و یافتن دوست برایشان آسان و همراهی با آنان لذت بخش است زیرا از رقابت لذت می برند ، به یادگیری علاقمندند و از موفقیت استقبال می کنند. با فشار های روانی سازگاری مناسبی دارند و در مقایسه با کودکانی که اعتماد به نفس<Self Confidence> پایین دارند کمتر دچار مشکلات رفتاری می شوند.

کودک دارای اعتماد به نفس پایین اغلب احساس بی کفایتی می کند ، از امتحان چیز های تازه ترس دارد و به آسانی تسلیم می شود . به ندرت برای خودش هدف تعیین می کند و به ندرت به هدف اش می رسد و اغلب اجازه می دهد که دیگران از او بهره برداری کنند . امکان بروز بدرفتاری یا اضطراب و افسردگی نیز در او  بیشتر است.
 
اعتماد به نفس پائین چیست و چگونه شکل می گیرد ؟

اعتماد به نفس پایین یعنی کودک نسبت به خود ، افکار و باور های نادرست داشته باشد. این خودگویی های منفی اغلب حقیقت ندارد. مثلاً ممکن است کودک خودش را خنگ ، زشت ، احمق ، شرور ، خودخواه و یا آدم بدی بداند.
عوامل زیادی سبب می شوند تا کودک فکر های تخریبی و انتقاد گرانه راجع به خود داشته باشد از جمله :

-تشویق نشدن ، مورد توجه نبودن ، محبت ندیدن
-نادیده گرفتن دست آوردهای کودک
-نبودن نظم و قانون
-اظهار نظرها و حرکات برخورنده ، سرزنش آمیز و انتقادی
-مقایسه های نا خوشایند با خواهران و برادران
-عدم تشویق به رعایت نظافت ، بهداشت و تناسب اندام
-سوء رفتار جسمی و عاطفی
-جدال و کشمکش مکرر بین والدین
-چگونه می توان اعتماد به نفس در کودک را تقویت کرد ؟
-مراقبت از کودک درمنزل - پرستاری از کودک درمنزل - پرستار کودک شبانه روزی - پرستار کودک روزانه

–    کودک را برای تلاش ها و دست آورد هایش تحسین کنید.
کودکانی که زیاد تحسین و تشویق می شوند احساس خوبی نسبت به خودشان پیدا می کنند. به جای اینکه از ضعف های کودکتان انتقاد کنید در مورد کارهایی که درست انجام می دهدصحبت کنید. اگر لازم است در مورد نقاط ضعف اقدامی انجام بدهید حتماً در ابتدا به نقطه های قوت او توجه کنید . مثلاً بگویید : ” بابک جان ، دوچرخه سواریت خیلی خوب و سریع شده است ولی لازم است روی هماهنگی بدنی ات بیشتر تمرین کنی ".

نکته مهم این است که به تلاش های کودک اهمیت دهید نه به نتیجه نهایی که کسب می کند.اگر شما فقط به نتیجه نهایی بها بدهید کودک احساس می کند این که به خودش متکی باشد و نهایت تلاشش را بکند فایده ندارد . اگر شما  یا پرستار کودک ،  کودک را برای تلاش ها و پیشرفت ها یش تحسین کنید، او برای تلاش روی تکالیف مشکل ، انگیزه بیشتری پیدا می کند . دستیابی به نتایج موفقیت آمیز زمان می طلبد و اگر کوشش هایی که کودک برای موفق شدن انجام می دهد مورد توجه قرار نگیرد ممکن است دلسرد شود و تلاشش را رها کند.
 
–    به کودک بگویید که حامی و مراقبش هستید

به کودک بگویید که عمیقاً دوستش دارید . کودک نیاز دارد که مکرراً به او گفته شود که برای والدینش ارزشمند است و ما از او مراقبت می کنیم. اگر برای کودک وقت بگذارید و زمانی که به شما نیازمند است در دسترس او باشید باعث می شود که او احساس<Feeling> ارزشمند بودن پیدا کند و بداند که برایش به عنوان یک انسان منزلت قائل هستید.
 
– کودک را به شیوه سالم زندگی تشویق کنید
برای اینکه کودک احساس خوبی نسبت به خودش داشته باشد او را به بهداشت ، آراستگی و ورزش منظم تشویق کنید.
 
