به گزارش شفا آنلاین،وحید مقاری درباره فرآیند ساخت ماءالشعیر در شرکتهای ایرانی اظهار کرد: برخی شرکتها دارای واحد مالت‌سازی هستند و ماء‌الشعیری که تولید می‌کنند از جو گرفته می‌شود اما برخی شرکتها، ماءالشعیر مالتی که تولید می‌کنند از جو گرفته نشده و در آن شرکتها مانند یک نوشابه با طعم‌دهنده، مالت تولید می‌شود.
وی در تشریح فرآیند تولید مالت و ماءالشعیر در کشورمان تصریح کرد: در قسمت مالت‌سازی، جو خیس خورده و به قسمت جوانه‌زنی (زمانی که جوانه‌زنی انجام می‌شود، آنزیمها فعال شده و برای عصاره‌گیری از آن جو فراهم می‌شوند) برده شده تا جوانه بزند و بعد از آن، مرحله خشک کردن (ریشه‌گیری) اتفاق می‌افتد؛ پس از ریشه‌گیری، در تانکهای پخت قرار می‌گیرد تا فرآیند آماده‌سازی مایع در آن انجام گیرد و بعد از آن به قسمت فیلتراسیون می‌رود و در آنجا مایع شفاف می‌شود و بعد از اضافه شدن مواد افزودنی، ماءالشعیر درست می‌شود.
مدیر تولید این شرکت افزود: ماءالشعیر(non-alcoholic beer) پس از اینکه از لحاظ طعم، مزه و خصوصیات فیزیکی و شیمیایی تأیید کنترل کیفیت را می‌گیرد، پس از تزریق گاز co2 به قسمت پُرکنی فرستاده می‌شود.
مقاری یادآور شد: پس از ارسال مایع به تانکهای فیلر، بطریهای خالی که از شرکتهای مختلف خریداری شده یا در همین جا ساخته شده پس از شست‌وشو وارد این دستگاه می‌شود و عمل پر کردن در دستگاه فیلر انجام می‌شود و پس از در بندی، نوبت به پاستوریزه کردن می‌رسد و بطریها وارد تونل پاستوریزه کردن می‌شوند و در آنجا در دمایی تعیین‌شده و زمانی خاص، محصول از میکروبهای بیماری‌زا خالی خواهد شد.
وی با اشاره به اینکه پس از پاستوریزه(Pasteurized) کردن، نوبت به اتیکت‌زنی می‌رسد، تصریح کرد: به‌غیر از قوطی و بطریهایی که در جعبه پُر می‌شوند، بقیه بطریها اتیکت می‌خورند و پس از آن بسته‌بندیهای چندتایی توسط دستگاه شیرینگ انجام می‌شود و به‌روی پالتها چیده می‌شوند.
این مدیر تولید درباره تفاوت آبجوی مسکر و ماءالشعیر تولیدی در ایران متذکر شد: تفاوت در فرآیند تولید است یعنی آنجا مخمرها کارها را انجام می‌دهند اما ما در اینجا نمی‌گذاریم که مخمرهایی که به‌روی بافت محصول وجود دارند، رشد کنند یعنی مخمرها به‌روی محصول قرار دارند؛ در آبجوهای مست‌کننده، مخمرهای مخصوص مورد استفاده قرار می‌گیرد که ممکن است هر کدام طعمهای متفاوتی را ایجاد کنند؛ در ساخت ماءالشعیر در یک فرآیند حرارتی به‌وسیله آنزیمها شکست به‌روی کربوهیدراتها ایجاد می‌شود.
