در سال‌های اخیر شیرین‌کننده ترهالوز به عنوان انتخابی سالم به جای شکر در محصولات استفاده شده، ماده‌ای که گویا آنچنان هم سالم نبوه است!
شفا آنلاین>سلامت>در سال‌های اخیر شیرین‌کننده ترهالوز به عنوان انتخابی سالم به جای شکر در محصولات استفاده شده، ماده‌ای که گویا آنچنان هم سالم نبوه است!
به گزارش شفا آنلاین،بنا به گفته محققان کالج پزشکی بیلور از تگزاس آمریکا، شیرین‌کننده‌ای به نام "ترهالوز یا میکوز" که در کیک‌های خامه‌ای، آبمیوه‌ها و مرباها استفاده می‌شود، می‌تواند موجب رشد دو نوع از انواع باکتری مهلک کلسترویدیوم دیفیسیل- به نام‌های RT027و RT028- شود.
شیرین‌کننده ترهالوز که در گیاهان و قارچ‌ها یافت می‌شود، در خوراکی‌های خشک و همچنین یخ‌زده، آبمیوه‌ها، نودل‌ها، برنج و شکلات سفید به کار می‌رود. این شیرین‌کننده به طور طبیعی در اندازه‌های کم در قارچ‌ها، عسل و غذاهای دریایی یافت می‌شود.
از آنجایی که این شیرین‌کننده از ورود فروکتوز به کبد پیشگیری کرده و همچنین سلول‌های کبدی را از شر چربی‌های اضافی رها می‌کند و نسبت به شکر، از کالری کمتری برخوردار است، مورد تایید سازمان دارو و غذای آمریکا قرار گرفت و در محصولات غذایی انسان به‌کار برده شد. حتی در تحقیقی مشخص شده بود که ترهالوز می‌تواند با فعال کردن پروتئینی به نام TFEB، سلول‌های ایمنی بدن را وادار به حذف انسدادهای موجود در قلب کند.
اما اخیرا محققان کالج پزشکی بیلور، متوجه شدند که این شیرین‌کننده می‌تواند زمینه سوخت و ساز و رشد دو نوع از انواع متفاوت باکتری‌های مرگبار کلسترویدیوم دیفیسیل را ، که باعث بیماری انتروکولیت با غشای کاذب با علایمی چون اسهال، تب، بی‌اشتهایی، تهوع و دردهای شکمی می‌شود، فراهم کند.
این محققان می‌گویند با افزایش مصرف شیرین‌کننده ترهالوز، بیماری‌های ناشی از این ابرباکتری‌ها در جهان افزایش یافته و باید در استفاده از آن احتیاط کرد.
به گزارش شفا آنلاین،بنا به گفته محققان کالج پزشکی بیلور از تگزاس آمریکا، شیرین‌کننده‌ای به نام "ترهالوز یا میکوز" که در کیک‌های خامه‌ای، آبمیوه‌ها و مرباها استفاده می‌شود، می‌تواند موجب رشد دو نوع از انواع باکتری مهلک کلسترویدیوم دیفیسیل- به نام‌های RT027و RT028- شود.
شیرین‌کننده ترهالوز که در گیاهان و قارچ‌ها یافت می‌شود، در خوراکی‌های خشک و همچنین یخ‌زده، آبمیوه‌ها، نودل‌ها، برنج و شکلات سفید به کار می‌رود. این شیرین‌کننده به طور طبیعی در اندازه‌های کم در قارچ‌ها، عسل و غذاهای دریایی یافت می‌شود.
از آنجایی که این شیرین‌کننده از ورود فروکتوز به کبد پیشگیری کرده و همچنین سلول‌های کبدی را از شر چربی‌های اضافی رها می‌کند و نسبت به شکر، از کالری کمتری برخوردار است، مورد تایید سازمان دارو و غذای آمریکا قرار گرفت و در محصولات غذایی انسان به‌کار برده شد. حتی در تحقیقی مشخص شده بود که ترهالوز می‌تواند با فعال کردن پروتئینی به نام TFEB، سلول‌های ایمنی بدن را وادار به حذف انسدادهای موجود در قلب کند.
اما اخیرا محققان کالج پزشکی بیلور، متوجه شدند که این شیرین‌کننده می‌تواند زمینه سوخت و ساز و رشد دو نوع از انواع متفاوت باکتری‌های مرگبار کلسترویدیوم دیفیسیل را ، که باعث بیماری انتروکولیت با غشای کاذب با علایمی چون اسهال، تب، بی‌اشتهایی، تهوع و دردهای شکمی می‌شود، فراهم کند.
این محققان می‌گویند با افزایش مصرف شیرین‌کننده ترهالوز، بیماری‌های ناشی از این ابرباکتری‌ها در جهان افزایش یافته و باید در استفاده از آن احتیاط کرد.
نظرشما
آخرین اخبار