از آنجا که رباط صلیبی قدامی وظیفه کنترل حرکت استخوان ران روی استخوان ساق را برعهده دارد، در صورتی که این رباط آسیب ببیند، نه تنها استحکام مفصل از بین میرود بلکه ثبات لازم جهت انجام فعالیتهای ورزشی و حتی فعالیتهای روزمره نیز از فرد سلب میشود
شفآنلاین>سلامت> کنترل حرکت مفاصل و کمک به حفاظت از عضلات، اصلیترین وظایف رباطهاست. هرگونه آسیب یا تخریب رباطها میتواند فعالیتهای انسان را تحت تأثیر قرار دهد. رباطهای زانو بخصوص رباط صلیبی قدامی زانو یکی از رباطهایی است که درصورت آسیبدیدگی مفصل پا را دچار تزلزل میکند. متأسفانه این آسیب جزو شایعترین آسیبها در میان ورزشکاران است.به گزارش شفاآنلاین، دکتر مجید داستانی به توضیح این عارضه پرداخته و راههای درمان آن را تشریح کرده است.او میگوید: از آنجا که رباط صلیبی قدامی وظیفه کنترل حرکت استخوان ران روی استخوان ساق را برعهده دارد، در صورتی که این رباط آسیب ببیند، نه تنها استحکام مفصل از بین میرود بلکه ثبات لازم جهت انجام فعالیتهای ورزشی و حتی فعالیتهای روزمره نیز از فرد سلب میشود.این فیزیوتراپ ادامه میدهد: آسیب و پارگی این رباط به یکباره اتفاق نمیافتد و معمولاً به صورت تدریجی و بر اثر فعالیت رخ میدهد. در واقع بیشتر کشیدگیها و پارگیها هنگام ورزش و به علت وارد آمدن نیرویی از سمت جلو به عقب یا چرخش ناگهانی با زاویه زیاد روی پایی که ثابت است، ایجاد میشود.وی تأکید میکند: آسیب دیدگی رباط صلیبی درجات مختلفی دارد. در حالت خفیف معمولاً رباط دچار کشیدگی میشود و پارگی وجود ندارد. در این شرایط ورم شدیدی در زانو مشاهده نمیشود اما در صورت درمان نکردن مناسب امکان آسیب مجدد و جدیتر وجود دارد. اما در حالت متوسط یا آسیبدیدگی درجه دوم معمولاً قسمتی از رباط دچار پارگی(ناقص یا کامل) میشود. در این وضعیت زانو کبود شده و متورم میشود و حرکت دادن آن با درد همراه است. مبتلایان به این مشکل از خالی شدن زانو هنگام راه رفتن هم شکایت میکنند. در نوع شدید آسیبدیدگی(درجه 3) با پارگی رباط مواجه هستیم که با ورم و خونریزی زیر پوستی همراه است. معمولاً هنگام پارگی رباط (با توجه بشدت پارگی)، فیبرهای درد نیز از بین میرود و بیمار درد زیادی احساس نمیکند اما توانایی راه رفتن را هم ندارد.عضو انجمن فیزیوتراپی ایران معتقد است، درمان مناسب در زمان مناسب بخصوص در میان ورزشکاران حرفهای بسیار ضروری است.وی خاطرنشان میکند: این اتفاق معمولاً با معاینات فیزیکی توسط فیزیوتراپیستها یا پزشک متخصص(Expert) ارتوپدی و استفاده از امآرآی و آرتروسکوپی تشخیصی قابل تشخیص است.دکتر داستانی مراحل درمان این عارضه را چنین توضیح میدهد: در مراحل اولیه آسیبدیدگی باید سعی کنید با کنترل تورم از آسیب بیشتر جلوگیری کنید. بنابراین بهتر است در فاز اولیه تا هنگام مراجعه به پزشک به زانو استراحت دهید و از زانوبند مخصوص یا عصا استفاده کنید. برای کنترل تورم زانو نیز میتوانید هر 3 یا 4 ساعت بهمدت 20 الی 30 دقیقه با قرار دادن یخ روی محل آسیب از شیوه یخدرمانی استفاده کنید.استفاده از بانداژ کردن زانو و بالا نگهداشتن زانو بهمنظور تسهیل بازگشت خون به سمت قلب از دیگر راههای کنترل ورم زانو به حساب میآید. در مراحل بعدی با مراجعه به پزشک میتوانید تحت درمان قرار گیرید.به گفته این فیزیوتراپ، با توجه بشدت آسیب، درمان میتواند به صورت جراحی یا غیر جراحی باشد. درمان غیرجراحی معمولاً با توجه به میزان ضایعه زیر نظر فیزیوتراپیست(Physiotherapist) انجام میشود. استفاده از مدالیتههای مختلف مانند الکتروتراپی، اولتراسوند، دیاترمی، لیزر، گرما در راستای کمک به بهبود خونرسانی به رباط و ترمیم آسیبدیدگی و حفظ دامنه حرکتی مفصل زانو که معمولاً در خم شدن و صاف شدن کامل دچار محدودیت میشود از جمله روشهایی است که برای درمان غیرجراحی مورد توجه قرار میگیرد. برنامه تقویتی عضلات مرتبط با زانو مانند عضله 4 سر و عضله همسترینگ و آموزش تمرینات کششی عضلات جهت جلوگیری از کوتاهیهای عضلات نیز شیوههایی است که فیزیوتراپها از آن بهره میگیرند.دکتر داستانی اظهار میکند: در صورت انجام صحیح درمان فیزیوتراپی زیر نظر متخصصان با تجربه این رشته امکان بهبودی کامل پارگیهای خفیف وجود دارد. اما بیشتر پارگیهای درجه 2 و تمامی آسیبدیدگیهای درجه 3 حتماً ابتدا جراحی شده و سپس وارد فاز درمان فیزیوتراپی میشوند.وی در خاتمه توصیه میکند: مبتلایان به این عارضه باید توصیههای مراقبتی مانند استفاده نکردن از سرویس بهداشتی ایرانی، ننشستن روی زمین، بالا و پایین نرفتن از پله و همچنین آموزش شیوه صحیح استفاده از پله و نحوه راه رفتن با عصا را جدی بگیرند.ایران