به گزارش شفاآنلاین، علی‌اشرف رحمان‌پناه اظهار کرد: بنده از رئیس‌جمهور منتخب مردم می‌خواهیم شعارها و برنامه‌های خود را مطابق اختیارات قانون اساسی اجرا کند و اگر جایی هم موانعی هست بدون مصلحت‌هایی که در مناظرات اعلام می‌کردند به ملت بگویند تا خود ملت راه اجرای آن‌را پیدا کنند.
وی ادامه داد: این پذیرفته و زیبنده ملت فهیم ایران نیست که با مشارکت و رأی خود اعلام کردند در همه سطوح از دانش اجتماعی مافوق تصوری برخوردارند هم‌چنین زیبنده و شایسته نظام اسلامی نیست که هزار جزیره مصلحتی داشته باشد و در موقع انتخابات این مصلحت‌ها از بین برود . در صورت تکرار این کار قبح ان و اثرگذاری آن خواهد ریخت.
عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور گفت: اولویت دادن به مشکلات داخلی و سرمایه‌گذاری داخلی است و رفع رکود و بیکاری که انتظار داریم با توجه به برنامه گذشته و آینده روند رو به بهبودی آن چشم‌گیر باشد.
رحمان‌پناه درباره انتظارات پرستاران، خاطرنشان کرد: رئیس‌جمهور بدهکار مطلق جامعه پرستاری است. هم از این نظر که در دور اول بی‌مهرهای زیادی علیه جامعه پرستاری در وزارت بهداشت صورت گرفت و جامعه پرستاری(Community Nursing) سرمایه‌های عظیمی را از دست داد که یقیناً به راحتی قابل جبران نیست. اما جامعه فرهیخته و صبور و آگاه پرستاری علیرغم این‌ها با ملت و مردم همراه که چراغ راه مردم شد تا رئیس‌جمهور دوباره انتخاب بشود. رئیس‌جمهور نباید از این عطمت و گذشت و مهربانی بگذرد که اگر گذشت بدجوری آسیب خواهد دید.
وی با بیان اینکه ما هنوز بعد از ۱۲ سال قوانین بر زمین مانده در حوزه پرستاری داریم، افزود: ما هنوز علیرغم توان و ظرفیت بالای علمی و عملی و اجرایی در سیاست‌گذاری‌ها دخالت داده نمی‌شویم، ما سنگ زیرین آسیاب برنامه‌ها و مشکلات نظام سلامت هستیم، ما تابلوی تمام نمای عملکرد سلامت هستیم اما هنوز دیده نشده‌ایم.
عضو شورای عالی نظام پرستاری کشور یادآور شد: ما هنوز همانیم که بودیم ما معتقد به اصلاحاتیم و برای اصلاح امور تلاش می‌کنیم ما مطالبه‌گریم و همه بدانند ما برای پیش نیامدن برخی چیزها از خود گذشتیم به نفع ملت و دولت. از دولت هم جز قانون و اجرای قانون نمی‌خواهیم.
رحمان‌پناه تصریح کرد: در انتخاب وزیر باید با اکثریت اعضای یک سیستم همفکری شود. اگر فقط از یک گروه خاص نظرخواهی بشود همان می‌شود که تمام منافع یک طرح زیربنایی تحت‌تاأیر باد گرایش صنفی به یک گروه خاص و محدود می‌رسد و همه و بدتر از همه دولت و ملت زیانش را و بار مسئولیتش را بردوش خواهد کشید.
