کد خبر: ۱۵۱۵۷۸
تاریخ انتشار: ۰۴:۳۰ - ۲۱ ارديبهشت ۱۳۹۶ - 2017May 11
خطر شکستگی لگن دو هفته پس از شروع مصرف قرص‌های خواب‌آور، به ویژه در افراد مسن بیشتر است.
شفا آنلاین:  سقوط و شکستگی لگن پس از آن، می‌تواند باعث ناتوانی و حتی مرگ‌ در سالمندان شود. تحقیقات جدید نشان می‌دهد با استفاده از قرص‌های خواب در افراد مسن، خطر شکستگی‌های لگن به سرعت بالا می‌رود.     



به گزارش شفا آنلاین:خطر شکستگی لگن دو هفته پس از شروع مصرف قرص‌های خواب‌آور، به ویژه در افراد مسن بیشتر است. این قرص‌ها شامل بنزودیازپین‌هایی مانند Valium یا Ativa- و انواع جدیدتری از جایگزین‌ها نظیر Ambien، sonata یا Lunesta معروف به دارو‌های Z هستند.
به گفته دکتر بن کارتر از دانشکده پزشکی و انستیتو روان‌پزشکی دانشگاه کاردیف در انگلستان: «حتی با آنکه دارو‌های Z اغلب برای کمک به خواب افراد تجویز می‌شوند؛ هیچ شواهدی دال بر ایمن‌تر بودن آن‌ها در مقایسه با بنزودیازپین‌ها با توجه خطر شکستگی لگن، وجود ندارد. این مطالعه نشان می‌دهد هر دو این دسته‌های دارویی زمانی که به‌تازگی توسط پزشک تجویز شده‌ باشند، به میزان قابل‌توجهی خطر شکستگی لگن را افزایش می‌دهند. ارتباطی میان شکستگی لگن و استفاده از Valium، Ativa- و سایر قرص‌های خواب‌ بنزودیازپینی در اوایل دهه 1970 آشکار شد.
این شکستگی‌های لگن منجر به افزایش 20 تا 50 درصدی مرگ‌و‌میر در بیماران با ناتوانی دائمی شد.
برای کمک به ارائه جایگزینی ایمن‌تر به بیماران، دارو‌های Z ساخته شدند؛ اما ممکن است آنها هیچ برتری از لحاظ خطر سقوط در مصرف‌کنندگان نداشته باشند.
این گروه در تحقیقات جدید، داده‌های ۱۸ مطالعه مربوط به قرص‌های خواب‌آور و خطر شکستگی لگن دارای 500 تا بیش از 900 هزار شرکت‌کننده 65 سال به بالا را بررسی کردند
نتایج این بررسی نشان داد افرادی که به‌تازگی از قرص‌های خواب‌آور استفاده می‌کنند دارای علائمی مانند خواب‌آلودگی در طول روز ، تاخیر زمان واکنش و اختلال تعادل هستند. میزان شکستگی در آن‌ها، 2.5 برابر بیشتر از افرادی بود که از این قرص‌ها استفاده نمی‌کردند.
این خطر با گذشت زمان فروکش کرده؛ اما هرگز به طور کامل برطرف نمی‌شود. بر اساس این مطالعه خطر شکستگی لگن در افرادی که بین 15 تا 30 روز از دارو‌های خواب‌آور استفاده کردند، حدود 53 درصد افزایش یافت.


خطر شکستگی همچنان در افرادی که برای بلند‌مدت یا بیش از 30 روز از این دارو‌ها استفاده می‌کردند، 20 درصد بیشتر از کشانی بود که این دارو‌ها را مصرف نکرده بودند.
زمانی که پزشکان داروهای خواب‌آور را برای افراد مسن تجویز می‌کنند، باید از افزایش خطر شکستگی لگن و زمین خوردن بیماران اطلاع داشته باشند. نیاز به مداخلاتی مانند تمرین قدرتی برای بهبود سستی، حذف خطرات در خانه، اصلاح بینایی و بررسی پزشکی، برای کاهش خطرات شکستگی لگن به خصوص در روزهای ابتدایی مصرف دارو وجود دارد. جایگزین‌های غیر‌دارویی و ساده‌ای برای افرادی که خوب نمی‌خوابند، وجود دارد. نمونه‌هایی از آن شامل انجام ورزش چند ساعت قبل از خواب، اجتناب از مصرف کافئین پس از ساعت 3 بعدازظهر، محدود کردن مصرف الکل و دیگر اقدامات مرتبط با «بهداشت خواب» است.

بیماران باید گزینه‌های غیر‌دارویی را پیش از قرص خواب امتحان کنند. همچنین در صورت مصرف داروهای خواب‌آور، باید برای کمک به پیشگیری از سقوط، اطراف خود را امن نگه دارند. سپید
HealthDay

نظرشما
نام:
ایمیل:
* نظر: