در حال حاضر ضریب نفوذ بیمه کشور 2/2 درصد یعنی چیزی حدود 4 درصد پایین‌تر از جهان را نشان می‌دهد
شفاآنلاین>سلامت> حرکت کند و آهسته صنعت بیمه در ایران در مقایسه با مجموعه اقتصاد کشور موجب شده تا شاخص ضریب نفوذ بیمه نسبت به کشورهای توسعه یافته آن‌طور که «مجید مشعلچی فیروزآبادی» مدیرعامل بیمه «کوثر» می‌گوید فاصله بگیرد و به‌عنوان یک آسیب برای صنعت بیمه تلقی شود.
به گزارش شفاآنلاین، در حال حاضر ضریب نفوذ بیمه کشور 2/2 درصد یعنی چیزی حدود 4 درصد پایین‌تر از جهان را نشان می‌دهد. این در حالی است که صنعت بیمه با توجه به نقش آن به‌عنوان یک نهاد سرمایه‌گذار در جبران خسارت می‌تواند در رشد کلان اقتصادی کشور تأثیر بسزایی داشته باشد.
جایگاه صنعت بیمه را در کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟
از زمانی که بحث خصوصی‌سازی بیمه‌ها(insurances) مطرح شد و تعداد بسیاری از شرکت‌های بیمه بواسطه این سیاست فعالیت خود را آغاز کردند موضوع نهادسازی به‌منظور توسعه فرهنگ بیمه در کشور مغفول ماند. ما به شرکت‌های متعدد مجوز فعالیت دادیم تا وارد صنعت بیمه کشور شوند ولی متناسب با آن، ظرفیت و حوزه فرهنگ بیمه را در کشور ارتقا ندادیم. این امر باعث شد که امروز وقتی صحبت از بیمه می‌شود اکثر مردم از بیمه تأمین اجتماعی، بازنشستگی و... نام می‌برند و کمتر به بیمه‌های اختیاری، بازرگانی و...اشاره می‌کنند. اختلاف ما با کشورهای توسعه یافته هم در این مقوله کاملاً مشخص است. اکنون ضریب نفوذ بیمه در بازارهای پیشرفته آسیایی (کشور ژاپن و کشورهای پیشرفته تازه صنعتی) 11درصد است. در حالی که ما تازه در برنامه پنج‌ساله ششم توسعه روی ضریب نفوذ 7 درصد کار می‌کنیم. خب الان ضریب نفوذ بیمه در کشور حدود 2/2 است و این همان نقطه آسیبی است که احساس می‌شود. به نظر من مهم‌ترین علت این امر نبود نهادسازی در صنعت به‌منظور ارتقای فرهنگ بیمه در کشور است؛ موضوعی که رسانه‌ها می‌توانند در این زمینه کمک کنند.
یعنی زیرساخت‌های لازم برای شکل‌گیری صنعت بیمه فراهم نبوده است؟
خب، یکی از این زیرساختها تشکیل شرکت‌هاست چون هر شرکت بخشی از تبلیغات را برعهده می‌گیرد. منتها ما نیاز به یک زیرساخت عمومی‌تر، توسعه یافته‌تر و کامل‌تر داشتیم که فرهنگ بیمه را در کشور ترویج دهد. بالاخره فرهنگ بیمه هم نشأت گرفته از سیاست‌های کشور است که در سطح کلان طراحی می‌شود. مثلاً برنامه پنجم توسعه کمتر به موضوع صنعت بیمه پرداخته است. وقتی چنین نگاهی وجود دارد نباید انتظار داشت که فرهنگ بیمه در کشور توسعه یابد. نخست باید نگاه حاکمیت به بیمه یک نگاه راهبردی برای حل مشکلات(Difficulties) کشور از طریق ساز و کارهای بیمه‌ای موجود باشد تا در ادامه بتواند نمود خود را در جامعه پیدا کند. اگر این عملی شود فرهنگ بیمه در جامعه جا می‌افتد و ضریب نفوذ بیمه هم افزایش می‌یابد. قطعاً بخشی از مشکلات جامعه از طریق بیمه راحت‌تر حل می‌شود و در نهایت مردم از آن سود می‌برند. مثلاً در همین زلزله اخیر کرمانشاه خیلی از مشکلات از طریق ساز و کار بیمه‌ای قابل ترمیم بود؛ ولی خب تا به امروز هنوز لایحه صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی تصویب و ابلاغ نشده است که اگر ابلاغ و تصویب می‌شد امروز می‌توانست بخشی از مشکلات مردم و دولت در مناطق زلزله‌زده را التیام دهد.
