پارکینسون یکی از بیماری های دستگاه عصبی مرکزی است که بر اثر تخریب سلول های ترشح کننده دوپامین (سلول های دوپامینرژیک) مغز میانی ایجاد می شود
شفا آنلاین>سلامت>مدیر مرکز مغز و علوم شناختی پژوهشگاه رویان گفت: محققان ایرانی در راستای سلول درمانی بیماری پارکینسون، توانستند به سلول های پیش ساز همگن دوپامینرژیک دسترسی پیدا کنند که می تواند زمینه ساز درمان پارکینسون از طریق سلول درمانی شود.
به گزارش شفا آنلاین، دکتر کوروش شاه پسند افزود: مهمترین عارضه برای ایجاد بیماری پارکینسون(Parkinson) از دست رفتن نورون های ترشح کننده سلول های دوپامین است و با کمک تکنیک کشف شده در پژوهشگاه رویان و امکان همگن سازی سلول های بنیادی پیش ساز دوپامینرژیک امید درمان این عارضه وجود دارد.
وی اظهار داشت: آزمایش این موضوع در مدل حیوانی در حال انجام است و پاسخ های خیلی خوبی در این زمینه بدست آمده و امیدهای فراوانی برای درمان پارکینسون از طریق سلول درمانی در آینده ایجاد شده است.
شاه پسند افزود: فعالیت های تحقیقاتی گسترده ای در دنیا در این زمینه در حال انجام است، اما هنوز نتوانستند به سلول همگن دوپامینرژیک دست یابند. مشکل اساسی محققان این است که هنگام خالص سازی این سلول ها، عوارضی از جمله ایجاد تومور برای فرد بیمار به وجود می آید.
وی افزود: محققان این مجموعه با همکاری سایر پژوهشگران توانستند به سلول های درمانی همگن دوپامینرژیک دسترسی پیدا کردند که زمینه ساز درمان پارکینسون خواهد بود.
براساس این گزارش، تلاش های فراوانی برای درمان این بیماری به وسیله تمایز سلول های بنیادی(Stem Cells) جنینی به سلول های ترشح کننده دوپامین صورت گرفته؛ اما حضور سلول های بنیادی تمایز نیافته یا پیش سازهای تقسیم شونده سلول های عصبی کارایی و امنیت پیوند سلول های حاصل از تمایز را کاهش میدهد.
دکتر علی فتحی، دکتر مهدی میرزایی، دکتر حسینی سالکده، دکتر بهاروند و همکارانشان در پژوهشگاه رویان، دانشگاه ویسکانسین، دانشگاه مکوآری و پژوهشکده علم و تکنولوژی گوانگژو کره، رده ای از سلول های بنیادی جنینی را با پروتئین فلورسانت سبز نشانه گذاری کرده اند که با بیان یک پروتئین خاص (Lim homeobox Transcription Factor 1 alpha) خود را نشان میدهد.
نتایج این پژوهش که در مجله بینالمللی Molecular & Cellular Proteomics به چاپ رسیده، نشان داد که در سلول های نشانهگذاری شده پروتئین هایی بیان می شوند که مختص به سلول های دوپامینرژیک مغز میانی هستند.
بررسی پروتئین های بیان شده در این سلول ها (پروتئومیکس) نشانگرهای سطحی ویژه ای را معرفی کرد که می توان برای خالص سازی سلول های دوپامینرژیک جوان طی تمایز آزمایشگاهی از آنها استفاده کرد، از جمله PSA-NCAM و CNTN2.
برای اطمینان از صحت نتایج به دست آمده، پس از تمایز سلول های بنیادی جنینی به سلول های دوپامینرژیک، سلول های بیان کننده CNTN2 جداسازی و به مدل پارکینسون پیوند شدند. بررسیها نشان دهنده بهبود وضعیت حیوان مدل و کاهش مشخصههای مربوط به پارکینسون بود.
این پژوهش روشی کارا برای خالصسازی سلولهای دوپامینرژیک جوان حین تمایز آزمایشگاهی فراهم میکند که افقهای تازهای در سلول درمانی پارکینسون ایجاد خواهد کرد.