ما سالهاست داریم کلنجار می‌رویم با خودمان. که اینجا خانه ماست.که هرچه بشود، ما چراغ‌مان اینجا می‌سوزد. همین جا. کنار همین مردم
شفاآنلاین>سلامت> ما را محاکمه کنید. همه ما را. در همان دادگاهی که می‌پسندید و عادلانه است.
آقای وزیر!
ما باید پاسخگو باشیم.
باید جواب بدهیم.
در مورد شبهایی که نخوابیدیم و روزهایی که دویدیم.
در مورد عمری که گذراندیم و ظلمی که به زن و فرزندمان کردیم.
ما باید توبیخ شویم، در مورد بیمارانی (Patients)که راضی نشدند.
حق با شماست آقای وزیر!
ما باید توضیح دهیم.
ما سالهاست داریم توضیح می‌دهیم برای خودمان،
که نبریم و بمانیم.
که بجنگیم و بخندیم.
که بکوشیم و نگوییم.
ما سالهاست داریم خودمان را دلداری می‌دهیم و به روزهای بهتر فکر می‌کنیم.
ما سالهاست داریم کلنجار می‌رویم با خودمان. که اینجا خانه ماست.که هرچه بشود، ما چراغ‌مان اینجا می‌سوزد. همین جا. کنار همین مردم.
ما توضیح می‌دهیم آقای وزیر!
در هر محکمه‌ای که شما عادلانه‌اش
می‌پندارید.
ما سالهاست داریم توضیح می‌دهیم به بیماران‌مان.
که ما هیولا نیستیم!
که ما فضایی‌های پول پرستی که صبح تا شب دارند توی گوشتان می‌کنند نیستیم.
که ما پای این مردم و دردهایشان ایستاده‌ایم.
که ما مرغ عزا و عروسی هستیم.
آقای وزیر!
ما مجبوریم توضیح دهیم.
چاره ای برایمان نمانده.
ما چند سالیست در دادگاهی که شما در پیشگاه ملت به ناحق ساخته‌اید داریم دفاع می‌کنیم. از شرافت‌مان، از همه چیزمان.
وکیل مدافع ما همین مردمند که دارید پرشان می‌کنید از بغض و کینه.
اتفآقا ما مشتاق پاسخگویی هستیم.
اتفاقا ما مترصد فرصتی هستیم که دشنه‌هایی که خورده‌ایم را جواب دهیم.
آقای وزیر!
ما را دعوت کنید تا بگوییم.
تا بگوییم ما تنها صنفی هستیم که در هیچ شرایطی کارمان را تعطیل نکردیم. نه در بحرانهای سیاسی، نه در میان آماج تهمت‌ها، نه حتی در توفان بی‌مهری‌ها.
آقای وزیر!
ما را دعوت کنید تا بگوییم.
تا بگوییم ما تنها صنفی هستیم که صادقانه عملکرد همکاران‌مان را قضاوت کردیم و حکم دادیم برای اعاده حق، نه راضی کردن شما.
ما آماده ایم.
شما چطور آقای وزیر!
کدام محکمه صلاحیت دارد تا پاسخ شما را بشنود؟
آقای وزیر!
بیماری که به دلیل نبود امکانات و کمبود دارو آسیب دیده است کجا مراجعه کند؟
بیماری (Sickness)که در بحبوحه تبلیغات مسموم نمی‌تواند به پزشکش اعتماد کند کجا دادخواست بدهد؟
بیماری که از ترس پزشکان (همانی که شما سالهاست در آن می‌دمید) درمانش را رها کرده است شکایت به کجا ببرد؟
چه صلاح می‌دانید آقای وزیر؟
پزشکی که جوانی‌اش را گذاشته است و تهمت و بهتان گرفته است کجا برود؟
پزشکی که همه روزنامه‌ها و رسانه‌ها یکسره به او می تازند کجا از خودش دفاع کند؟
ما پول پرستها که ماه‌هاست حقوق نگرفته‌ایم و خم به ابرو نیاورده‌ایم چه باید بکنیم؟
جای خالی پزشکانی که پیشانی این مملکت را بوسیدند و رفتند را شما پر می‌کنید؟
اعتمادی که نابود شد را شما احیا می‌کنید؟
مسئول فاصله‌ای که میان من و بیمارم افتاده است کیست آقای وزیر؟
من نماینده هیچکس نیستم.
دارم بغض‌هایم را می نویسم.
آقای وزیر!
وزارت و ریاست هست و نیست.
ما همه هستیم و نیستیم.
ما ملغمه‌ای از صواب و ناصوابیم.
مفاهیمی هستند که اگر خدشه دار شوند کارمان تمام است.
هر سودایی در سر دارید صداقت را قربانی نکنید!
همه چیز را بشکنید و بسوزانید ولی اعتماد را بیش از این سلاخی نکنید.
آقای وزیر!
