سرخ شد. از بچگی همینطور بود. قرمزیِ گونه‌اش دوید به بالا، پیشانی را گرفت و رفت و رفت تا جای خالی موهای سیاه ریخته‌اش در جوانی را میان سفیدهای مانده رنگ کند
شفاآنلاین>سلامت> دو تا ضامن، یکیش حتما کارمند باشه، رسمی، زیر بیست سال خدمت.
-بازنشسته دولت چی؟
-نع! بازنشسته خودش هشتش گرو ده و یازدهشه، سنشم بالاست، این یعنی امید به زندگی پایین، میفته میمیره، مام دستمون به هیج جا بند نیست.
-خب من چه کار کنم ؟
چایی را آرام در نعلبکی ریخت و فوت کرد.
-پدر، مادر، عمه، دایی، در، همسایه؟
-همه یا بازنشسته هستن یا عمرشون رو دادن به شما. جوون‌هام اسنپ کار میکنن.
قند را درون چایی فرو برد. آرام آرام، سفیدی مغلوب قرمزی چای شد.
-قانونه دیگه. قانون. حکمتی توشه لابد.
-آخه مگه وام میخوای بدی که اینهمه ضامن میخوای؟
چایی را آرام هورت میکشد.
-شما از وامم مهمتری. شما بیت‌المالی. اصلا باس زمینی، ملکی، چیزی میگرفتیم. منتهی خواستیم کارتون راه بیفته. اصلا اومد خدای ناکرده زبونم لال افتادی مردی. نباید خسارت این آموزش رایگان رو برگردونیم بیت المال.
-رایگانِ چی آخه؟ ده برابرش کار میکنم.
-بالاخره شام و نهار که رایگانه، نیست ؟
-یه نون پنیر و کتلته دیگه، چیزی نمیشه.
-دکتر توقع داری با این همه هزینه (Cost)کمر شکن و بودجه، چلوکباب سلطانی بدیم؟
تکه انداخت یا سوال کرد؟ برایش مهم نبود، عجله داشت. وقت ثبت نام میگذشت.
-حالا چکار کنم؟
-معلومه روزنامه نمیخونی دکتر جون.
سرخ شد. از بچگی همینطور بود. قرمزیِ گونه‌اش دوید به بالا، پیشانی را گرفت و رفت و رفت تا جای خالی موهای سیاه ریخته‌اش در جوانی را میان سفیدهای مانده رنگ کند.
-نه. روزنامه کم میخونم. وقت نمیشه. بیشتر مجله‌های علمی...
تق. استکان کمر باریک را محکم روی نعلبکی گذاشت.
-دکتر جون، این همه تو این مملکت وام میگیرن و پس نمیدن. ضامن اجاره‌ای. سند اجاره‌ای. جوینده یابنده است. من نمیدونم یه قبولی فوق تخصص نباس اینا رو بدونه آخه؟ اصلا بزن تو اینترنت.
آرام پا به خیابان گذاشت. خورشید بر فرق سرش میکوبید. موبایلش را دستش گرفت. ارسال آگهی بر سایت دیوار. آرام تایپ کرد:
نیازمند ضامن(Guarantor)، کارمند رسمیِ زیر بیست سال برای پزشک قبول شده در امتحان فوق تخصص.
دستش بر روی کلمه ارسال مردد ماند.
نوشته اش را پاک کرد. تایپ کرد: چگونگی مهاجرت پزشکان/ دکتر امید رضائی (فوق تخصص خون و انکولوژی)
نظرشما
آخرین اخبار