حاشیه شهرهای بزرگ به خصوص کلانشهرهایی مانند تهران، مشهد، اصفهان، اهواز، کرج، زاهدان و ... سال‌هاست که محل زندگی فقیرترین و محرومترین اقشار جامعه هستند. مردمانی که به علت نبود شغل مناسب در روستاها و توسعه اقتصاد شهری، مهاجرت به شهر را انتخاب کرده‌اند اما توان مالی سکونت در شهر را ندارند و ناگزیر در مناطقی ساکن می‌شوند که جزو حریم شهر نیست و از حداقل امکانات زندگی محروم است.
شفاآنلاین>سلامت> تغییر سبک زندگی مردم از روستایی به شهری و مهاجرت انبوه مردم به حاشیه شهرها، حدود 10 میلیون ایرانی را ساکن حاشیه شهرها و سکونتگاه‌های غیر رسمی کرده است مردمان محرومی که تا قبل از دولت یازدهم هیچ خدمت دولتی به آنها ارائه نمی‌شد و اکنون این جمعیت محروم زیر پوشش خدمات بهداشتی هستند.
به گزارش شفاآنلاین،حاشیه شهرهای بزرگ به خصوص کلانشهرهایی مانند تهران، مشهد، اصفهان، اهواز، کرج، زاهدان و ... سال‌هاست که محل زندگی فقیرترین و محرومترین اقشار جامعه هستند. مردمانی که به علت نبود شغل مناسب در روستاها و توسعه اقتصاد شهری، مهاجرت به شهر را انتخاب کرده‌اند اما توان مالی سکونت در شهر را ندارند و ناگزیر در مناطقی ساکن می‌شوند که جزو حریم شهر نیست و از حداقل امکانات زندگی محروم است.
حاشیه شهرها در طول سال‌های گذشته مدام بزرگتر شده‌اند تا جایی که امروز حدود 10 میلیون نفر از جمعیت ایران یعنی حدود یک هشتم جمعیت کشور را در خود جای داده‌اند، مناطقی که اغلب فاقد اولیه‌ترین امکانات زندگی مثل آب و برق و گاز و تلفن و خدمات شهری و آموزشی هستند.
نبود امکانات زندگی و نظارت دستگاه‌های مسئول، اغلب ساکنان این مناطق را که معمولا درآمد کافی برای زندگی ندارند، به سمت تکدی‌گری، اقدامات خلاف قانون مانند قاچاق، خرید و فروش مواد و همکاری با باندهای خلاف سوق داده است و حجم بزهکاری و آسیبهای اجتماعی در این مناطق نسبت به مناطق روستایی و شهری بسیار بالاتر است.
این مسئله، حاصل بی‌توجهی به محرومترین اقشار جامعه در سال‌های گذشته است که اکنون به صورت آسیبهای اجتماعی( Social harm)و بیماری و معلولیت( disability)خودنمایی می‌کند.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در سال 1356 حدود 70 درصد جمعیت کشور روستایی و 30درصد شهری بودند و امروز در سال 1395 این نسبت برعکس شده است اما مسئله مهمتر افزایش جمعیت حاشیه نشین است، در حالی که در حدود 40 سال گذشته جمعیت شهرهای ایران حدود 5 برابر شده است، جمعیت حاشیه نشین‌های ایران حدود 22 برابر افزایش یافته است و هم اکنون حدود 700 سکونتگاه غیر رسمی در ایران محل زیست حاشیه نشینان است.
فقر، بیکاری،اعتیاد، تعارض‌های فرهنگی،بزهکاری، افسردگی و اختلالات روانی، خشونت‌های خانوادگی، نزاع و درگیری، فقدان حمایت قومی و خانوادگی، نبود امکانات آموزشی و نرخ بالای بی‌سوادی، پدیده کودکان کار، بالاتر بودن نرخ بیماری‌های واگیر و غیر واگیر به خصوص معلولیت‌ها از جمله مشکلات و آسیب‌هایی است که مردم این مناطق گرفتار آن هستند.
در چنین شرایطی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اولین دستگاهی بود که برای اولین بار و در دولت یازدهم به فکر این قشر محروم افتاد. خدمات سلامت برای اولین بار به این سکونتگاه‌های غیر رسمی وارد شد و برای رسیدگی به بهداشت و درمان این گروه فراموش شده، پایگاه‌های سلامت و مراکز جامع خدمات سلامت دایر شدند.
دولت یازدهم با اجرای طرح تحول سلامت که طی آن 20 هزار خانه روستایی نوسازی و تجهیز شدند و همزمان با شروع ارائه خدمات فعال بهداشتی در مراکز شهری؛ برای اولین بار، خدمات رسانی به حاشیه نشینان را نیز آغاز کرد.
در این برنامه ملی، وزارت بهداشت در فاز دوم طرح تحول سلامت که فاز تحول بهداشتی است، مراقبان سلامت را در حاشیه شهرها به کار گرفت، به طوری که به ازای هر 2500 نفر یک مراقب سلامت، مسئول سلامت مردم این مناطق شدند، علاوه بر آن حدود 2800 پایگاه سلامت و 800 مرکز جامع سلامت در این مناطق دایر شد.
بر اساس اعلام وزارت بهداشت، در این برنامه برای هر 12 هزار و 500 نفر ساکن حاشیه شهرها یک پایگاه سلامت و برای هر 25 تا 50 یک مرکز جامع سلامت راه‌اندازی شده است.
در مراکز جامع سلامت علاوه بر حضور پزشک، کارشناس تغذیه، کارشناس سلامت روان و کارشناس بهداشت محیط و خانواده حضور دارند؛ خدمات سلامت مادر و کودک، افزایش مراقبت و غربالگری بیماری‌های غیر واگیر، مشاوره بهداشت روان، آموزش تغذیه سالم، پیشگیری و کنترل اعتیاد، آموزس پیشگیری از خشونت، خدمات ویژه زنان آسیب دیده، و کنترل آسیبهای اجتماعی از جمله خدمات این مراکز است که برای اولین بار در مناطق حاشیه نشین ارائه می‌شود.
استان‌های تهران، البرز، اصفهان، کرمان، کرمانشاه، یزد، هرمزگان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، خوزستان، زنجان، کردستان، کهگیلویه و بویر احمد، همدان، قزوین، اصفهان و قم، استان هایی هستند که در بیشترین حاشیه نشین را دارند و در حاشیه شهرهای بزرگ آن حجم انبوهی از حاشیه نشینان ساکن هستند، افرادی که برای اولین بار ارائه خدمات بهداشتی را در دولت یازدهم شاهد بودند.
ارائه خدمات اولیه بهداشتی و درمانی به حاشیه نشینان که محرومترین اقشار جامعه هستند، یکی از دستاوردهای طرح تحول سلامت است که در دولت یازدهم آغاز شده و مسیر توسعه خود را طی می‌کند و حتما با ادامه این مسیر و تامین اعتبارات بیشتر و نیز همکاری دستگاه‌های متولی دیگر توسعه می‌یابد.ایرنا
به گزارش شفاآنلاین،حاشیه شهرهای بزرگ به خصوص کلانشهرهایی مانند تهران، مشهد، اصفهان، اهواز، کرج، زاهدان و ... سال‌هاست که محل زندگی فقیرترین و محرومترین اقشار جامعه هستند. مردمانی که به علت نبود شغل مناسب در روستاها و توسعه اقتصاد شهری، مهاجرت به شهر را انتخاب کرده‌اند اما توان مالی سکونت در شهر را ندارند و ناگزیر در مناطقی ساکن می‌شوند که جزو حریم شهر نیست و از حداقل امکانات زندگی محروم است.
حاشیه شهرها در طول سال‌های گذشته مدام بزرگتر شده‌اند تا جایی که امروز حدود 10 میلیون نفر از جمعیت ایران یعنی حدود یک هشتم جمعیت کشور را در خود جای داده‌اند، مناطقی که اغلب فاقد اولیه‌ترین امکانات زندگی مثل آب و برق و گاز و تلفن و خدمات شهری و آموزشی هستند.
نبود امکانات زندگی و نظارت دستگاه‌های مسئول، اغلب ساکنان این مناطق را که معمولا درآمد کافی برای زندگی ندارند، به سمت تکدی‌گری، اقدامات خلاف قانون مانند قاچاق، خرید و فروش مواد و همکاری با باندهای خلاف سوق داده است و حجم بزهکاری و آسیبهای اجتماعی در این مناطق نسبت به مناطق روستایی و شهری بسیار بالاتر است.
این مسئله، حاصل بی‌توجهی به محرومترین اقشار جامعه در سال‌های گذشته است که اکنون به صورت آسیبهای اجتماعی( Social harm)و بیماری و معلولیت( disability)خودنمایی می‌کند.
آمارهای رسمی نشان می‌دهد که در سال 1356 حدود 70 درصد جمعیت کشور روستایی و 30درصد شهری بودند و امروز در سال 1395 این نسبت برعکس شده است اما مسئله مهمتر افزایش جمعیت حاشیه نشین است، در حالی که در حدود 40 سال گذشته جمعیت شهرهای ایران حدود 5 برابر شده است، جمعیت حاشیه نشین‌های ایران حدود 22 برابر افزایش یافته است و هم اکنون حدود 700 سکونتگاه غیر رسمی در ایران محل زیست حاشیه نشینان است.
فقر، بیکاری،اعتیاد، تعارض‌های فرهنگی،بزهکاری، افسردگی و اختلالات روانی، خشونت‌های خانوادگی، نزاع و درگیری، فقدان حمایت قومی و خانوادگی، نبود امکانات آموزشی و نرخ بالای بی‌سوادی، پدیده کودکان کار، بالاتر بودن نرخ بیماری‌های واگیر و غیر واگیر به خصوص معلولیت‌ها از جمله مشکلات و آسیب‌هایی است که مردم این مناطق گرفتار آن هستند.
در چنین شرایطی وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی اولین دستگاهی بود که برای اولین بار و در دولت یازدهم به فکر این قشر محروم افتاد. خدمات سلامت برای اولین بار به این سکونتگاه‌های غیر رسمی وارد شد و برای رسیدگی به بهداشت و درمان این گروه فراموش شده، پایگاه‌های سلامت و مراکز جامع خدمات سلامت دایر شدند.
دولت یازدهم با اجرای طرح تحول سلامت که طی آن 20 هزار خانه روستایی نوسازی و تجهیز شدند و همزمان با شروع ارائه خدمات فعال بهداشتی در مراکز شهری؛ برای اولین بار، خدمات رسانی به حاشیه نشینان را نیز آغاز کرد.
در این برنامه ملی، وزارت بهداشت در فاز دوم طرح تحول سلامت که فاز تحول بهداشتی است، مراقبان سلامت را در حاشیه شهرها به کار گرفت، به طوری که به ازای هر 2500 نفر یک مراقب سلامت، مسئول سلامت مردم این مناطق شدند، علاوه بر آن حدود 2800 پایگاه سلامت و 800 مرکز جامع سلامت در این مناطق دایر شد.
بر اساس اعلام وزارت بهداشت، در این برنامه برای هر 12 هزار و 500 نفر ساکن حاشیه شهرها یک پایگاه سلامت و برای هر 25 تا 50 یک مرکز جامع سلامت راه‌اندازی شده است.
در مراکز جامع سلامت علاوه بر حضور پزشک، کارشناس تغذیه، کارشناس سلامت روان و کارشناس بهداشت محیط و خانواده حضور دارند؛ خدمات سلامت مادر و کودک، افزایش مراقبت و غربالگری بیماری‌های غیر واگیر، مشاوره بهداشت روان، آموزش تغذیه سالم، پیشگیری و کنترل اعتیاد، آموزس پیشگیری از خشونت، خدمات ویژه زنان آسیب دیده، و کنترل آسیبهای اجتماعی از جمله خدمات این مراکز است که برای اولین بار در مناطق حاشیه نشین ارائه می‌شود.
استان‌های تهران، البرز، اصفهان، کرمان، کرمانشاه، یزد، هرمزگان، خراسان رضوی، آذربایجان شرقی، آذربایجان غربی، خوزستان، زنجان، کردستان، کهگیلویه و بویر احمد، همدان، قزوین، اصفهان و قم، استان هایی هستند که در بیشترین حاشیه نشین را دارند و در حاشیه شهرهای بزرگ آن حجم انبوهی از حاشیه نشینان ساکن هستند، افرادی که برای اولین بار ارائه خدمات بهداشتی را در دولت یازدهم شاهد بودند.
ارائه خدمات اولیه بهداشتی و درمانی به حاشیه نشینان که محرومترین اقشار جامعه هستند، یکی از دستاوردهای طرح تحول سلامت است که در دولت یازدهم آغاز شده و مسیر توسعه خود را طی می‌کند و حتما با ادامه این مسیر و تامین اعتبارات بیشتر و نیز همکاری دستگاه‌های متولی دیگر توسعه می‌یابد.ایرنا
نظرشما
آخرین اخبار