چگونگی مواجهه جوامع انسانی با آثار و بلایای طبیعی، نقشی تعیین‌کننده در کاهش یا افزایش اثرات ویرانگر آن‌ها دارد
شفا آنلاین>سلامت> زلزله از جمله مسایلی است که رعایت استانداردهای جهانی ساخت و ساز و شهرسازی، فرهنگ‌سازی و آموزش همگانی می‌تواند به طور چشمگیری از مخاطرات و پیامدهای ویرانگر آن بکاهد.
به گزارش شفا آنلاین، دکتر سیدمحمدهادی ایازی در پیامی به مناسبت روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی، آورده است: «چگونگی مواجهه جوامع انسانی با آثار و بلایای طبیعی(natural disaster)، نقشی تعیین‌کننده در کاهش یا افزایش اثرات ویرانگر آن‌ها دارد. این مساله را به خوبی در مقایسه‌ای گذرا میان ویرانی‌ها، مرگ و میر و پیامدهای خواسته و ناخواسته زلزله در کشور ما با بسیاری از کشورهای زلزله‌خیز جهان می‌توان دید.
بر پایه پژوهش‌ها و آمارهای جهانی و مشاهدات ملی، حداکثر ۲۵ درصد سلامت مردم تحت تولیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دارد و ۷۵ درصد باقی‌مانده شامل مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت(Health) می‌شوند که نیازمند همکاری و هماهنگی میان‌بخشی و برون‌بخشی و پذیرش مسوولیت از سوی دستگاه‌ها و نهادهای مسوول در هر زمینه است. در حقیقت بخش عظیمی از بار نظام سلامت به دلیل کمبود و کاستی‌های بخش‌های دیگر جامعه به آن تحمیل می‌شود؛ مانند آلودگی‌های زیست‌محیطی و در راس آن‌ها آلودگی هوا و ریزگردها، حوادث و پیش‌آمدهای جاده‌ای و مرگ و میر و معلولیت‌های مترتب بر آن‌ها که بیشتر ناشی از رعایت نکردن ایمنی و استانداردهای لازم در راه‌سازی و تولید خودروها تا عدم آموزش و فرهنگ‌سازی لازم در این زمینه است. این‌ها و بسیاری از مسایل دیگر شامل همان کمبود و کاستی‌هایی است که اثرات سنگین آن گریبان‌گیر نظام سلامت شده‌اند و هزینه‌های زیادی را بر آن و جامعه تحمیل کرده‌اند.
زلزله نیز از جمله مسایلی است که رعایت استانداردهای جهانی ساخت و ساز و شهرسازی، فرهنگ‌سازی و آموزش همگانی می‌تواند به طور چشمگیری از مخاطرات و پیامدهای ویرانگر آن -که البته افسردگی و بیماری‌های روانی و مسایل و مشکلات اجتماعی پس از روزهای بحران به مراتب سخت‌تر و بدتر است- بکاهد و آن را نزدیک به صفر برساند. کشور ما از جمله کشورهایی است که در پهنه گسترده خود با گسل‌های پرشمار و بزرگی در گوشه گوشه خود مواجه است و در همین سده اخیر زلزله‌های ویرانگر و بزرگی چون لار، طبس، بویین‌زهرا، رودبار و منجیل، بم، اهر و ورزقان را از سر گذرانده. در همین دو دهه ۸۰ و ۹۰ خورشیدی این تفاوت به خوبی میان زلزله بم و آثار آن تا زلزله امسال کرمانشاه و زمین‌لرزه‌های ریز و درشت جاری کرمان به خوبی قابل مشاهده و لمس است.
نوع برخورد، ایمن‌سازی(making safety) و آمادگی در برابر هر کدام، موجب تفاوتی فاحش در میزان اثرات مخرب و مرگ و میر ناشی از هر کدام شده است.
