غده پروستات در موقع انزال
منقبض میشود و ماده شیری رنگ قلیایی به منی اضافه میکند. حالت ژلاتینی
منی بهدلیل همین اتفاق است. ترشحات پروستات حدود ۲۰۰ درصد از حجم منی را
تشکیل میدهد.
غده پروستات در سراسر دوران کودکی نسبتاً کوچک باقی میماند و در سن بلوغ تحت تأثیر تستوسترون شروع به رشد میکنند. این غده در حدود سن ۲۰ سالگی به یک اندازهٔ تقریباً ثابت میرسد و تا سن حدود ۴۰ تا ۵۰ سالگی به همین اندازه (حدود ۳۰ سی سی) باقی میماند. وزن پروستات در فرد بالغ سالم حدود ۲۰–۲۵ گرم و اندازه آن ۴×۲×۳۳ سانتیمتر است.
پروستات محدوده ای را که مثانه به مجرای ادرار وصل می شود، احاطه می کند.
همه افراد مذکر پروستات دارند.
این بسته به سن فرد است. در افراد مذکر جوان به اندازۀ یک گردوی کوچک به قطر ۲ cm و به وزن تقریبی ۲۰ – ۱۵ گرم می باشد.
به دلیل که پروستات کاملاً چسبیده به خروجی مثانه بوده و قسمت اوّل مجرای ادرار از درون آن عبور می کند، بزرگی پروستات می تواند سبب اختلال در جریان ادرار شود.
در صورت مشاهده اختلال در تخلیه ادرار باید به پزشک ارولوژی مراجعه و بررسی شوید. این بررسی ها عبارتند از:
۱- کاهش فشار جریان ادرار و بعضاً قطع جریان ادرار (زور زدن و فشار دادن، جریان ادرار را افزایش نمی دهد).
۲- اشکال در شروع دفع ادرار
۳- تمایل شدیدتر برای دفع ادرار، احتیاج به دفع مکرر ادرار که هر بار با دفع مقدار کمی ادرار همراه است.
۴- دفع مکرر ادرار شبانه
۵- احساس خالی بودن کامل مثانه وجود ندارد.
۶- نشت ادرار پس از دفع ادرار و دفع بی اختیار ادرار
در نوع خفیف: سوزش مختصر ادراری، کاهش مختصر فشار و سرعت ادراری دیده می شود ولی تخلیه مثانه خوب انجام می شود و فرد علیرغم علائم از تخلیه ادراری شکایت ندارد.
نوع متوسط: دوشاخه شدن ادرار، قطع و وصل شدن ادرار، شب بیدار شدن های مکرر ادراری و زور زدن هنگام تخلیه ادرار و باقیمانده زیاد ادرار در مثانه می باشد.
نوع شدید: ادرار بسیار باریک و تخلیه ادراری کاملاً مشکل و اذیت کننده شده و فرد چه بسا دچار احتباس ادراری می شود که مجبور می شویم برای بیمار سوند فولی گذاشته شود.
آخرین روش های درمان پروستات کدامند؟
درمان بزرگی پروستات بسته به شدت علائم است. نوع خفیف و متوسط اغلب درمان دارویی و در نوع شدید درمان جراحی به عنوان خط اول درمانی پیشنهاد می شود.
هنوز دارویی در دنیا که پروستات را کوچک نماید کشف نشده است و لذا نقش داروها به صورت تسکینی می باشد.
داروهایی که امروزه برای درمان بزرگی پروستات استفاده می شوند عبارتند از: شل کننده های عضلات صاف (مثل امنیک ، تامسولوسین، پرازوسین، ترازوسین) این داروها باعث مهار کردن گیرنده های آلفا که در پروستات و کپسول آن قرار دارد باعث شل شدن گردن مثانه و لذا باز شدن خروجی مثانه و باعث احساس راحتی در تخلیه ادرار می شوند. این داروها را با عنوان خط اول درمانی برای پروستات های بزرگ شده با علائم خفیف تا متوسط پیشنهاد می کنیم و به بیمار توصیه می کنیم. با محدودیت مصرف مایعات شبانه قبل از خواب یکی از این کپسول ها را استفاده نمایند که باعث روان شدن جریان ادرار صبحگاهی می شود.
اگر فرد ی مبتلا به علائم بزرگی پروستات شود باید تا آخر عمر از این داروها استفاده نماید چون اثر این داروها موقتی است و در صورت قطع دارو بلافاصله علائم بزرگی پروستات خود را نشان می دهند.
۱- قطع و یا کم شدن مایع منی در موقع نزدیکی : این داروها باعث شل شدن و بازماندن گردن مثانه هنگام انزال شده و باعث می شوندکه مایع منی عوض خروج از مجرا به داخل مثانه ریخته شود و با ادرار دفع گردد.
۲- کاهش شدت نعوظ: به علت اثر شل کنندگی این قرص ها در پروستات باعث شل شدن عضلات صاف آلت تناسلی مرد نیز می شود و لذا نعوظ سفت ممکن است ایجاد نشود.
۳- افت فشار خون: مصرف همزمان این داروها با داروهای پایین آورنده فشارخون ممکن است باعث تشدید افت فشار خون شده و باعث ضعف سرگیجه، سردی در اندام تحتانی و یا افتادن ناگهانی فرد به زمین شود و به همین خاطر توصیه می شود که این داروها شب ها قبل از خواب مصرف شوند.
داروهای دیگر درمان بزرگی پروستات : داروهایی هستند که باعث بلوکه شدن تبدیل تستوسترون به دهیدروتستوسترون در خون می شود. بزرگترین محرک بزرگ شدن غده پروستات هورمون دهیدروتستوسترون است. این داروها از قبیل فیناستراید، دوتاستراید باعث مهار در تبدیل تستوسترون به دهیدروتستوسترون شود. شش ماه بعد از مصرف این دارو حجم غده پروستات ۳۰ درصد کم می شود ولی در صورت قطع دارو دوباره به حالت اولیه پروستات بر می گردد.
از مهمترین عارضه این دارو: کاهش شدید میل جنسی در مرد می باشد که به علت اثرات هورمون دارویی می باشد.