هایاشی کیوکو زمانی به این بیماری مبتلا شد که مدیران دبیرستانش در روز اول دبیرستان صحبت کردن درباره ورود به دانشگاه را آغاز کردند. وی در گفتگویی میگوید زندگی سرگرمکننده دبیرستان از همان روز به دوره آزاردهندهای مملو از تست و امتحان تبدیل شد.
شفا آنلاین>حوادث پزشکی>هایاشی کیوکو زمانی به این بیماری مبتلا شد که مدیران دبیرستانش در روز اول دبیرستان صحبت کردن درباره ورود به دانشگاه را آغاز کردند. وی در گفتگویی میگوید زندگی سرگرمکننده دبیرستان از همان روز به دوره آزاردهندهای مملو از تست و امتحان تبدیل شد. به گزارش
شفا آنلاین:او میگوید از گذشته نمیتوانسته خود را جزوی از یک نظام سختگیرانه<Strict system> و خشک ببیند و این احساس خود را در قالب نشانههای فیزیکی نشان داد و کیوکو ترک تحصیل کرد. در خانه نیز پس از مدتی که از آغاز کار نیمهوقتش میگذرد، تحت فشارهای بیش از اندازه مادرش قرار میگیرد و به کلی خارج شدن از خانه و روابط اجتماعی را فراموش میکند.
کیوکو یکی از نیم میلیون مبتلا به هیکیکوموری (به افراد یا وضعیتی کفته میشود که در آن فرد از خانه خارج نمیشوند و از برقراری روابط اجتماعی خودداری میکنند) است که در ژاپن زندگی میکنند. وی بدترین دوران زندگیاش را در نیمه دهه دوم زندگیاش توصیف کردهاست، دورانی که تمام ساعات بیداریاش را صرف خوردن و خوابیدن و نفس کشیدن میکردهاست، دورانی که مانند یک جسد زندگی میکرده و کوچکترین ارزشی در خود نمییافتهاست. در این دوران از نظر او زندگی کاملا بیمعنی بود.
دولت ژاپن رسما مبتلایان به هیکیکوموری را افرادی معرفی کردهاست که برای دست کم 6 ماه خانه را ترک نکردهاند یا با کسی ارتباط اجتماعی نداشتهاند. اما این وضعیت شکلهای متفاوتی دارد، در یکی از حادترین شکلهای آن، فرد حتی انرژی آن را ندارد که از مبل بلند شده و به دستشویی یا حمام برود. در شکلی دیگر افراد ممکن است به چنان وسواس شدیدی مبتلا شوند که در روز چندین ساعت را به حمام کردن بپردازند با کاشیهای حمام خود را برای ساعتها بسابانند.گروهی دیگر از مبتلایان به این وضعیت تمام وقت خود را صرف بازیهای ویدیویی میکنند زیرا این بازیها آنها را آرام میکند. به گفته محققان شدیدترین نشانههای این وضعیت بیشتر در مردانی ظاهر میشود که در خانه به همراه پدر و مادری زندگی میکنند که از او مراقبت میکنند. این افراد به ندرت خانه یا اتاق خود را ترک میکنند و تعاملات محدودی با جهان مجازی دارند. به گفته متخصصان این وضعیت یک بیماری طبقه متوسط شناخته میشود زیرا تنها مبتلایان از طبقه متوسط میتوانند بر پشتیبانی خانوادههای خود تکیه کنند. تا سال 2015 نزدیک به 541 هزار نفر مبتلا به این وضعیت در ژاپن شناسایی شدند که تمامی آنها 15 تا 39 ساله بودند. ژاپن به تازگی اعلام کرده طرحی برای بررسی ابتلای افراد 40 تا 59 ساله را در این کشور آغاز خواهدکرد به این امید که با شناسایی مبتلایان سالخوردهتر بتوانند به خانوادههای آنها کمک برسانند زیرا هرچه سن مبتلایان افزایش پیدا میکند، پدر و مادرها نیز مسنتر میشوند و کمک کردن به فرزندان بیمار برایشان دشوارتر خواهد شد. هنوز دلیل واقعی این پدیده اجتماعی مشخص نشدهاست و روانشناسان از اواسط دهه 1980 به وجود آن پی بردند.
برخی از افراد تنها به این دلیل که نمیدانند با زندگی خود چه کنند و از فشارهای اطرافیان خسته شدهاند به این وضعیت مبتلا میشوند. برخی دیگر در زمان مواجهه با رویدادهای ناراحت کننده،مانند گرفتن نمره بد، یا دلشکستگی به این وضعیت گرفتار میشوند. به گفته روانشناسان، افراد مبتلا به این وضعیت حس شدید خجالت را در فرد ایجاد میکند درحدی که فرد توانایی کارکردن عادی را از دست میدهد. این افراد خود را کاملا بیارزش و نالایق شادی و خوشبختی میبینند و تقریبا تمامی آنها احساس میکنند به توقعات پدر و مادرشان خیانت کردهاند. همزمان این افراد از درگیریهای درونی که با خودی که نمیتواند از خانه خارج شود، و خودی که این ناتوانی را محکوم میکند به ستوه میآیند. این پدیده علاوه بر عذاب دادن افراد، بر اقتصاد ژاپن نیز اثرگذاشتهاست زیرا از تعداد نیروی کار این کشور، که درحال حاضر با معضل پیری جمعیت مواجه است، کاستهاست.سپید
Business Insider