غربالگری افراد در معرض خطر سل نهفته

شفا آنلاین:طبق بیانیه جدید کارگروه خدمات پیشگیرانه ایالت متحده امریکا (USPSTF)، بزرگسالان بدون علامتی که خطر زیادی برای داشتن عفونت سلی نهفته دارند، می‌‌بایست در مراکز درمانی اولیه تحت غربالگری قرار گیرند.

به گزارش شفا آنلاین:این بیانیه که در شماره 6 سپتامبر JAMA منتشر شد، افراد در معرض خطر را معرفی می‌کند: آنهایی که در کشورهای با شیوع سل متولد شده‌‌اند یا سابقه سکونت را در آن مکان دارند، و افرادی که در گروه هایی مثل مراکز اصلاح تربیت، مراکز مراقبت طولانی‌مدت و پناهگاه‌‌های بیخانمان‌‌ها فعالیت دارند. کشورهای با شیوع بالای این بیماری شامل مکزیک، گواتمالا، جزیره هاییتی، هند، فیلیپین، ویتنام و چین می‌شوند.
این بیانیه توصیه می‌کند به‌منظور جلوگیری از پیشرفت به بیماری سل فعال، مراکز درمانی اولیه به غربالگری بزرگسالان با ریسک بالای ابتلا به عفونت سل نهفته بپردازند. بهترین رویکرد برای پیشگیری، شناسایی جمعیت‌‌های پرخطر و نیز افرادی است که داروهایی را مصرف می‌کنند که آنها را مستعد ابتلا به TB می‌کند. نویسندگان خاطرنشان کرده‌‌اند، اگرچه تخمین شیوع سل در ایالت متحده دشوار است، طبق برآورد مرکز ملی سلامت تغذیه شیوع آن بین 7/4 درصد و 5 درصد تخمین زده شده است.
بر اساس بیانیه USPSTF، حدود 30 درصد افرادی که با مایکوباکتریوم توبرکلوز برخورد داشته‌‌اند دچار سل نهفته می‌شوند و درمان نشده باقی می‌‌مانند. از این تعداد 5 تا 10 درصد به سوی بیماری فعال پیشرفت می‌کنند، و احتمال پیشرفت در افرادی بیشتر است که به دلیل شرایط پزشکی یا علل دیگر مستعد ابتلا هستند.
سال گذشته 9563 مورد جدید TB فعال در ایالت متحده گزارش شد و میزان بروز آن 3 نفر در هر 100000 نفر بوده است. در سال 2013، حدود 555 نفر بر اثر ابتلا به TB جان خود را از دست دادند که 33 درصد آنها در آسیا، 28 درصد در اسپانیا و 21 درصد در بیماران آفریقایی آمریکایی‌‌ها بوده است.
پس از یک مرور 72 مطالعه‌‌ای، این بیانیه چنین نتیجه گرفت که تست‌‌های غربالگری دقیقی برای سل نهفته در دسترس هستند، و درمان افراد پیش از فعال شدن بیماری تاحدودی موثر بوده و میزان خسارت ناشی از غربالگری و درمان اندک است. تست‌‌های موجود شامل تست پوستی مانتو و سنجش اینترفرون گاما هستند که هر دو آنها حساسیت متوسط و اختصاصیت بالا دارند.
USPSTF تخمین زده که غربالگری یک گروه فرضی با 100 هزار فرد در معرض خطر بدون علامت، از بروز 52146 مورد سل فعال پیشگیری و منجر به 7 تا 67 مورد هپاتوتوکسیسیته می‌شود، با در نظر گرفتن اینکه 111 نفر درمان را به علت عوارض جانبی قطع می‌کنند. تعداد افراد مورد نیاز برای درمان به‌منظور پیشگیری از یک مورد پیشرفت بیماری بین 111 تا 314 نفر خواهد بود و تعداد افراد برای بروز یک مورد هپاتوتوسیسیته بین 279 تا 2531 نفر خواهد بود.
در پنج مطالعه با کیفیت خوب یا نسبتا خوب با مجموع 36043 شرکت کننده که به بررسی ایزونیازید، ریفامپین و ریفاپنتین همراه با ایزونیازید پرداخته بودند، هپاتوتوکسیسیته شایع‌ترین عارضه، خصوصا با ایزونیازید بود. ایزونیازید همچنین با عوارض گوارشی بیشتر و قطع مصرف دارو همراه بود.
این بیانیه اذعان می‌‌دارد غربالگری جمعیت‌های درمعرض خطر سل نهفته توسط آکادمی پزشکان خانواده آمریکا، انجمن توراسیک آمریکا، انجمن بیماری‌های عفونی و مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) نیز توصیه شده است.
با این وجود، آنها چالش‌هایی را در اجرای این طرح پیش‌بینی کرده‌اند، چراکه در حال حاضر نمی‌‌توان تعریف دقیقی از افرادی ارائه کرد که در معرض خطر پیشرفت به سل فعال قرار دارند.
این گروه خاطرنشان می‌کند از آنجا که این بیانیه قادر به ارائه راهنمای مخصوص و دقیق در مورد این که کدامیک از بیماران مراکز درمانی اولیه نیاز به غربالگری دارند نیست، لازم است این رهنمودهای USPSTF در مراکز درمانی اولیه به اجرا درآید.
USPSTF به طور خاص افراد پرخطر و افرادی را که با احتمال بسیار زیاد از غربالگری‌های هدفمند سود می‌‌برند، کنار گذاشته، چرا که این افراد بطور روتین از طریق اقدامات استاندارد غربالگری می‌شوند. این افراد شامل مبتلایان به HIV، مصرف کنندگان داروهای سرکوب کننده ایمنی و افراد با تماس نزدیک با مبتلایان به سل فعال می‌شود. این گروه خواهان این است که «با حذف گروه‌های پرخطر، چه دسته از بیمارانی در مراکز درمانی اولیه در معرض خطر قرار دارند، و چگونه پزشکان باید رهنمودهای USPSTF را اجرا کنند.»
دکتر Blumberg و دکتر Ernsهمچنین خاطر نشان می‌کنند که برآورد استاندارد خطر سل فعال پس از ابتلا به سل نهفته 5 تا 10 درصد است، و اکثر افراد با سیستم ایمنی سالم به بیماری فعال دچار نمی‌شوند. چیزی که این مساله را بغرنج می‌کند این است که میزان تکمیل درمان کمتر از 50 درصد است.
علاوه براین، از آنجا که تست‌های تشخیصی فعلی پیش‌بینی دقیقی از پیشرفت بیماری ارائه نمی‌دهند، بیومارکرهای جدیدی مورد نیاز است. این «نشانگرهای ایمونولوژیکی» در پاسخ‌های آنتی‌‌ژن اختصاصی T-cel- ممکن است بتوانند به شناسایی مبتلایانی کمک کند که دچار سل فعال خواهند شد.سپید
منبع: Scientific American