سرخارگل نوعی گیاه دارویی از خانواده گیاه کاسنی است و همه قسمت‌های آن به ویژه ریشه‌ها، دارای خواص درمانی هستند
شفا آنلاین>سلامت>اطبا سنتی و بومیان هر منطقه جدا از اینکه در کدام کشور و
نقطه زندگی می‌کنند هر کدام برای خود گیاهان و روش‌های درمانی خاصی را
دارند که بی نهایت به آن اعتقاد داشته و از این روش‌ها برای درمان
بیماری‌های خود و دیگران استفاده می‌کنند.
به گزارش شفا آنلاین، یکی از این گیاهان که بومی کشور‌های آمریکایی و اروپایی است و بومیان آنجا از خواص جادویی آن بهره می‌برند و به طب سنتی و درمانی ما نیز راه پیدا کرده است سرخارگل است، که قصد داریم تا در این مطلب شما را با خواص بی نظیر این گیاه پررمز و راز آشنا نماید، پس با ما همراه باشید.
سرخارگل چیست؟
سرخارگل (Echinacea angustifolia) نوعی گیاه دارویی از خانواده گیاه کاسنی است و همه قسمت‌های آن به ویژه ریشه‌ها، دارای خواص درمانی هستند.
مصرف این گیاه سدی در برابر ویروس‌هاست.
سرخارگل باعث تقویت بدن می‌شود و برای درمان بیماری‌های تنفسی و برونشیت بسیار مفید است.
مشخصات سرخارگل
گیاهی است دو ساله یا بیشتر با قوام سخت که دارای ریشه‌ای منفرد با چندین شاخه فرعی می‌باشد.
شاخه منفرد یا چند گانه، با ارتفاع ۱۰ تا ۵۰ سانتی متر که برگ‌هایی با اشکال خنجری تا بیضوی با حاشیه‌ای دندانه دار، بصورت متناوب بر روی آن قرار می‌گیرند.
در انتهای شاخه‌ها گل منفرد به رنگ بنفش مایل به صورتی قرار دارد.
پراکندگی گیاه سرخارگل
سرخارگل؛ گیاه بومی آمریکای شمالی است و در اروپا کشت می‌شود.
در ایران بصورت کاشته شده یافت می‌شود.
بخش‌های مورد استفاده سرخارگل
گیاه و ریشه
ترکیبات شیمیائی سرخارگل
پلی یین، پلیوینیل، روغن فرار، رزین، الکیلامید و هتروپلی ساکارید‌ها از ترکیبات اصلی هستند.
خواص سرخارگل
ضد عفونت(antiseptic): با اثر مستقیم و غیر مستقیم منجر به مسدود شدن مسیر متابولیسم (سیستم هیالورونیک/ هیالورونیداز) می‌شود و بدین ترتیب رشد باکتری‌ها را متوقف می‌کند.
ضد التهاب: بدلیل وجود الکیلامید‌ها و پلی ساکارید‌ها اثر ضد التهابی موضعی دارد.
افزایش قوای ایمنی: با افزایش میزان گلبول‌های سفید، افزایش بلع عوامل خارجی (فاگوسیتوز) منجر به افزایش مقاومت بدن در برابر بیماری‌ها می‌شود.
موارد مصرف سرخارگل
پیشگیری
عفونت‌های ویروسی: با بالا بردن توان سیستم ایمنی بدن از بروز عفونت‌های ویروسی مخصوصا " سرماخوردگی" پیشگیری می‌کند.
عفونت‌های مکرر تنفسی: تعداد موارد بروز عفونت‌های تنفسی را کاهش می‌دهد.
عفونت‌های مکرر ادراری: تعداد موارد بروز را کاهش می‌دهد.
درمان
عفونت‌های مزمن و مکرر تنفسی و ادراری: منجر به بهبود سریعتر و عود کمتر می‌شود.
عفونت‌های مزمن ترشح دار پوستی: بهبود این عفونت‌ها را تسریع می‌بخشد.
موارد منع مصرف و احتیاط سرخارگل
در افرادی که سابقه حساسیت(allergy) دارند مصرف نوع تزریقی ممنوع است.
در بیماران مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس بدلیل تحریک سیستم ایمنی و شعله ور شدن بیماری مصرف سرخارگل ممنوع است.
در بیماران ایدزی به دلیل افزایش میزان ترشح اینترفرون آلفا و فاکتور نکروز توموری آلفا علی الرغم افزایش گلبول‌های سفید که برای این بیماران مفید است، به طور متناقضی منجر به افزایش وخامت بیماری می‌شود و منع مصرف دارد.
در بیماری‌های خود ایمنی (آرتریت روماتوئید، لوپوس) بدلیل تحریک سیستم ایمنی(Safety system) منجر به افزایش آسیب بیماری می‌شود.
در فرم حاد و پیشرفته بیماری سل بدلیل مشابهت ترکیبات سرخارگل (آرابینوگالاکتانی) با دیواره سلولی مایکوباکتریوم منجر به تضعیف پاسخ‌های گلبول‌های سفید (لنفوسیت) می‌گردد و منع مصرف دارد.
در سرطان‌های خون که با افزایش گلبول‌های سفید خون تظاهر می‌کنند، مصرف سرخارگل ممنوع است.
در مواردی که بصورت تزریقی استفاده می‌شود عوارضی کوتاه مدتی، چون تب، استفراغ و تهوع گردد.
در کلاژنوز بواسطه تحریک فیبروبلاست‌ها منع مصرف دارد.
مصرف بیشتر از ۸ هفته بطور مداوم توصیه نمی‌گردد.
تداخلات دارویی سرخار گل
گیاه سرخارگل می‌تواند خروج کافئین از بدن را مختل و به تاخیر بیندازد، لذا مصرف این گیاه همراه با نوشیدنی‌های کافئین‌دار، سبب افزایش غلظت کافئین خون شده و عوارض جانبی نظیر عصبانیت، سردرد و افزایش ضربان قلب را به همراه خواهد داشت.
در پایان لازم به ذکر است، مصرف سرخارگل با دارو‌های کاهنده سیستم ایمنی بدن باعث کاهش تاثیر این دارو‌ها خواهد شد، بنابراین قبل از استفاده درمانی از این گیاه حتما با پرشک متخصص مشورت کنید.
نظرشما
آخرین اخبار