این رنج ايراني‌ها را بيمار كرده است

شفا آنلاین>اجتماعی>سخنگوی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی گفته است:«یک چهارم جمعیت ایران و در برخی مواقع نزدیک به یک‌سوم آن‌ها دچار علايم روانی <Psychological symptoms>هستند که احتیاج به مداخله برای درمان دارند». اين موضوعي است كه اين روزها در كوچه و خيابان و بانك و محل كار و خانه مي بينيم.

حالا با اين روان خراب هر روز بيشتر از روز قبل حجم زيادي از خبرهاي تلخ بر سر مردم فرو مي‌ريزد و به چشم مي بينند كه فقيرتر مي شوند. بيماران به داروهاي‌شان دسترسي پيدا نمي كنند، حقوق ها دير پرداخت مي شود يا اصلا نمي‌شود. حتي انتشار اين خبر هم با واكنش هاي بسيار زيادي از سوي مردم مواجه شد.

حجم نارضايتي مردم از كشوري كه در آن زندگي مي‌كنند در ايجاد اين وضعيت نقش اساسي دارد. ایرج حریرچی در ادامه صحبت‌هايش گفت: «درمان این علايم روانی فقط از طریق درمان در مطب حل نمی شود بلکه باید یک برنامه مبتنی بر اجتماع و جامع نگرانه برای این هموطنان داشته باشیم». صحبت هاي حريرچي نشان مي دهد كه ماجرا از يك بيماري فردي گذشته و به نگراني براي يك جامعه رسيده است. حریرچی موضوع توانبخشی از جمله توانبخشی پزشکی و اجتماعی را از جمله دیگر ماموریت‌های دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی بیان و تاکید کرد: هر چند باید در توانبخشی پزشکی پیشرفت های زیادی داشته باشیم (کما اینکه پیشرفت های زیادی داریم) اما نباید فقط به بخش پزشکی توانبخشی توجه کنیم و از توانبخشی اجتماعی غافل شویم چراکه یک آفت به شمار می آید. وی درباره توانبخشی اجتماعی ادامه داد: به عنوان مثال اگر یک فرد دچار ناتوانی را به زندگی برگردانیم و به او بگوییم خودش را با اجتماع وفق دهد، درست نیست بلکه باید جامعه این توانایی را داشته باشد که خود را با این‌گونه افراد وفق دهد.حریرچی تاکید کرد: چگونگی وفق دادن جامعه با معلولان از ماموریت های بسیار مهم دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی به شمار می آید. معاون وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی توجه به سلامت اجتماعی، ایجاد شرایط اجتماعی سلامت بخش و توجه به حوزه سالمندی را از دیگر ماموریت های مهم دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی برشمرد. اين در حالي است كه مدتي پيش نتیجه یک نظرسنجی تیتر اصلی بسیاری از رسانه ها شد و آن این بود که ایرانیان عصبانی ترین مردم دنیا هستند. گالوپ در گزارش سالانه ۲۰۱۷ خود، طی یک پژوهش که براساس مطالعه وضعیت ۱۴۲ کشور انجام شد، مردم ایران را به عنوان عصبانی ترین مردم جهان معرفی کرده است. در این گزارش مردم ایران با ۵۰ درصد و عراق با ۴۹ درصد و سودان جنوبی با ۴۷ درصد عصبانی ترین کشورهای دنیا معرفی شده اند.سید محسن طباطبایی‌مزدآبادی، نایب ريیس مرکز روان شناسی و مشاوره شهر چندي پيش در گفت‌و گو با يكي از رسانه ها گفته بود:« اضطراب هميشه سوار بر موج اضطراب است.

جامعه‌ای كه ميزان اضطراب مردم آن زياد باشد، حتما ميزان پرخاشگري بالايي هم دارد. وقتي می‌گوييم يك جامعه از يك جامعه ديگر ميزان خشم بيشتري دارد، بايد به دنبال مسائل اجتماعي باشيم كه باعث افزايش يا كاهش خشونت در جامعه می‌شود».

او از پديده‌هاي زيادي به‌عنوان دليل افزايش پرخاش و عصبانيت در جامعه نام برد كه البته بيشتر آن‌ها از سطوح بالايي سياسي شروع می‌شود يا سطح بالاي سياسي در كاهش و افزايش آن دخيل هستند: « هرچه ناهنجاري اقتصادي و نبود اشتغال در جامعه‌ای بيشتر شود، بايد بيشتر منتظر افزايش خشم در سطح بالاتر آن باشيم. از طرفی سرمايه اجتماعي در چهار دهه گذشته در بالاترين سطح قرار داشت و مردم در هسته مركزي جامعه بيشترين اعتماد به يكديگر را تجربه می‌كردند. از آن زمان تاكنون، ‌سال‌به‌سال و دهه به دهه كاهش يافته است. تحقيقات يكي از نهادهاي معتبر در‌ سال ٢٠١٦ هم نشان داد كه اعتماد عمومي در پايين‌تر حد ممكن است و تنها حدود ١٠‌درصد مردم ايران به يكديگر اعتماد دارند. بنابراين هرچه سرمايه اجتماعي پايين‌تر باشد، اعتماد مردم به يكديگر هم كمتر است و يكي از مهم‌ترين نتايج آن هم افزايش ميزان خشم و پرخاش است».