هنوزهم این نیاز احساس می‌شود؟
بله کاملاً.
چه کردید؟
بالاخره ما پیشنهادهایمان را به دولت در قالب تشکیل «صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی» ارائه کردیم که مراحل نهایی تصویب خود را طی می‌کند تا به‌صورت قانون ابلاغ شود. براساس این قانون ساختمان‌های ما، شهرسازی ما و... می‌توانند مبتنی برساز و کار بیمه‌ای یک مدیریت ریسک برای زمان بروز حادثه داشته باشند. یکی از راههایی که می‌تواند هنگام حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی به کاهش زیان‌های مالی کمک کند ساز وکار بیمه‌ای است که ما هنوز در این زمینه کند هستیم.
مردم ما بیشتر علاقه‌مندند خودروی خود را بیمه کنند نه ساختمان یا حتی عمر و سلامتی خود را. به نظر شما چرا هنوز این نگاه در مردم وجود دارد؟
ببینید یک زمانی استدلال براین بود که گرایش نداشتن مردم به سایر شاخه‌های بیمه‌ای، ریشه در مشکلات مالی دارد؛ یعنی نمی‌توانند هزینه بیمه را در سبد خانوار خود جا دهند، البته بخشی از این را می‌پذیریم ولی من بارها اعلام کرده‌ام که در هند بخشی از مردم تکدیگری می‌کنند تا هزینه اقساط بیمه عمر خود را پرداخت کنند. به نظر می‌رسد علت گرایش نداشتن مردم به خرید سایر بیمه‌ها انجام نشدن نهادسازی و فرهنگ‌سازی از سوی متولیان امر بیمه در کشور است که نتوانسته‌اند آن اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی لازم را که یکی از فاکتورهای مهم برای فرهنگ‌سازی است انجام دهند. چرا که وقتی مردم در مواجهه با حوادث برای دریافت خسارت به بیمه‌گران مراجعه می‌کنند و با موانع متعدد قانونی روبه‌رو می‌شوند خود به خود دلسرد می‌شوند.
برای جلب رضایت‌مندی بیمه شدگان چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
برای این منظور سنجش سطح رضایت مشتریان و ارتقای آن را در دستور کار قرار دادیم. رضایت متأثر از دو مقوله است: اول اینکه رضایت یک چیز ذهنی است دوم اینکه نسبی است در نتیجه روش‌های سنجش رضایت و ارتقای آن هم متفاوت است. مثلاً ما با یک پرسشنامه می‌توانیم رضایت مردم را ارتقا یافته نشان دهیم یا برعکس. ما کار را از باشگاه مشتریان، طراحی نرم افزار و... شروع کردیم. یعنی در باشگاه مشتریان سعی کردیم ارزیابی خسارت، مبتنی بر نرم‌افزار و سرعت عمل باشد.از طرفی سعی کردیم دسترسی راحت و سرعت در ارائه خدمات را متناسب با نیازمشتریان را در اولویت کار قرار دهیم، یعنی سعی کردیم فرآیند را درست طراحی کنیم. البته در برخی موارد اختلاف پیش می‌آید که با ساز وکار حل می‌کنیم.