–    به کودک بیاموزید که دوست خوبی باشد
کودکانی که خود را دوست دارند دوست داشتن دیگران برایشان آسان تر است و کودکانی که احساس می کنند دیگران دوستشان دارند اعتماد به نفس بالاتری دارند. کودکان را تشویق کنید که دوست پیدا کنند. اگر برای کودک سخت است که دوست پیدا کند با او تمرین کنید تا به کودکان دیگر نزدیک شود ، با آنها شروع به صحبت کند ، یا از آنها دعوت کند تا با او بازی کنند یا دوستانش را برای بازی به منزل بیاورد.
 
–    کودک را تشویق کنید که اهدافی برای خودش تعیین کند.
به کودک کمک کنید تا چند هدف را که دستیابی به آنها آسان تر است برای خودش تعیین کند. مراقب باشید که هدف های او کمال گرایانه یا شامل توقعات بسیار بالا نباشد . وقتی کودک نوعی ابتکار یا جاه طلبی از خور بروز می دهد، مثلاً برنامه هایی همانند باز کردن یک حساب بانکی یا جمع کردن پول برای چیزی که لازم دارد مطرح می کند ، از او حمایت کنید.
به او پیشنهادات و نظرات مثبت ارائه دهید و انتقادگر نباشید . هدف ها را برایش به گام های کوچک تر تقسیم کنید و با طراحی یک برنامه اجرایی به او کمک کنید که تلاشش را آغاز کند.
 
–    کودک را تشویق کنید که مستقل رفتار کند.
به توانمندی های کودک اطمینان کنید و به محض آن که آمادگی پیدا کرد به او اجازه دهید برخی کارها را خودش انجام دهد . وقتی کودک خودش کارهایش را انجام می دهد متوجه می شود که چه توانمندی هایی دارد و می فهمد که می تواند روی دنیای اطرافش تسلط داشته باشد.
اگر به کودک اجازه دهید که به صورت معقولانه دست به خطر بزند به او کمک کرده اید بفهمد که او را باور دارید. برای این که احساس مسئولیت در کودک شکل بگیرد او را تشویق کنید که وظایف جدیدی ، مثلاً انجام مسئولیت هایی را در منزل به عهده بگیرد.
 
–    کودک را تشویق کنید تا دستاوردهای خودش را ارزیابی کند
نظر کودک را در مورد آنچه انجام داده است بپرسید . مثلاً اگر کودک با افتخار نقاشیش را به شما نشان می دهد ، از او بخواهید در مورد آن برایتان صحبت کند تا از احساسش مطلع شوید. از نام گذاری های منفی و تحقیر کردن کار او اجتناب کنید.
اگر کودک از شما یا بشنود که اغلب او را تنبل می خوانید ، کم کم نظر شما را باور خواهد کرد و به همان نحو عمل خواهد نمود. کودک را تشویق کنید در مورد آنچه خوب انجام می دهد و آنچه در مورد خودش دوست دارد فکر کند. بگذارید بداند که لازم نیست شبیه افراد دیگر باشد. اجازه بدهید بپذیرید هیچ اشکالی ندارد اگر در کاری با دیگران متفاوت است ولی در حوزه های دیگر خوب است.
 
–    کودک را تشویق کنید که نظراتش را ابرازکند.
لازم است به کودکان بیاموزید که نظر خود را چه در حضور شما یا پرستار کودک بیان کنند . به عقاید ، احساسات ، افکار و آرزوهای کودکتان گوش دهید . گفته ها را جمع بندی کنید و برای این که به رشد عقاید شخصی او کمک مکنید سوالاتی از او بپرسید.

–    کودک را به خنده تشویق کنید.
خندیدن روشی قوی برای تخلیه هیجان است . کودکی که احساس خوبی راجع به خود دارد راحت تر می خندند ، طنز پردازی می کند و لطیفه های شاد و شیرین تعریف می کند . با گوش دادن به لطیفه های کودک ، بازی و شوخی کردن با او این مهارت را در او تشویق کنید.
 
–    بگذارید کودک خودش تصمیم بگیرد.
کودک را تشویق کنید کارهایی را انجام دهد که خودش دوست دارد . از این که کودک را تحت فشار قرار دهید تا چیزهایی را که شما دوست دارید انجام دهد پرهیز کنید . اگر والدین عقاید خود را به فرزندان تحمیل کنند ، این احساس در آنها ایجاد می شود که برای انتخاب مثلاً نوع خاصی از فعالیت های ورزشی یا هنری تحت فشار قرار گرفته اند. علاقمندی ها و استعدادهای کودک را ترغیب کنید.

بگذارید در موارد مناسب خودشان تصمیم بگیرند. تا جایی که امکان دارد در تصمیم گیری های خانوادگی مثلاً گفتگو در مورد قوانین منزل ، کودک را دخالت دهید.مرکز پارسیان مهرپرور

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: