سقط خودبه‌خودی و درمان آنتی‌بیوتیکی عفونت‌های ادراری

به گزارش شفا آنلاین:یک مطالعه جدید که نتایج آن در نشریه نظام پزشکی کانادا به چاپ رسیده ادعای تازه‌ای در مورد آنتی‌بیوتیک درمانی عفونت‌های دوران بارداری دارد. مطالعه اخیر که در دانشگاه مونترال انجام شده هشدار داده که بسیاری از خانواده‌های آنتی‌بیوتیکی موجود در بازار نظیر ماکرولیدها، کوئینولون‌ها، تتراسایکلین‌ها، سولفونامیدها و مترونیدازول موجب افزایش خطر وقوع سقط خودبه‌خودی به ویژه در اوایل دوران بارداری می‌شوند.
دکتر آنیک برارد، می‌گوید: «عفونت‌ها در دوران بارداری بسیار شایع اند. البته در مطالعات قبلی، تجویز آنتی‌بیوتیک‌ها برای درمان عفونت‌ها با کاهش خطر نارس بودن نوزاد هنگام تولد و وزن کم هنگام تولد مرتبط بوده است. اما مطالعه ما نشان داده که گروه خاصی از آنتی‌بیوتیک‌ها موجب افزایش خطر سقط خودبه‌خودی تا 60درصد بیشتر از سایر زنان می‌شود.»
برای اطلاع از این وضعیت، گروه تحقیقاتی مذکور، یافته‌های موجود بین سال‌های 1998 و 2009 میلادی در کبک را بررسی کرد. 8702 مورد سقط خودبه‌خودی در میان 87020 مورد کنترل، ثبت شده بود. متوسط سن بارداری در زمان سقط 14 هفته بود و 16.4درصد از موارد سقط خودبه‌خودی، در زنان بارداری رخ داده بود که در مراحل اولیه بارداری خود تحت درمان آنتی‌بیوتیکی قرار گرفته بودند. این میزان در گروه کنترل، فقط 12.6 درصد بود. در این مطالعه، عوامل دیگری که در افزایش خطر سقط می‌توانستند موثر باشند نظیر بالا بودن سن مادر، زندگی در تنهایی و عفونت‌ها نیز درنظر گرفته شدند. نتایح نشان داد که تجویز آزیترومایسین، مترونیدازول، سولفونامید‌ها، تتراسایکلین‌ها و کوئینولون‌ها با افزایش خطر سقط خودبه‌خودی مرتبط است.

سرپرست تحقیق، اعلام کرده که نتایج مشابهی در مورد مصرف کنندگان پنی سیلین‌ها یا سفالوسپورین‌ها به‌دست آمده است.
دکتر آنیک برارد می‌گوید: «پس از درنظر گرفتن و تعدیل اثر عوامل مداخله گر شناخته شده دیگر، مشخص شد که مصرف ماکرولیدها(به ویژه اریترومایسین)، کینولون‌ها، تتراسایکلین، سولفونامیدها و مترونیدازول طی ماه‌های اولیه بارداری موجب بالا رفتن خطر سقط خودبه‌خودی می‌شود. نتایج اخیر را می‌توان برای به‌روزرسانی دستورالعمل‌های موجود در درمان عفونت‌ها در دوران بارداری مورد استفاده قرار داد. این خطر سقط خودبه‌خودی گاه تا 30 درصد هم می‌رسد که تامل برانگیز است. همچنین، لازم به ذکر است که افزایش خطر سقط به دنبال مصرف همه گروه‌های آنتی‌بیوتیکی مشاهده نمی‌شود. در نتیجه می‌توان سیاست ویژه‌ای برای درمان عفونت‌های دوران بارداری در پیش گرفت.»سپید
US.Pharmacist