چقدر فاصله بین صنعت بیمه ما با کشورهای دیگر وجود دارد؟
خب فاصله ما در ضریب نفوذ است که در جهان 28/6درصد و بازارهای پیشرفته آسیایی (کشور ژاپن و کشورهای پیشرفته تازه صنعتی) 11درصد است اما در کشور ما 2/2 درصد است. این نشان می‌دهد خلأهای زیادی بویژه در بیمه‌های زندگی وجود دارد. در حال حاضر به نظر می‌رسد در بیمه زندگی نقص‌هایی در زیر ساخت‌ها، سیاستگذاری کلان کشور، اجرا در شرکت‌ها و فرهنگ عمومی جامعه وجود دارد، چرا که اگر درست عمل شود یکی از سود آورترین انواع بیمه‌هاست که کشورهای توسعه یافته بخوبی از این ظرفیت استفاده می‌کنند.البته خوشبختانه در سالیان اخیر شاهد رشد خوبی در این رشته بوده‌ایم.
تعامل‌تان با سایر بیمه‌ها چگونه است؟
ما سندیکای قدرتمندی داریم که تصمیمات خوبی در آن گرفته می‌شود. همچنین هر هفته، جلسات متعددی با مدیران عامل بیمه‌ها برگزار می‌شود، یعنی در صنعت بیمه آن تعامل مشورتی وجود دارد تا از ظرفیت‌های موجود حداکثر استفاده را ببریم. از طرفی با بیمه مرکزی هم جلساتی برگزار می‌کنیم. در خصوص بیمه‌ها هم، خب ما روابط متقابل داریم. برخی شرکت‌های بیمه مجوز اتکایی دارند. بنابراین بخشی از بازار را به قسمت اتکایی آنها واگذار می‌کنیم، از طرفی روابط کاری داریم و... به هر حال با وجود اینکه فضا، رقابتی است ولی مراودات خوبی داریم بویژه در کشور ما که بازار صنعت بیمه محدود است.
در حال حاضر صنعت بیمه با چه چالش‌هایی روبه‌روست؟
ببینید در صنعت یک چالش نیروی انسانی که به معنی سرمایه انسانی است وجود دارد.یعنی افراد نخبه، طراح، متخصص و هوشمند که فضای کار را بشناسند و در فضای رقابتی کار کنند و مزیتی برای شرکت ایجاد کنند کم است.در حوزه زیر ساخت و «IT» هم ضعف داریم. همچنین در زمینه دانش با مشکلاتی روبه‌رو هستیم. البته دانش ما براساس سفره موجود خوب است ولی با توسعه آن به مشکل می‌خوریم. نهادسازی هم از دیگر مشکلات جدی ماست. خب طبیعتاً شرکت بیمه‌کوثر هم به‌عنوان بخشی از این صنعت با این موضوعات روبه‌رو است.
برنامه یا راهکاری برای رفع این ضعف‌ها دارید؟
نخستین برنامه که پیاده‌سازی شد استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود در کل کشور بود. ما براساس تدابیر رئیس جمهوری محترم و وزیر محترم دفاع و پشتیبانی نیروهای‌مسلح در حال واگذاری همه اختیارات به 31 استان کشور هستیم؛ چون در گذشته از تمام ظرفیت‌های استان‌ها استفاده نمی‌شد، همین طور ساختارمان را وسیع‌تر کردیم، یعنی برون سپاری کردیم. دوم اینکه زیر ساخت‌های «IT» را هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی توسعه دادیم و در واقع ساختار را با مأموریت‌های جدید متناسب کردیم. توانمند‌سازی شبکه فروش، نظارت و پایش دقیق جز به جز فرآیندها و... از دیگر اقدامات ما بود، همچنین بخش قابل ملاحظه‌ای از پرداخت به کارکنان شرکت را مبتنی بر عملکرد آنها کردیم.
برای اعتماد‌سازی مشتریان که یکی از فاکتورهای مهم در کسب موفقیت‌هاست چه کردید؟ آیا اعتماد لازم در بین مشتریان به‌وجود آمده یا خیر؟
بله. ما در حوزه پرداخت‌ها در حال شفاف‌سازی کامل هستیم؛ یعنی در شبکه فروش و سایر فرآیندها به‌صورت شفاف عمل کرده و خسارت‌ها بموقع پرداخت می‌شود. به هر حال اعتماد‌سازی برای ما خیلی مهم است که مراحل مختلفی دارد و باید رعایت شود.یکی از محوری‌ترین مواضع در این زمینه همراهی با مشتری است که باید مد نظر قرار گیرد. از طرفی عملکرد را مبتنی بر بستر نرم افزار و «IT» خواهیم کرد که موجب می‌شود کار بدرستی انجام شود.ایران
به گزارش شفاآنلاین، در حال حاضر ضریب نفوذ بیمه کشور 2/2 درصد یعنی چیزی حدود 4 درصد پایین‌تر از جهان را نشان می‌دهد. این در حالی است که صنعت بیمه با توجه به نقش آن به‌عنوان یک نهاد سرمایه‌گذار در جبران خسارت می‌تواند در رشد کلان اقتصادی کشور تأثیر بسزایی داشته باشد.
