شفا آنلاین:مجموعه كف لگن به عنوان یك واحد عصبی – عضلانی – اسكلتی دارای اجزای نورال (گیرنده‌ها و رشته‌های عصبی) پاسیو (عضلات) است که در حفظ كنترل ادرار و مدفوع، ایجاد پاسخ جنسی نرمال و زایمان به همراه اجزای پاسیو و نورال مجموعه كف لگن نقش دارند
به گزارش شفا آنلاین:عضلات كف لگن
اختلالات عملكردی كف لگن شامل اختلالات ژنیكولوژی، اوروژینكولوژی و اورولوژیكی، اختلالات كولوركتال و اختلالات عضلانی – اسكلتی می‌باشد.
اختلالات ژنیكولوژی
شامل پرولاپس ارگان‌های لگنی، پرولاپس رحم، درد حین مقاربت، فقدان تون واژینال ( کاهش تنوس و قدرت دیواره‌های واژن )، كاهش احساس حین اعمال جنسی و واژینسموس می‌باشد.
اختلالات اورولوژیكی و اوروژنیكولوژی
شامل انواع بی‌اختیاری ادراری هنگام خندیدن، سرفه كردن، بلند كردن اجسام، پرش، هل دادن، حمل اجسام، دویدن و ورزش، تكرار و اورژانسی بودن دفع ادرار، ناتوانی در حفظ ادرار هنگام عجله داشتن یا قدم زدن در سرما، خروج ادرار حین اعمال جنسی، پرولاپس مثانه یا پیشابراه، ناپایداری عضله دترسور و احتباس ادراری است.
اختلالات كولوركتال
شامل بی‌اختیاری مقعدی، پرولاپس ركتال، یبوست انسدادی و آنیسموس می‌باشد.
اختلالات عضلانی – اسكلتی
شامل اسپاسم عضلات ناحیه پرینه و تشكیل نقاط حساس به درد در آنها، كمردرد و درد در ناحیه لگن می‌باشد.
تعدادی از عوامل موثر در ایجاد اختلالات عملكردی مجموعه كف لگن عبارتند از:
1- بارداری وزایمان طبیعی با یا بدون استفاده از ابزار كمكی
2- جنس، چاقی، سن و منوپوز
3- نقص در ساختار كلاژن و یا عدم آمادگی و ضعف عضلانی
4- ژنتیك، واریاسیون‌های آناتومیك و تفاوت‌های نژادی در اندازه سطح مقطع كف لگن
5- جراحی‌های ناحیه لگن
6- هیستركتومی
7- علل وضعیتی مانند ایستادن طولانی‌مدت، بارداری و حمل اجسام و سرفه‌های مزمن كه سبب اعمال فشار اضافی به كف لگن و لگامان‌ها می‌شود.
به طور كلی اهداف درمانی فیزیوتراپی عبارتند از:
حفظ برقراری عملكرد، بهبود حركت، كاهش درد، پیشگیری یا محدود نمودن ناتوانی‌های جسمی، از این رو فیزیوتراپیست‌ها به عنوان عضوی از تیم بهداشتی جامعه در بهبود و حفظ سلامت و بهداشت جامعه موثرند.
برخی از ابزارها و روشهای درمانی فیزیوتراپی در اختلالات عملكردی عضلات كف لگن عبارتند از:
- آموزش بیماران در مورد ساختار و عملكرد كف لگن و رفتاردرمانی
- بیوفیدبك (EMG) فشاری و به منظور آموزش انقباض صحیح عضلات كف لگن و بازآموزی آنها
- استفاده از اشعه مادون قرمز جهت كاهش درد و اسپاسم
- اولتراسوند جهت كاهش اسپاسم عضلات سطحی و كاهش درد
- تحریك الكتریكی فارادیك با الكترودهای سطحی و یا با پروب واژینال و ركتال جهت افزایش قدرت عضلات كف لگن
- TENS جهت كاهش درد بیماران
- دستگاه تحریكی اینتر فرانشیال جهت تقویت عضلات كف لگن و كاهش درد بیماران
- مخروط‌های واژینال جهت ارزیابی قدرت عضلات كف لگن و همچنین تقویت آنها
- پرینومتر جهت ارزیابی قدرت عضلات كف لگن و همچنین تقویت آنها
- صندلی نئوكنترل به منظور افزایش قدرت عضلات كف لگن
- آماده‌سازی عضلات كف لگن (pelvic Floor Muscle Training)
با این دیدگاه كه تقویت این عضلات، مجاری خروجی كف لگن را ساپورت می‌كند و همچنین عضلات تقویت شده و آماده كمتر در معرض آسیب هستند و در صورت آسیب سریع‌تر بهبود می‌یابند. این روش به عنوان روشی ارزان، غیرتهاجمی و در دسترس جهت پیشگیری و درمان اختلالات عملكردی كف لگن به‌خصوص در گروه‌های در معرض آسیب مانند زنان باردار پیشنهاد می‌شود.