امیدواریم امروز که روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی نامیده شده است، بویژه در این ایام پرزلزله، تلنگر و آغازگاهی باشد برای پذیرش مسوولیت از سوی دستگاه‌ها و اجتماع در راستای ایمن‌تر شدن و کاهش اثرات بلایا.»
به گزارش شفا آنلاین، دکتر سیدمحمدهادی ایازی در پیامی به مناسبت روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی، آورده است: «چگونگی مواجهه جوامع انسانی با آثار و بلایای طبیعی(natural disaster)، نقشی تعیین‌کننده در کاهش یا افزایش اثرات ویرانگر آن‌ها دارد. این مساله را به خوبی در مقایسه‌ای گذرا میان ویرانی‌ها، مرگ و میر و پیامدهای خواسته و ناخواسته زلزله در کشور ما با بسیاری از کشورهای زلزله‌خیز جهان می‌توان دید.
بر پایه پژوهش‌ها و آمارهای جهانی و مشاهدات ملی، حداکثر ۲۵ درصد سلامت مردم تحت تولیت وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی قرار دارد و ۷۵ درصد باقی‌مانده شامل مولفه‌های اجتماعی موثر بر سلامت(Health) می‌شوند که نیازمند همکاری و هماهنگی میان‌بخشی و برون‌بخشی و پذیرش مسوولیت از سوی دستگاه‌ها و نهادهای مسوول در هر زمینه است. در حقیقت بخش عظیمی از بار نظام سلامت به دلیل کمبود و کاستی‌های بخش‌های دیگر جامعه به آن تحمیل می‌شود؛ مانند آلودگی‌های زیست‌محیطی و در راس آن‌ها آلودگی هوا و ریزگردها، حوادث و پیش‌آمدهای جاده‌ای و مرگ و میر و معلولیت‌های مترتب بر آن‌ها که بیشتر ناشی از رعایت نکردن ایمنی و استانداردهای لازم در راه‌سازی و تولید خودروها تا عدم آموزش و فرهنگ‌سازی لازم در این زمینه است. این‌ها و بسیاری از مسایل دیگر شامل همان کمبود و کاستی‌هایی است که اثرات سنگین آن گریبان‌گیر نظام سلامت شده‌اند و هزینه‌های زیادی را بر آن و جامعه تحمیل کرده‌اند.
زلزله نیز از جمله مسایلی است که رعایت استانداردهای جهانی ساخت و ساز و شهرسازی، فرهنگ‌سازی و آموزش همگانی می‌تواند به طور چشمگیری از مخاطرات و پیامدهای ویرانگر آن -که البته افسردگی و بیماری‌های روانی و مسایل و مشکلات اجتماعی پس از روزهای بحران به مراتب سخت‌تر و بدتر است- بکاهد و آن را نزدیک به صفر برساند. کشور ما از جمله کشورهایی است که در پهنه گسترده خود با گسل‌های پرشمار و بزرگی در گوشه گوشه خود مواجه است و در همین سده اخیر زلزله‌های ویرانگر و بزرگی چون لار، طبس، بویین‌زهرا، رودبار و منجیل، بم، اهر و ورزقان را از سر گذرانده. در همین دو دهه ۸۰ و ۹۰ خورشیدی این تفاوت به خوبی میان زلزله بم و آثار آن تا زلزله امسال کرمانشاه و زمین‌لرزه‌های ریز و درشت جاری کرمان به خوبی قابل مشاهده و لمس است.
نوع برخورد، ایمن‌سازی(making safety) و آمادگی در برابر هر کدام، موجب تفاوتی فاحش در میزان اثرات مخرب و مرگ و میر ناشی از هر کدام شده است.
امیدواریم امروز که روز ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی نامیده شده است، بویژه در این ایام پرزلزله، تلنگر و آغازگاهی باشد برای پذیرش مسوولیت از سوی دستگاه‌ها و اجتماع در راستای ایمن‌تر شدن و کاهش اثرات بلایا.»
نظرشما
آخرین اخبار