جایگاه صنعت بیمه را در کشور چگونه ارزیابی می‌کنید؟
از زمانی که بحث خصوصی‌سازی بیمه‌ها(insurances) مطرح شد و تعداد بسیاری از شرکت‌های بیمه بواسطه این سیاست فعالیت خود را آغاز کردند موضوع نهادسازی به‌منظور توسعه فرهنگ بیمه در کشور مغفول ماند. ما به شرکت‌های متعدد مجوز فعالیت دادیم تا وارد صنعت بیمه کشور شوند ولی متناسب با آن، ظرفیت و حوزه فرهنگ بیمه را در کشور ارتقا ندادیم. این امر باعث شد که امروز وقتی صحبت از بیمه می‌شود اکثر مردم از بیمه تأمین اجتماعی، بازنشستگی و... نام می‌برند و کمتر به بیمه‌های اختیاری، بازرگانی و...اشاره می‌کنند. اختلاف ما با کشورهای توسعه یافته هم در این مقوله کاملاً مشخص است. اکنون ضریب نفوذ بیمه در بازارهای پیشرفته آسیایی (کشور ژاپن و کشورهای پیشرفته تازه صنعتی) 11درصد است. در حالی که ما تازه در برنامه پنج‌ساله ششم توسعه روی ضریب نفوذ 7 درصد کار می‌کنیم. خب الان ضریب نفوذ بیمه در کشور حدود 2/2 است و این همان نقطه آسیبی است که احساس می‌شود. به نظر من مهم‌ترین علت این امر نبود نهادسازی در صنعت به‌منظور ارتقای فرهنگ بیمه در کشور است؛ موضوعی که رسانه‌ها می‌توانند در این زمینه کمک کنند.
یعنی زیرساخت‌های لازم برای شکل‌گیری صنعت بیمه فراهم نبوده است؟
خب، یکی از این زیرساختها تشکیل شرکت‌هاست چون هر شرکت بخشی از تبلیغات را برعهده می‌گیرد. منتها ما نیاز به یک زیرساخت عمومی‌تر، توسعه یافته‌تر و کامل‌تر داشتیم که فرهنگ بیمه را در کشور ترویج دهد. بالاخره فرهنگ بیمه هم نشأت گرفته از سیاست‌های کشور است که در سطح کلان طراحی می‌شود. مثلاً برنامه پنجم توسعه کمتر به موضوع صنعت بیمه پرداخته است. وقتی چنین نگاهی وجود دارد نباید انتظار داشت که فرهنگ بیمه در کشور توسعه یابد. نخست باید نگاه حاکمیت به بیمه یک نگاه راهبردی برای حل مشکلات(Difficulties) کشور از طریق ساز و کارهای بیمه‌ای موجود باشد تا در ادامه بتواند نمود خود را در جامعه پیدا کند. اگر این عملی شود فرهنگ بیمه در جامعه جا می‌افتد و ضریب نفوذ بیمه هم افزایش می‌یابد. قطعاً بخشی از مشکلات جامعه از طریق بیمه راحت‌تر حل می‌شود و در نهایت مردم از آن سود می‌برند. مثلاً در همین زلزله اخیر کرمانشاه خیلی از مشکلات از طریق ساز و کار بیمه‌ای قابل ترمیم بود؛ ولی خب تا به امروز هنوز لایحه صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی تصویب و ابلاغ نشده است که اگر ابلاغ و تصویب می‌شد امروز می‌توانست بخشی از مشکلات مردم و دولت در مناطق زلزله‌زده را التیام دهد.
