اختلال وحشت شبانه به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم اعصاب مرکزی در کودک است که معمولا به این علت رخ میدهد که سیستم عصبی مرکزی کودک در حال تکامل است.
شفا آنلاین>سلامت>یک روانشناس بالینی درباره علل جیغزدنهای کودک در خواب توضیح داد و گفت: انواع اختلال خواب کودکان در سنین 3 تا 12 سالگی رخ میدهد.
به گزارش
شفا آنلاین:آذردخت داوری درباره جیغ زدن کودکان <Screaming children>در خواب با بیان اینکه ممکن است این حالت به دلیل ابتلا کودک به اختلال وحشت شبانه یا به دلیل دیدن کابوسهای شبانه رخ دهد، اظهار کرد: اختلال وحشت شبانه به دلیل فعالیت بیش از حد سیستم اعصاب مرکزی در کودک است که معمولا به این علت رخ میدهد که سیستم عصبی مرکزی کودک در حال تکامل است.
وی با تاکید براینکه متخصصان درصد بالایی از ابتلا به اختلال وحشت شبانه را ارثی میدانند، ادامه داد: انواع اختلال خواب کودکان در سنین ۳ تا ۱۲ سالگی رخ میدهد.این روانشناس بالینی عنوان کرد: کودکی که به علت اختلال وحشت شبانه در خواب جیغ میزند معولا صاف و با چشمان باز در رختخواب خود نشسته و فریاد میزند، اما باید توجه داشت که باز بودن چشمان وی به معنای بیدار بودن او نیست و معمولا این حالت چند دقیقهای طول میکشد.
وی با بیان اینکه اختلال وحشت شبانه در سنین ۳ تا ۶سالگی با اوج میرسد، گفت: معمولا کودکان مبتلا به این اختلال پس از بیداری، جیغ زدن خود را به یاد نمیآورد زیرا این اختلال مربوط به اختلال در چرخه خواب کودک است.
داوری با اشاره به جیغ زدن کودکان در خواب به علت دیدن کابوس گفت: دیدن کابوس معمولا از سن ۳ سالگی شروع شده و در سنین ۴ تا ۶ سالگی به اوج خود میرسد.
این روانشناس مهمترین علل دیدن کابوس توسط کودک را بیتوجهی والدین به کودک، محیط اضطرابآور و ناآرام، دیدن برنامههای خشن و ترسناک توسط کودک یا شنیدن داستانهای ترسناک عنوان کرد و گفت: ما نمیتوانیم مانع از کابوس دیدن کودک شویم اما میتوانیم فضایی آرام ایجاد کنیم که او با آرامش به خواب برود زیرا کابوسهای شبانه به علت احساس ناامنی، ترس و اضطراب رخ میدهد.
وی درخصوص اقداماتی که باعث کاهش جیغ زدن کودک در خواب شود، اظهار کرد: خواباندن و بیدار کردن کودکان مبتلا به وحشت شبانه در ساعات منظم ، شنیدن کابوسهای شبانه کودک به نحوی که آن را باور کنیم و نادیده نگیریم اما بزرگ هم نکنیم در کاهش جیغ زدن کودک در خواب بسیار مهم است،همچنین اگر کودک همیشه یک کابوس را دید و تعریف کرد حتما باید به روانشناس مراجعه شود.
داوری با تاکید براینکه اگر کودک در اتاق دیگری خوابیده حتما باید والدین به اتاق او رفته و او را آرام کنند تا وی به اتاق پدر و مادر عادت نکند، عنوان کرد: باید والدین توجه داشته باشند که اگر کودک مبتلا به وحشت شبانه است نباید او را در آغوش بگیرند زیرا احتمالا کودک ولو با داشتن چشمان باز هنوز از خواب بیدار نشده و در آغوش گرفتن او میتواند احساس بد وی را تشدید کند،اما اگر کودک کابوس دیده است و از خواب بیدار شده باید او را در آغوش گرفته و دلداری دهید.
وی با تاکید براینکه کودکان مبتلا به اختلال وحشت شبانه ممکن است شبها در خواب راه بروند از والدین خواست محیطی امن برای وی ایجاد کنند و افزود: خستگی در طول روز نیز میتواند باعث خواب عمیق کودک و در نتیجه تشدید وحشت شبانه شوند، لذا باید کودکان در طول روز استراحت کافی داشته باشند تا درزمان خواب آرامش بیشتری داشته و کمتر در خواب جیغ بزنند.
این روانشناس بالینی آرام بودن فضای خانواده، استحمام کودک پیش از خواب، گذاشتن عروسک و وسایل مورد علاقه کودک در رختخواب وی، خواندن داستانهای شبانه آرامش بخش و پرهیز از پرخوری کودک در زمان شام را از مواردی خواند که به کاهش جیغ زدن کودک در خواب میانجامد.
وی با یادآوری اینکه تغذیه ناسالم، کمبود آهن و ویتامینها و مواد معدنی در بیخوابی تاثیرگذار هستند، اضافه کرد: کودکانی که دچار اختلال خواب هستند باید از نظر میزان آهن و ویتامینها مورد بررسی قرار گیرند،همچنین باید از بهکار بردن رنگهای تند و محرک مانند قرمز در اتاق خواب و وسایل این کودکان خودداری کرده و به جای آن از رنگهای آرامشبخش مانند سبز و آبی استفاده کرد.
داوری خاطرنشان کرد: کودکانی که مبتلا به اختلال وحشت شبانه بوده و به همین علت در خواب جیغ میزنند معمولا بعد از رسیدن به سن بلوغ و تکامل سیستم اعصاب مرکزی مشکلشان برطرف میشود.طبنا