ما در این بلوا به همین چیزها دلخوشیم.
راستی روزتان مبارک آقای وزیر!!!!
آقای وزیر!
ما باید پاسخگو باشیم.
باید جواب بدهیم.
در مورد شبهایی که نخوابیدیم و روزهایی که دویدیم.
در مورد عمری که گذراندیم و ظلمی که به زن و فرزندمان کردیم.
ما باید توبیخ شویم، در مورد بیمارانی (Patients)که راضی نشدند.
حق با شماست آقای وزیر!
ما باید توضیح دهیم.
ما سالهاست داریم توضیح می‌دهیم برای خودمان،
که نبریم و بمانیم.
که بجنگیم و بخندیم.
که بکوشیم و نگوییم.
ما سالهاست داریم خودمان را دلداری می‌دهیم و به روزهای بهتر فکر می‌کنیم.
ما سالهاست داریم کلنجار می‌رویم با خودمان. که اینجا خانه ماست.که هرچه بشود، ما چراغ‌مان اینجا می‌سوزد. همین جا. کنار همین مردم.
ما توضیح می‌دهیم آقای وزیر!
در هر محکمه‌ای که شما عادلانه‌اش
می‌پندارید.
ما سالهاست داریم توضیح می‌دهیم به بیماران‌مان.
که ما هیولا نیستیم!
که ما فضایی‌های پول پرستی که صبح تا شب دارند توی گوشتان می‌کنند نیستیم.
که ما پای این مردم و دردهایشان ایستاده‌ایم.
که ما مرغ عزا و عروسی هستیم.
آقای وزیر!
ما مجبوریم توضیح دهیم.
چاره ای برایمان نمانده.
ما چند سالیست در دادگاهی که شما در پیشگاه ملت به ناحق ساخته‌اید داریم دفاع می‌کنیم. از شرافت‌مان، از همه چیزمان.
وکیل مدافع ما همین مردمند که دارید پرشان می‌کنید از بغض و کینه.
اتفآقا ما مشتاق پاسخگویی هستیم.
اتفاقا ما مترصد فرصتی هستیم که دشنه‌هایی که خورده‌ایم را جواب دهیم.
آقای وزیر!
ما را دعوت کنید تا بگوییم.
تا بگوییم ما تنها صنفی هستیم که در هیچ شرایطی کارمان را تعطیل نکردیم. نه در بحرانهای سیاسی، نه در میان آماج تهمت‌ها، نه حتی در توفان بی‌مهری‌ها.
آقای وزیر!
ما را دعوت کنید تا بگوییم.
تا بگوییم ما تنها صنفی هستیم که صادقانه عملکرد همکاران‌مان را قضاوت کردیم و حکم دادیم برای اعاده حق، نه راضی کردن شما.
ما آماده ایم.
شما چطور آقای وزیر!
کدام محکمه صلاحیت دارد تا پاسخ شما را بشنود؟
آقای وزیر!
بیماری که به دلیل نبود امکانات و کمبود دارو آسیب دیده است کجا مراجعه کند؟
بیماری (Sickness)که در بحبوحه تبلیغات مسموم نمی‌تواند به پزشکش اعتماد کند کجا دادخواست بدهد؟
بیماری که از ترس پزشکان (همانی که شما سالهاست در آن می‌دمید) درمانش را رها کرده است شکایت به کجا ببرد؟
چه صلاح می‌دانید آقای وزیر؟
پزشکی که جوانی‌اش را گذاشته است و تهمت و بهتان گرفته است کجا برود؟
پزشکی که همه روزنامه‌ها و رسانه‌ها یکسره به او می تازند کجا از خودش دفاع کند؟
ما پول پرستها که ماه‌هاست حقوق نگرفته‌ایم و خم به ابرو نیاورده‌ایم چه باید بکنیم؟
جای خالی پزشکانی که پیشانی این مملکت را بوسیدند و رفتند را شما پر می‌کنید؟
اعتمادی که نابود شد را شما احیا می‌کنید؟
مسئول فاصله‌ای که میان من و بیمارم افتاده است کیست آقای وزیر؟
من نماینده هیچکس نیستم.
دارم بغض‌هایم را می نویسم.
آقای وزیر!
وزارت و ریاست هست و نیست.
ما همه هستیم و نیستیم.
ما ملغمه‌ای از صواب و ناصوابیم.
مفاهیمی هستند که اگر خدشه دار شوند کارمان تمام است.
هر سودایی در سر دارید صداقت را قربانی نکنید!
همه چیز را بشکنید و بسوزانید ولی اعتماد را بیش از این سلاخی نکنید.
آقای وزیر!
ما در این بلوا به همین چیزها دلخوشیم.
راستی روزتان مبارک آقای وزیر!!!!
دکتر سید مصطفی سید حسینی (متخصص قلب و عروق)
نظرشما
آخرین اخبار