هنوزهم این نیاز احساس می‌شود؟
بله کاملاً.
چه کردید؟
بالاخره ما پیشنهادهایمان را به دولت در قالب تشکیل «صندوق بیمه همگانی حوادث طبیعی» ارائه کردیم که مراحل نهایی تصویب خود را طی می‌کند تا به‌صورت قانون ابلاغ شود. براساس این قانون ساختمان‌های ما، شهرسازی ما و... می‌توانند مبتنی برساز و کار بیمه‌ای یک مدیریت ریسک برای زمان بروز حادثه داشته باشند. یکی از راههایی که می‌تواند هنگام حوادث غیرمترقبه و بلایای طبیعی به کاهش زیان‌های مالی کمک کند ساز وکار بیمه‌ای است که ما هنوز در این زمینه کند هستیم.
مردم ما بیشتر علاقه‌مندند خودروی خود را بیمه کنند نه ساختمان یا حتی عمر و سلامتی خود را. به نظر شما چرا هنوز این نگاه در مردم وجود دارد؟
ببینید یک زمانی استدلال براین بود که گرایش نداشتن مردم به سایر شاخه‌های بیمه‌ای، ریشه در مشکلات مالی دارد؛ یعنی نمی‌توانند هزینه بیمه را در سبد خانوار خود جا دهند، البته بخشی از این را می‌پذیریم ولی من بارها اعلام کرده‌ام که در هند بخشی از مردم تکدیگری می‌کنند تا هزینه اقساط بیمه عمر خود را پرداخت کنند. به نظر می‌رسد علت گرایش نداشتن مردم به خرید سایر بیمه‌ها انجام نشدن نهادسازی و فرهنگ‌سازی از سوی متولیان امر بیمه در کشور است که نتوانسته‌اند آن اطلاع‌رسانی و شفاف‌سازی لازم را که یکی از فاکتورهای مهم برای فرهنگ‌سازی است انجام دهند. چرا که وقتی مردم در مواجهه با حوادث برای دریافت خسارت به بیمه‌گران مراجعه می‌کنند و با موانع متعدد قانونی روبه‌رو می‌شوند خود به خود دلسرد می‌شوند.
برای جلب رضایت‌مندی بیمه شدگان چه اقداماتی انجام داده‌اید؟
برای این منظور سنجش سطح رضایت مشتریان و ارتقای آن را در دستور کار قرار دادیم. رضایت متأثر از دو مقوله است: اول اینکه رضایت یک چیز ذهنی است دوم اینکه نسبی است در نتیجه روش‌های سنجش رضایت و ارتقای آن هم متفاوت است. مثلاً ما با یک پرسشنامه می‌توانیم رضایت مردم را ارتقا یافته نشان دهیم یا برعکس. ما کار را از باشگاه مشتریان، طراحی نرم افزار و... شروع کردیم. یعنی در باشگاه مشتریان سعی کردیم ارزیابی خسارت، مبتنی بر نرم‌افزار و سرعت عمل باشد.از طرفی سعی کردیم دسترسی راحت و سرعت در ارائه خدمات را متناسب با نیازمشتریان را در اولویت کار قرار دهیم، یعنی سعی کردیم فرآیند را درست طراحی کنیم. البته در برخی موارد اختلاف پیش می‌آید که با ساز وکار حل می‌کنیم.
چقدر فاصله بین صنعت بیمه ما با کشورهای دیگر وجود دارد؟
خب فاصله ما در ضریب نفوذ است که در جهان 28/6درصد و بازارهای پیشرفته آسیایی (کشور ژاپن و کشورهای پیشرفته تازه صنعتی) 11درصد است اما در کشور ما 2/2 درصد است. این نشان می‌دهد خلأهای زیادی بویژه در بیمه‌های زندگی وجود دارد. در حال حاضر به نظر می‌رسد در بیمه زندگی نقص‌هایی در زیر ساخت‌ها، سیاستگذاری کلان کشور، اجرا در شرکت‌ها و فرهنگ عمومی جامعه وجود دارد، چرا که اگر درست عمل شود یکی از سود آورترین انواع بیمه‌هاست که کشورهای توسعه یافته بخوبی از این ظرفیت استفاده می‌کنند.البته خوشبختانه در سالیان اخیر شاهد رشد خوبی در این رشته بوده‌ایم.
تعامل‌تان با سایر بیمه‌ها چگونه است؟
ما سندیکای قدرتمندی داریم که تصمیمات خوبی در آن گرفته می‌شود. همچنین هر هفته، جلسات متعددی با مدیران عامل بیمه‌ها برگزار می‌شود، یعنی در صنعت بیمه آن تعامل مشورتی وجود دارد تا از ظرفیت‌های موجود حداکثر استفاده را ببریم. از طرفی با بیمه مرکزی هم جلساتی برگزار می‌کنیم. در خصوص بیمه‌ها هم، خب ما روابط متقابل داریم. برخی شرکت‌های بیمه مجوز اتکایی دارند. بنابراین بخشی از بازار را به قسمت اتکایی آنها واگذار می‌کنیم، از طرفی روابط کاری داریم و... به هر حال با وجود اینکه فضا، رقابتی است ولی مراودات خوبی داریم بویژه در کشور ما که بازار صنعت بیمه محدود است.
در حال حاضر صنعت بیمه با چه چالش‌هایی روبه‌روست؟
ببینید در صنعت یک چالش نیروی انسانی که به معنی سرمایه انسانی است وجود دارد.یعنی افراد نخبه، طراح، متخصص و هوشمند که فضای کار را بشناسند و در فضای رقابتی کار کنند و مزیتی برای شرکت ایجاد کنند کم است.در حوزه زیر ساخت و «IT» هم ضعف داریم. همچنین در زمینه دانش با مشکلاتی روبه‌رو هستیم. البته دانش ما براساس سفره موجود خوب است ولی با توسعه آن به مشکل می‌خوریم. نهادسازی هم از دیگر مشکلات جدی ماست. خب طبیعتاً شرکت بیمه‌کوثر هم به‌عنوان بخشی از این صنعت با این موضوعات روبه‌رو است.
برنامه یا راهکاری برای رفع این ضعف‌ها دارید؟
نخستین برنامه که پیاده‌سازی شد استفاده از تمام ظرفیت‌های موجود در کل کشور بود. ما براساس تدابیر رئیس جمهوری محترم و وزیر محترم دفاع و پشتیبانی نیروهای‌مسلح در حال واگذاری همه اختیارات به 31 استان کشور هستیم؛ چون در گذشته از تمام ظرفیت‌های استان‌ها استفاده نمی‌شد، همین طور ساختارمان را وسیع‌تر کردیم، یعنی برون سپاری کردیم. دوم اینکه زیر ساخت‌های «IT» را هم از نظر کمی و هم از نظر کیفی توسعه دادیم و در واقع ساختار را با مأموریت‌های جدید متناسب کردیم. توانمند‌سازی شبکه فروش، نظارت و پایش دقیق جز به جز فرآیندها و... از دیگر اقدامات ما بود، همچنین بخش قابل ملاحظه‌ای از پرداخت به کارکنان شرکت را مبتنی بر عملکرد آنها کردیم.
برای اعتماد‌سازی مشتریان که یکی از فاکتورهای مهم در کسب موفقیت‌هاست چه کردید؟ آیا اعتماد لازم در بین مشتریان به‌وجود آمده یا خیر؟
بله. ما در حوزه پرداخت‌ها در حال شفاف‌سازی کامل هستیم؛ یعنی در شبکه فروش و سایر فرآیندها به‌صورت شفاف عمل کرده و خسارت‌ها بموقع پرداخت می‌شود. به هر حال اعتماد‌سازی برای ما خیلی مهم است که مراحل مختلفی دارد و باید رعایت شود.یکی از محوری‌ترین مواضع در این زمینه همراهی با مشتری است که باید مد نظر قرار گیرد. از طرفی عملکرد را مبتنی بر بستر نرم افزار و «IT» خواهیم کرد که موجب می‌شود کار بدرستی انجام شود.ایران
نظرشما
آخرین اخبار